Steun ons daarom en stem (t/m 24 september) bij de Rabo Club Support op heemkundekring H.N. Ouwerling Deurne |
Een leven lang in Vlierden: verschil tussen versies
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
Het werden 122 bladzijden met foto's (zwart-wit) en veel verhalen over de familie Fransen en Vlierden tussen 1920 en 1945. Hij droeg zijn boek op aan zijn twee dochters en zijn kleinkinderen. | Het werden 122 bladzijden met foto's (zwart-wit) en veel verhalen over de familie Fransen en Vlierden tussen 1920 en 1945. Hij droeg zijn boek op aan zijn twee dochters en zijn kleinkinderen. | ||
In 2002, nadat hij 80 jaar geworden was, verscheen van zijn hand een uitgebreide biografie met de titel "Mijn 80 jaren". Deze biografie werd alleen verspreid onder familie en vrienden. | In 2002, een jaar nadat hij 80 jaar geworden was, verscheen van zijn hand een uitgebreide biografie met de titel "Mijn 80 jaren". Deze biografie werd alleen verspreid onder familie en vrienden. | ||
In voornoemde biografie schreef Ricus onder andere: | |||
:''Op 55 jarige leeftijd moest ik ten gevolge van ernstige gehoorstoornis, mijn muziekactiviteiten staken. Het werd nog erger, want bovendien moest ik ook nog met vervroegd pensioen als ambtenaar terwijl nog in promotie in het verschiet lag. Geloof me, het gat waarin ik viel was diep, heel diep. Ineens geen gemeentesecretarie ambtenaar meer, geen muzikant, geen muziek dirigent, geen correspondent meer, de lege dagen waren lang, onbeschrijflijk lang. Algauw sloeg de verveling toe en zou ik bijna met het hoofd tegen de muur gelopen hebben. | |||
:''en | |||
:''Toen nam ik de brutaliteit om een boekje te schrijven over mijn geboortedorp Vlierden. Het was maar voor tijdverdrijf en bestemd voor mijn nazaten. Maar het werd toch wat meer, want de Vlierdense dorpelingen wilde toch ook graag wat meer weten over de vroege jaren 1900. Voor alle zekerheid liet ik een inschrijving doen voor het kopen van het boekje. De belangstelling viel mee en liet ik op eigen kosten 500 exemplaren drukken. Het boekje “Een leven lang in Vlierden” viel in goede aarde. Vooral oud-vlierdenaren, zelfs geëmigreerde gezinnen naar verre landen, toonden belangstelling. Later in 1990 heb ik, wederom voor wat te doen te hebben, een dagboek over dat jaar geschreven met de titel “Het bewogen jaar 1990 met een lach en een traan”. | |||
{{Appendix|2= | {{Appendix|2= | ||
*Gouden echtpaar Fransen - Jans in Deurne, [[Weekblad voor Deurne]] van 05 september 2002 | *Gouden echtpaar Fransen - Jans in Deurne, [[Weekblad voor Deurne]] van 05 september 2002 | ||
Versie van 1 sep 2024 09:28
| Een leven lang in Vlierden | ||
| ||
| Auteur(s) | Ricus Fransen | |
| Titel | Een leven lang in Vlierden | |
| Publicatiedatum | 1984 | |
| Soort | boek | |
| Locatie | 05.D.07 | |
Een leven lang in Vlierden is de titel van een door Ricus Fransen geschreven boek waarin hij zijn persoonlijke herinneringen aan zijn geboortedorp Vlierden vastlegde.
Het werden 122 bladzijden met foto's (zwart-wit) en veel verhalen over de familie Fransen en Vlierden tussen 1920 en 1945. Hij droeg zijn boek op aan zijn twee dochters en zijn kleinkinderen.
In 2002, een jaar nadat hij 80 jaar geworden was, verscheen van zijn hand een uitgebreide biografie met de titel "Mijn 80 jaren". Deze biografie werd alleen verspreid onder familie en vrienden.
In voornoemde biografie schreef Ricus onder andere:
- Op 55 jarige leeftijd moest ik ten gevolge van ernstige gehoorstoornis, mijn muziekactiviteiten staken. Het werd nog erger, want bovendien moest ik ook nog met vervroegd pensioen als ambtenaar terwijl nog in promotie in het verschiet lag. Geloof me, het gat waarin ik viel was diep, heel diep. Ineens geen gemeentesecretarie ambtenaar meer, geen muzikant, geen muziek dirigent, geen correspondent meer, de lege dagen waren lang, onbeschrijflijk lang. Algauw sloeg de verveling toe en zou ik bijna met het hoofd tegen de muur gelopen hebben.
- en
- Toen nam ik de brutaliteit om een boekje te schrijven over mijn geboortedorp Vlierden. Het was maar voor tijdverdrijf en bestemd voor mijn nazaten. Maar het werd toch wat meer, want de Vlierdense dorpelingen wilde toch ook graag wat meer weten over de vroege jaren 1900. Voor alle zekerheid liet ik een inschrijving doen voor het kopen van het boekje. De belangstelling viel mee en liet ik op eigen kosten 500 exemplaren drukken. Het boekje “Een leven lang in Vlierden” viel in goede aarde. Vooral oud-vlierdenaren, zelfs geëmigreerde gezinnen naar verre landen, toonden belangstelling. Later in 1990 heb ik, wederom voor wat te doen te hebben, een dagboek over dat jaar geschreven met de titel “Het bewogen jaar 1990 met een lach en een traan”.
Bronnen, noten en/of referenties
|