Liessels volkslied

Het is niet bekend door wie de oudste versie van het Liessels (Lijssels) volkslied is geschreven en op muziek is gezet.

(wijze: traditioneel holadijé, holadio…)

Refrein: 4 keer holadejé… enz.

Wai wone in Lijsel,
Achter op de plak.
In een klèn leime hoiske,
Mé ’n grouwt strouwe dak.

Refrein

De veurdeur is verslete,
De zijdeur kapot.
’t Bove licht vergète,
De mure zijn rot.

Refrein

Veur ’t houis sté ne leinen bom
An ’t keldergaot ne velieèr.
Ginder weit sté ne kroesel bos,
En ne pruimenbom hier.

Refrein

Onze vàder en ons moeder,
Zijn van Lijselse komaf.
Onze vàdder van de Laizing,
Ons moeder van de Vùrstad.

Refrein

Wai zijn mé zen achten,
Ne schonne hert volk.
Zes hebbener de boks an,
En tweije de scholk.

Refrein

In plats van ’n mieneke,
Sté ’n vèreke in ’t hok.
Zo bowere wai weiter,
Dè ’t klinkt as ’n klok.

Refrein

In de kelder sté un koip,

Mé dingzigait zat.
We hebbe temiddig nog,
Van de knoeris gehad.

Refrein

En kumt er ne schoier,

Of un versgrikkeleke houwmouw.
Dan blieve waij tois
Bai ons moeder onder de schouw.

Refrein

Onze vader zit in den turfhowk,
En bid ’t nusterke veur.
Ons moeder ruierd dùr ’t mullek.
’t Gé in eien mouwte dùr.

Refrein

Ik zou nie wille roile,
Mé ne kunning of paus.
Want ’t is overal wel wà,
Behalve bai ons tois.

Refrein

Nieuwere versie

Gerard van Kol maakte een moderner lied dat anno 2013 bij veel Liesselse evenementen wordt gebruikt: Leissel blie mer krek zo as ge bent.