Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Functionalistische open verkaveling (CIAM): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k (Tekst vervangen - "#display_point" door "#display_map") |
||
| (4 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 2: | Regel 2: | ||
Als reactie op de [[traditionalistische verkaveling|traditionalistische naoorlogse ontwerpstijl]] van eenvoudig op elkaar aansluitende woonstraatjes, gekenmerkt door rijwoningen van baksteen met keramische pannendaken, kwam rond 1965 de ontwerpstijl van de functionalistische open verkaveling (CIAM) opzetten. Karakteristiek zijn de 'grote gebaren', bestaande uit identieke verkavelingen die in het plan herhaald worden (stempels), soms gecombineerd met woonblokken die niet meer parallel aan, maar haaks op straten geprojecteerd zijn. De openheid vanaf de straat die daardoor ontstond heeft tot de naam van dit type geleid. Binnen woonwijken ontstond nu ook voor het eerst een duidelijke scheiding tussen wonen, werken en recreëren, met bijvoorbeeld wijkwinkelcentra tot gevolg. | Als reactie op de [[traditionalistische verkaveling|traditionalistische naoorlogse ontwerpstijl]] van eenvoudig op elkaar aansluitende woonstraatjes, gekenmerkt door rijwoningen van baksteen met keramische pannendaken, kwam rond 1965 de ontwerpstijl van de functionalistische open verkaveling (CIAM) opzetten.<ref>De afkorting '''CIAM''' staat oorspronkelijk voor Congrès Internationaux d’Architecture Moderne, opgericht in 1928 als overlegorgaan voor modernistische architecten met een serie spraakmakende internationale conferenties over moderne architectuur en stedenbouw.</ref> Karakteristiek zijn de 'grote gebaren', bestaande uit identieke verkavelingen die in het plan herhaald worden (stempels), soms gecombineerd met woonblokken die niet meer parallel aan, maar haaks op straten geprojecteerd zijn. De openheid vanaf de straat die daardoor ontstond heeft tot de naam van dit type geleid. Binnen woonwijken ontstond nu ook voor het eerst een duidelijke scheiding tussen wonen, werken en recreëren, met bijvoorbeeld wijkwinkelcentra tot gevolg. | ||
De meest herkenbare woonbuurten en -wijken in Deurne van dit type zijn: | De meest herkenbare woonbuurten en -wijken in Deurne van dit type zijn: | ||
| Regel 9: | Regel 9: | ||
* [[d'Ekker]], rond de [[Roothaertstraat]]. | * [[d'Ekker]], rond de [[Roothaertstraat]]. | ||
Zoals meestal beantwoorden de voorbeelden niet aan de meest ideale vorm van het type. De positionering van de gebouwen langs de straten bleef traditioneel van karakter, waardoor het aspect van de open verkaveling in Deurne minder tot zijn recht komt dan elders. Ook ontbreekt in Deurne de karakteristieke afwisseling van hoog- en laagbouw, met uitzondering van appartementencomplexen aan de [[Gender]]. De modernistische gebouwen van [[ | Zoals meestal beantwoorden de voorbeelden niet aan de meest ideale vorm van het type. De positionering van de gebouwen langs de straten bleef traditioneel van karakter, waardoor het aspect van de open verkaveling in Deurne minder tot zijn recht komt dan elders. Ook ontbreekt in Deurne de karakteristieke afwisseling van hoog- en laagbouw, met uitzondering van appartementencomplexen aan de [[Gender]]. De modernistische gebouwen van [[basisschool De Piramide]] en de [[Frans Hoebenshal]], inmiddels allebei gesloopt, voldeden wel aan belangrijke karakteristieken van deze stedenbouwkundige stijl, namelijk het zoeken naar nieuwe architectuurstijlen met moderne materialen. | ||
Een belangrijk kenmerk van deze ontwerpstijl is ook dat men nauwelijks of geen rekening hield met de bestaande landschapsstructuren. Mede daardoor zijn bijvoorbeeld in de periode dat deze stijl in zwang was, de [[Peelstraat]], [[Groeneweg]] en [[Hogeweg (historische weg)|Hogeweg]] verdwenen. | |||
In de loop van de jaren 1970 maakte de functionalistische stedenbouw plaats voor het [[Woonerf]], waarin intimiteit en kleinschaligheid weer meer op de voorgrond trad. Daarbij werden oude wegen doorgaans als langzaam-verkeers-verbinding in het nieuwe plan opgenomen. | |||
{{ | {{ | ||
# | #display_map: | ||
address= Schie, Deurne | |||
|zoom=16 | |zoom=16 | ||
|height=400 | |height=400 | ||
| Regel 26: | Regel 29: | ||
{{references}} | {{references}} | ||
}} | }} | ||
[[Categorie:stedenbouw]] | [[Categorie:stedenbouw]] | ||
Huidige versie van 29 sep 2019 om 08:47
Functionalistische open verkaveling (CIAM) is een stedenbouwkundige ontwerpstijl die op grote schaal in Deurne is toegepast.
Als reactie op de traditionalistische naoorlogse ontwerpstijl van eenvoudig op elkaar aansluitende woonstraatjes, gekenmerkt door rijwoningen van baksteen met keramische pannendaken, kwam rond 1965 de ontwerpstijl van de functionalistische open verkaveling (CIAM) opzetten.[1] Karakteristiek zijn de 'grote gebaren', bestaande uit identieke verkavelingen die in het plan herhaald worden (stempels), soms gecombineerd met woonblokken die niet meer parallel aan, maar haaks op straten geprojecteerd zijn. De openheid vanaf de straat die daardoor ontstond heeft tot de naam van dit type geleid. Binnen woonwijken ontstond nu ook voor het eerst een duidelijke scheiding tussen wonen, werken en recreëren, met bijvoorbeeld wijkwinkelcentra tot gevolg.
De meest herkenbare woonbuurten en -wijken in Deurne van dit type zijn:
- de Koolhof, met zijn duidelijke stempelverkaveling rond Regge, Jeker, Geul, Merwede, IJssel, Schie, Roer en Rijn en een wijkwinkelcentrum met scholencomplex aan de Schelde;
- de Houtenhoek, met een school aan de Beethovenlaan;
- d'Ekker, rond de Roothaertstraat.
Zoals meestal beantwoorden de voorbeelden niet aan de meest ideale vorm van het type. De positionering van de gebouwen langs de straten bleef traditioneel van karakter, waardoor het aspect van de open verkaveling in Deurne minder tot zijn recht komt dan elders. Ook ontbreekt in Deurne de karakteristieke afwisseling van hoog- en laagbouw, met uitzondering van appartementencomplexen aan de Gender. De modernistische gebouwen van basisschool De Piramide en de Frans Hoebenshal, inmiddels allebei gesloopt, voldeden wel aan belangrijke karakteristieken van deze stedenbouwkundige stijl, namelijk het zoeken naar nieuwe architectuurstijlen met moderne materialen.
Een belangrijk kenmerk van deze ontwerpstijl is ook dat men nauwelijks of geen rekening hield met de bestaande landschapsstructuren. Mede daardoor zijn bijvoorbeeld in de periode dat deze stijl in zwang was, de Peelstraat, Groeneweg en Hogeweg verdwenen.
In de loop van de jaren 1970 maakte de functionalistische stedenbouw plaats voor het Woonerf, waarin intimiteit en kleinschaligheid weer meer op de voorgrond trad. Daarbij werden oude wegen doorgaans als langzaam-verkeers-verbinding in het nieuwe plan opgenomen.
Bronnen, noten en/of referenties
|