Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
George Foster (1913-1944): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (14 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 7: | Regel 7: | ||
| geboorteplaats = Derby | | geboorteplaats = Derby | ||
| geboortedatum = 19 april 1913 | | geboortedatum = 19 april 1913 | ||
| overl.plaats = Deurne | |||
| overl.datum = 24 september 1944 | | overl.datum = 24 september 1944 | ||
| partner(s) = Kathleen Foster | | partner(s) = Kathleen Foster (?-1999) | ||
| beroep(en) = militair | | beroep(en) = militair | ||
}} | }} | ||
'''George Foster''' was een Engelse luitenant die op [[bevrijdingsdag]] in het centrum van | [[Bestand:27.477.jpg|thumb|500px|Het veldgraf aan de Kerkstraat waar George Foster meer dan een half jaar begraven lag.]] | ||
'''George Foster (1913-1944)''' was een Engelse pelotonscommandant / luitenant die op [[bevrijdingsdag]] in het centrum van Deurne in of nabij de [[Kerkstraat]] sneuvelde door een hoofdschot. | |||
George Foster was de tweede zoon van Philip en Elizabeth Foster uit Derby, een stad in de Engelse regio East Midlands. Hij verliet de school op 14-jarige leeftijd, begon te werken als “an office boy” en kwalificeerde zich in de loop der tijd als een accountant in zijn geboorteplaats Derby. Circa 1941 nam hij een baan aan in Schotland. Hij was ondertussen gehuwd met Kathleen en uit dit huwelijk werd in augustus 1942 hun zoon Jeremy geboren. | |||
George Foster werd in 1943 opgeroepen om zijn militaire dienstplicht te vervullen. Na een training werd hij naar Europa gestuurd om mee te vechten tegen de Duitsers. Uit zijn oorlogshandelingen die op basis van brieven die hij naar huis schreef kon vastgesteld worden dat hij op 20 augustus 1944 in Normandie aangekomen was, dat hij op 27 augustus daarop Amiens naderde dat 4-dagen later op 31 augustus 1944 door hen bevrijd kon worden. Op 3 september 1944 arriveerden ze in Tournai en 12 september 1944 volgde de bevrijding van Antwerpen. Op 13 september 1944 passeerde hij met zijn onderdeel de Belgisch-Nederlandse grens. | |||
Op 24 september 1944 sloegen de "Monmouths", het onderdeel waartoe Foster behoorde, vergezeld van de "halfrupsen" waarover kapitein Campbell het bevel had, de weg naar Deurne in. | |||
Ze bevrijdde Deurne vanuit de [[Zeilberg]]. Zij trokken waarschijnlijk vanuit de [[Molenstraat]] via de [[Lindenlaan]] naar de Kerkstraat. Hier werd Foster door een Duitse scherpschutter door het hoofd [[oorlogsslachtoffers|geschoten]]. Hij lag midden op straat. Zijn mannen lagen in dekking en durfden niet verder op te trekken. Kapitein Ernie Campbell van de Monmouths trof hen in deze situatie aan en er was geen andere officier die de leiding over kon nemen. Om de mannen te tonen dat er geen gevaar meer te duchten was, ging hij recht op het dode lichaam van luitenant Foster af, raapte zijn geweer op en keerde terug naar de infanteristen zonder dat er iets gebeurde. Hoe hij zich hierbij voelde, bracht hij als volgt onder woorden: " It was like walking to the gallows" ('Het was of ik naar de galg liep'). Daarna durfden de mannen van Foster weer verder te gaan. | |||
Zijn tijdelijk graf was op de oostelijke hoek Kerkstraat-[[Molenlaan]] in de tuin van de familie Stevens. Het veldgraf, versierd met vlaggen en bloemen, werd geadopteerd en onderhouden door de bewoners van de Kerkstraat. Meer dan een half jaar later werd “308202 Lt. Foster, 3e Montmouth Regt” door de Britse autoriteiten herbegraven op het "British War Cemetery" in Venray. | |||
Leden van de [[Bijzondere Vrijwillige Landstorm Deurne]], [[Antonius Henricus Hermans (1903-1967)|Toon Hermans]] en [[Gerrit Nelemans (1898-1977)]], betrokken tijdens het bevrijdingsfeest in 1945 een erewacht bij dit graf als een "Eerbiedige Hulde van de Kerkstraat", zoals de tekst op het kruis luidde. Op die dag was zijn graf met een schijnwerper verlicht en stonden er vele voorbijgangers een ogenblik bij zijn graf stil als eerbewijs aan de overledene. | |||
Zie ook de website: [https://www.oorlogsslachtoffers.nl/deurne/george-foster/ Deurnese oorlogsslachtoffers ] | |||
===24 september 2014=== | |||
Op woensdag 24 september 2014 opende Jeremy Foster in het [[heemhuis]] aan de [[Stationsstraat]] de tentoonstelling [[Deurne 70 jaar bevrijd]]. Een dag later was hij op uitnodiging van de [[gemeente Deurne]] te gast bij de jaarlijkse veteranendag van de Deurnese [[Bond van Oud-strijders Nederlands Indië en Nieuw Guinea]]. | |||
===Bronnen=== | |||
*Boek van A. Korthals Altes, N.K.C.A. in ’t Veld, ''Slag in de Schaduw'', Amsterdam 1981; | |||
*Archief Theo van de Mortel | |||
*Archief Jeremy Foster, enige zoon van George Foster | |||
{{DEFAULTSORT:Foster,George}} | {{DEFAULTSORT:Foster,George}} | ||
[[categorie:Foster|George]] | [[categorie:Foster|George]] | ||
[[categorie:oorlogsslachtoffer]] | [[categorie:oorlogsslachtoffer]] | ||
Huidige versie van 10 nov 2021 om 19:36
| George Foster | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | George Foster | |
| Geboorteplaats | Derby | |
| Geboortedatum | 19 april 1913 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 24 september 1944 | |
| Partner(s) | Kathleen Foster (?-1999) | |
| Beroep(en) | militair | |
George Foster (1913-1944) was een Engelse pelotonscommandant / luitenant die op bevrijdingsdag in het centrum van Deurne in of nabij de Kerkstraat sneuvelde door een hoofdschot.
