Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Leonardus Petrus Koppens (1920-1985): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 26: | Regel 26: | ||
==Huwelijk en gezin== | ==Huwelijk en gezin== | ||
Leo huwde op 18 april 1944 in Someren met Theodora Henrica (Doca) van Soest, (Someren 16 november 1915 - 15 juni 2007), dochter van Hendrikus van Soest (Someren 1877-1952 Geldrop) en Christina Maria van Deursen (Someren 1880-). | Leo huwde op 18 april 1944 in Someren met Theodora Henrica (Doca) van Soest, (Someren 16 november 1915 - 15 juni 2007), dochter van Hendrikus van Soest (Someren 1877-1952 Geldrop) en Christina Maria van Deursen (Someren 1880-1966 Someren). | ||
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren: | Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren: |
Huidige versie van 5 nov 2020 om 18:57
Leonardus Petrus (Leo) Koppens (1920-1985) was de grondlegger / oprichter van Koppens Automatic in Bladel en een ondernemer met wereldfaam.
Afkomst[bewerken | brontekst bewerken]
Leo Koppens (in de volksmond: Lenard van Lindertjes-Joost ) werd geboren als zoon en tweede kind uit een gezin van zeven kinderen van landbouwer Justinus (Joost) Koppens (1877-1950) en Lucia van de Broek (1888-1963).
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
Als kleine jongen zat het experimenteren Koppens al in het bloed. In een oud kippenhok achter de boerderij had hij zijn werkplaats waar hij liet zien, voor zijn leeftijd onbegrijpelijke, technische inzichten te hebben. Vader Koppens was landbouwer in hart en nieren en verwachtte van zijn oudste zoon dat hij óók boer zou worden. Na de lagere school was het vanzelfsprekend dat Leo thuis moest werken op de boerderij. Vader Koppens stuurde Leo naar de avond-landbouwschool in Deurne. Leo verzon echter van alles en nog wat om maar niet thuis op de boerderij te hoeven werken.
Na twee jaar en het behalen van het diploma volgde een nieuwe beproeving. Vader Koppens verlangde van zijn zoon dat hij ook nog een avond-tuinbouwschool zou volgen. Leo liet zich evenwel zonder medeweten van zijn vader inschrijven voor een technische avondstudie op de ambachtsschool te Helmond. Dat ging uitstekend totdat het eerste rapport binnenkwam en niet van de tuinbouwschool afkomstig bleek te zijn.
Vader Koppens was zeer verbolgen maar Leo's rapport was schitterend, dat moest de oude heer toegeven. Mede onder druk van zijn vrouw Lucia ging Lindertjes-Joost door de knieën: Leo mocht verder in de techniek op voorwaarde dat Janus, de tweede zoon, van school kwam en boer zou worden.
Huwelijk en gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Leo huwde op 18 april 1944 in Someren met Theodora Henrica (Doca) van Soest, (Someren 16 november 1915 - 15 juni 2007), dochter van Hendrikus van Soest (Someren 1877-1952 Geldrop) en Christina Maria van Deursen (Someren 1880-1966 Someren).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Lucie, (Someren 1945).
- Harrie, (Someren 1946 - USA januari 2016).
- Joost, (Someren 13 februari 1948 - 7 februari 1981).
- Christian, (Someren 1950 - mei 2016),
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Leo Koppens was directeur van door hem zelf opgerichte “Koppens Automatic” in Bladel dat wereldnaam heeft gemaakt met de automatisering van benzinestations. Een uitgebreid overzicht van zijn " wapenfeiten" is terug de vinden in een aanvullend artikel onder de naam "Van smid naar industrieel met wereldfaam".
Ontwikkelingswerk[bewerken | brontekst bewerken]
Leo Koppens zette zich ook in voor de bouw en inrichting van een kliniek in Buhingo in Tanzania dat deels uit eigen zak betaald werd. Het overige gedeelte, 65000 gulden, hadden vrienden en goede relaties als afscheidscadeau bijgedragen voor deze geadopteerde kliniek.
Onderscheiding[bewerken | brontekst bewerken]
- Ridder in de Orde van Oranje-Nassau
- In augustus 1985 ontving Leo Koppens uit handen van minister Van Ardenne van economische zaken de "Vick-prijs" (Vereniging Industrieel Contact de Kempen).
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Toon Kortooms – The Koppens Story - 1980.
- Toon Kortooms – Onze Leo - 1985