Katholiek Vrouwengilde

De afdeling Deurne van het Katholiek Vrouwengilde werd in februari 1962 in zaal Brabant opgericht.

Tijdens een druk bezochte vergadering werd een voorlopig bestuur gevormd met mevrouw Hoebens- Eijsbouts als voorzitster, mevrouw W. Wiegersma als secretaresse, mevrouw Van de Wal als penningmeester en als bestuursleden mevrouw Fien van Beek, mevrouw Jegerings, mevrouw Van Kalken, mevrouw Swinkels, mej. Nel Teepen, mevrouw Valkenburg en mevrouw Verbruggen. Pastoor Johannes Petrus van Dinter werd bisschoppelijk commissaris.

In 1963 organiseerde het gilde, dat toen 135 leden telde, in de Technische School aan de Haspelweg een grote bridge- en kienavond ten bate van het plaatselijk comité van het Koningin Wilhelmina Fonds.

De leden werden er op geattendeerd dat Deurne een "babysit-controle" bezat en dat dus iedereen deze avond kon bijwonen. Mevrouw Fien van Beek regelde deze opvangregeling. Als kienmeester trad de heer Wim Hillenaar op. Toon Van de Goor van restaurant De Peelpoort zorgde voor een buffet.

Peter Vink besteedde in zijn column Dit Deurne van ons in de Helmondse Courant van 7 februari 1963 aandacht aan het oppasprobleem onder de kop: De Kinderen van het vrouwengilde.
[…] Toen de vorige week las van de mogelijkheid om voor de kinderen een oppas te krijgen en ik daar wel iets meer van wilde weten, belde aan bij het huis van dierenarts Van Beek. Kinderoppas was hier inderdaad te krijgen, maar alleen voor leden van het vrouwengilde. Dit gilde werft dus onder zakenmensen, vrije beroepen en ambtenaren. Nu zou men denken als vicevoorzitster van het vrouwengilde dat de bel dagelijks ettelijke keren gaat voor een babysitter. Er wordt veel gebeld, maar dan is dat altijd voor de dokter. Nooit voor een oppas. En daar begrijp ik niets van. Heeft Deurne nog geen bestaansmogelijkheid voor een vertrouwde oppas? Vraag 2: hebben alle leden van het vrouwengilde voldoende eigen hulp in de vorm van zusjes, oudere dochters of behulpzame nichtjes?

GEHEIM TUSSEN ONS BEIDEN
En nu zal ik u eens een heel stoute raad in het oor blazen, waar de dames Hoebens en Van Beek niets van mogen horen. Gesteld dat u niet zo bijzonder veel voelt voor het werk van het vrouwengilde, maar dat u elke avond een babysit tekort schiet omdat u vele vergaderingen moet bezoeken. Dan is hier de weg die uitkomst biedt. U sluit zich aan bij het gilde en u krijgt dus prompt een goedkope en betrouwbare oppas en als u eenmaal bij het gilde is, volgt vanzelf de toewijding en de belangstelling tot de maatschappij, zoals deze bij het gilde van u verwacht wordt.[ …]

In juli 1963 spande het Katholiek Vrouwengilde zich, samen met r.k. Boerinnenbond en de K.A.V. en onder leiding van het Nederlandse Rode Kruis afdeling Deurne, in tot de oprichting van het Welfarewerk.

Bep van den Crommenacker-ter Beek was voorzitter van het Katholiek Vrouwengilde tot die vereniging in mei in 1996 werd opgeheven.