George Foster was de tweede zoon van Philip en Elizabeth Foster uit Derby, een stad in de Engelse regio East Midlands. Hij verliet de school op 14-jarige leeftijd, begon te werken als “an office boy” en kwalificeerde zich in de loop der tijd als een accountant in zijn geboorteplaats Derby. Circa 1941 nam hij een baan aan in Schotland. Hij was ondertussen gehuwd met Kathleen en uit dit huwelijk werd in augustus 1942 hun zoon Jeremy geboren.
George Foster werd in 1943 opgeroepen om zijn militaire dienstplicht te vervullen. Na een training werd hij naar Europa gestuurd om mee te vechten tegen de Duitsers. Uit zijn oorlogshandelingen die op basis van brieven die hij naar huis schreef kon vastgesteld worden dat hij op 20 augustus 1944 in Normandie aangekomen was, dat hij op 27 augustus daarop Amiens naderde dat 4-dagen later op 31 augustus 1944 door hen bevrijd kon worden. Op 3 september 1944 arriveerden ze in Tournai en 12 september 1944 volgde de bevrijding van Antwerpen. Op 13 september 1944 passeerde hij met zijn onderdeel de Belgisch-Nederlandse grens.
Op 24 september 1944 sloegen de "Monmouths", het onderdeel waartoe Foster behoorde, vergezeld van de "halfrupsen" waarover kapitein Campbell het bevel had, de weg naar Deurne in.
Ze bevrijdde Deurne vanuit de Zeilberg. Zij trokken waarschijnlijk vanuit de Molenstraat via de Lindenlaan naar de Kerkstraat. Hier werd Foster door een Duitse scherpschutter door het hoofd geschoten. Hij lag midden op straat. Zijn mannen lagen in dekking en durfden niet verder op te trekken. Kapitein Ernie Campbell van de Monmouths trof hen in deze situatie aan en er was geen andere officier die de leiding over kon nemen. Om de mannen te tonen dat er geen gevaar meer te duchten was, ging hij recht op het dode lichaam van luitenant Foster af, raapte zijn geweer op en keerde terug naar de infanteristen zonder dat er iets gebeurde. Hoe hij zich hierbij voelde, bracht hij als volgt onder woorden: " It was like walking to the gallows" ('Het was of ik naar de galg liep'). Daarna durfden de mannen van Foster weer verder te gaan.
Zijn tijdelijk graf was op de oostelijke hoek Kerkstraat-Molenlaan in de tuin van de familie Stevens. Het veldgraf, versierd met vlaggen en bloemen, werd geadopteerd en onderhouden door de bewoners van de Kerkstraat. Meer dan een half jaar later werd “308202 Lt. Foster, 3e Montmouth Regt” door de Britse autoriteiten herbegraven op het "British War Cemetery" in Venray.
Leden van de Bijzondere Vrijwillige Landstorm Deurne, Toon Hermans en Gerrit Nelemans (1898-1977), betrokken tijdens het bevrijdingsfeest in 1945 een erewacht bij dit graf als een "Eerbiedige Hulde van de Kerkstraat", zoals de tekst op het kruis luidde. Op die dag was zijn graf met een schijnwerper verlicht en stonden er vele voorbijgangers een ogenblik bij zijn graf stil als eerbewijs aan de overledene.
Zie ook de website: Deurnese oorlogsslachtoffers
24 september 2014[bewerken | brontekst bewerken]
Op woensdag 24 september 2014 opende Jeremy Foster in het heemhuis aan de Stationsstraat de tentoonstelling Deurne 70 jaar bevrijd. Een dag later was hij op uitnodiging van de gemeente Deurne te gast bij de jaarlijkse veteranendag van de Deurnese Bond van Oud-strijders Nederlands Indië en Nieuw Guinea.
Bronnen[bewerken | brontekst bewerken]
- Boek van A. Korthals Altes, N.K.C.A. in ’t Veld, Slag in de Schaduw, Amsterdam 1981;
- Archief Theo van de Mortel
- Archief Jeremy Foster, enige zoon van George Foster