Bowlingcentrum Peelland

Het Bowlingcentrum rond 1980

Promotiekaart van het bowlingcentrum.

Bowlingcentrum Peelland in Liessel was van 1975 tot ongeveer 1999 een regionaal centrum voor het beoefenen van de bowlingsport.

Het centrum was gevestigd op het adres Zandstraat 2.

Initiatiefnemer voor de vestiging van een centrum waar de bowlingsport kon worden beoefend, was Harrie Rijnders. Op een reis in Duitsland met de latere directeur van Bowlingcentrum Peelland, de heer W. Pardon, stond het idee plotseling op.

Het centrum begon onder leiding van twee directeuren W. Pardon en H. Claeren en werd gerund door bedrijfsleider Wil Homan.

De verbouwing van het voormalige confectieatelier werd architectonisch uitgewerkt door het bouwbureau van brouwerij Bavaria en uitgevoerd door aannemer Hendriks uit Gemert.
De grote zaal telde acht banen, had een grote zit- en rustruimte voor spelers en belangstellenden, een ruime bar en een hoek voor het opbergen van de speciale schoenen. De bowlingbanen waren voorzien van computergestuurde apparatuur. Bij het centrum behoorde in het begin een speelzaal en een buitenterrein met midgetgolf baan. Verder waren er mogelijkheden voor het houden van fondueavonden.

De officiële opening was op vrijdag 5 juli 1975 door burgemeester Hoebens.

Voor het beoefenen van de bowlingsport in competitieverband werd Bowlingbond Peelland opgericht die was aangesloten bij de N.B.F. (Nederlandse Bowling Federatie).

Bedrijfsleider Wil Homan werd al na korte tijd opgevolgd door Henk en Carla Toelen-van Aarle. In de loop der tijd was er meerdere malen een wisseling van bedrijfsleiders, onder meer met Nico en Petra Spaan, Ger en Helma Daelmans en als laatsten Tiny en Jeanne van Aarle.

Het bowlingcentrum werd gebruikt voor tal van evenementen en festiviteiten, zoals met kermis en carnaval, voor kampioenenhuldigingen enz. In de laatste jaren werden vaak discofeesten gehouden, waarbij de bowlingbanen werden afgedekt met vlonders. Het terrein achter het centrum is jarenlang gebruikt voor het ontsteken van het Sint Maartensvuur van Jong Nederland Liessel, rond 11 november.

In de laatste jaren van haar bestaan had het centrum te maken met een sterk verminderde belangstelling voor het bowlen. Dit veroorzaakte achterstallig onderhoud. In 1999 werd het centrum gesloten. Het pand is in 2000 gesloopt.

Uitbreidingsplannen(niet gerealiseerd).

In 1976 poogde wethouders Rijnders de bowling meer leven in te blazen. Het bezoek vooral in de avonduren en in de weekeinden was redelijk, maar het beheer was niet best. De tweehoofdige bedrijfsleiding viel al heel gauw uiteen. Een van de bezwaren tegen het gevoerde beleid was de nadruk die gelegd werd op het horeca-gedeelte van de bowling, terwijl het sportieve naar het tweede plan werd geschoven. De nieuwe eigenaren wilden bij het beheer van de Peelland-bowling en -tennishal de klemtoon leggen op de sport. Het was de bedoeling bij het bowlingcentrum een tennishal te bouwen met vier banen. De tennishal zou 75 meter lang en 35 meter breed worden. Het plan is evenwel niet uitgevoerd.

In de jaren ’80 ontstonden opnieuw grote plannen en Harrie Rijnders, nu als voorzitter van Stichting Liessel Promotion, was weer promotor. Het plan was dat in opdracht van Peelland Bowling een sporthal gebouwd zou worden, vastgebouwd aan het bowlingcentrum. Deze nieuwe sporthal zou tevens als vervanger dienen voor de micro-sporthal. De verwachting was dat de hal in augustus 1988 klaar zou zijn. Ook dit plan is niet gerealiseerd.