Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Willie Berkers (1950-2020): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
k (Fien Verrijt heeft pagina Willie Berkers hernoemd naar Willie Berkers (1950-2020): geboorte en overlijdensjaar toegevoegd) |
(geen verschil)
|
Versie van 7 jul 2020 10:32
Willie Berkers (1950-2020) was een Deurnese bouwvakker en sinds circa 1976/1977 kunstschilder van beroep.
Biografie
Willie Berkers was, in navolging van zijn vader maar niet van harte, vanaf 1964 werkzaam in de bouw. Hij zag de betonmolen wel maar was meer gefascineerd door de kleur die hij kreeg in het licht en de prachtige wolkenformaties op de achtergrond. De uitvoerder adviseerde hem om naar de kunstacademie te gaan maar daar was geen geld voor. Hij was niet gelukkig en omdat zijn gedachten constant ergens anders waren, was het nog levensgevaarlijk ook.
Toen hij zijn vrouw José leerde kennen hing hij op haar aandringen rond 1976/1977 de klauwhamer aan de steiger en ging hij beroepsmatig schilderen.
Willi Martinali leerde hem nog hoe hij van de Beeldende Kunstenaarsregeling (BKR) gebruik zou kunnen maken maar daar was hij principieel tegen.
Willie, een autodidact, begon met het kopiëren van romantische schilders als Schelfhout en Koekoek. Later kopieerde hij de Haagse School, onder andere de gebroeders Maris. Vervolgens schilderde hij een tijdlang Van Gogh na.
Hij raakte gaandeweg vertrouwd met mengen, kleuren, ezel, palet en penseel en begon een eigen stijl te ontwikkelen. Vervolgens ging hij zich richten op landschappen en stillevens en ontwikkelde hij zich tot een bijzondere en gewaardeerde exponent van het Nederlands neorealisme van na 1950.
Op maandag 25 januari 1988 opende hij zijn galerie-atelier De Schilderkamer in het voormalige woonhuis van directeur Joh. Lohe van Stroohulzenfabriek Lohe op het adres Stationsstraat 91.
Werk
Berkers componeert stillevens waarbij voorwerpen uit de directe leefomgeving achter elkaar worden geplaatst en vanuit één lichtbron beschenen. Het zo bereikte spel van licht en schaduw wordt door hem minutieus helder en realistisch weergegeven zodat een ingetogen compositie ontstaat. In zijn werk als landschapsschilder wordt dezelfde materiaalbeheersing gevonden. Berkers vindt zijn inspiratie in de landschappen van de Peel in Brabant en laat zich inspireren door schilders als Gerard Dou en Johannes Vermeer.