Huidige versie van 3 jan 2024 om 17:34

Er wordt nog te veel gedaan aan de pruuf

Er wordt nog te veel gedaan aan de pruuf[bewerken | brontekst bewerken]

Het woord preujve, in de betekenis van sterke drank drinken, wordt in het Deurnese dialect nog weinig gehoord. In 1903 hield pastoor Roes (toen nog pastoor in Kessel) in een stampvolle zaal van de Boerenbond in Deurne een lezing over moderne landbouwmethoden, waarbij hij ook de kwalijke gewoonte het preujve aan de orde stelde.

Hij gaf daarbij een opsomming van de uitdrukkingen en gezegden die gebruikt werden om toch nog maar eentje te pakken:

Het eerste glaasje wordt genomen om de pieren te verschrikken.
Bij no. 2 hoort men: op één been kan men niet lopen.
Bij no. 3 alle goede dingen in drie.
Het vierde om de kinderachtige smaak te verdrijven.
Het vijfde omdat het zo koud is.
Het zesde om 't zweet wat in te drogen.
Het zevende, omdat het voor de ganzen niet gebrouwen is.
Het achtste, omdat het zo lekker is.

In het verslag van deze avond in de regionale kranten werden nog de volgende woorden van pastoor Roes geciteerd:

Neen, als ge er maar op aan drinkt en schenkt, als de glaasjes dikwijls van de schouw of uit de kast moeten komen, als de kinderen er maar op uitgestuurd worden om wat in 't fleschke te halen, boert niet vooruit hoor!

@@ Regel 1: / Regel 1: @@
-'''Een kusje voor een varkensschenk'''
+{{#ask:
+ [[Category:Historisch feitje]]
-''door Anton Vissers''<br>
+ |format=embedded
+ |order=random
-In de nacht van 12 juli 1644 kwamen twee ruiters bij het huis van Cornelis Aert van Riel. Ze bonsden met veel geweld op zijn deur. Cornelis hoorde de twee ruiters schreeuwen dat ze een “verckenschenck” (''schenk'' is dialect voor ''bot'') van hem wilden.<br>
+ |limit=1
-Omdat Van Riel, de zaak niet vertrouwde en vreesde voor geweld, gaf hij hun een stuk varkensvlees door via het raam. De twee herriemakers rukten het hem uit de hand en vluchtten snel weg.<br>
+ |searchlabel=
-De vrouw van Cornelis van Riel, Sophia Aert Smits, verklaarde voor de schepenen van Deurne dat later een van de ruiters, Roeff Jan Geven, bij haar was gekomen om zijn spijt te betuigen en vroeg haar of hij het kon goedmaken met een “kuscken”.
+}}
-Omdat Sophia hem niet een van de “quaetsten” vond heeft ze toegestaan dat Roeff haar toen een kusje gaf. Jan de Bottel was hiervan getuige.
-[[categorie:historisch feitje]]
-<noinclude>[[categorie:Historisch feitje]]</noinclude>
 <noinclude>[[Categorie:Sjablonen_hoofdpagina]]</noinclude>

Sjabloon:Geschiedenisfeitje: verschil tussen versies

Huidige versie van 3 jan 2024 om 17:34

Er wordt nog te veel gedaan aan de pruuf