Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Johan Bouwmans (1933-2007): verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 41: | Regel 41: | ||
Bij alles wat hij deed waren zijn gevleugelde woorden: "waarum zou da nie kannen"? Met deze slogan, zijn dadendrang en zijn passie groeide hij uit van een "volksjongen" tot een zeer succesvol zakenman, in [[Deurne]] beter bekend als "Jan d’n Botim". | Bij alles wat hij deed waren zijn gevleugelde woorden: "waarum zou da nie kannen"? Met deze slogan, zijn dadendrang en zijn passie groeide hij uit van een "volksjongen" tot een zeer succesvol zakenman, in [[Deurne]] beter bekend als "Jan d’n Botim". | ||
In 1970 kreeg hij de opdracht om het houtwerk van Paleis 't Loo bij Apeldoorn te restaureren, een klus waar het bedrijf zes jaar aan gewerkt heeft. Een ander bijzonder project was de flinke opknapbeurt van de Sint-Jan in Den Bosch. In 1978 breidde hij zijn activiteiten uit met een keukencentrum en een bouwmarkt en had hij in totaal 75 medewerkers. In 1997, na bijna veertig jaar, verkocht hij zijn bedrijf aan het Eindhovense bedrijf Gielissen Interiors Exhibitions". | In 1970 kreeg hij de opdracht om het houtwerk van Paleis 't Loo bij Apeldoorn te restaureren, een klus waar het bedrijf zes jaar aan gewerkt heeft. Een ander bijzonder project was de flinke opknapbeurt van de Sint-Jan in Den Bosch. In 1978 breidde hij zijn activiteiten uit met een keukencentrum en een bouwmarkt en had hij in totaal 75 medewerkers. In 1997, na bijna veertig jaar, verkocht hij zijn bedrijf aan het Eindhovense bedrijf Gielissen Interiors Exhibitions". | ||
[[Bestand:29.275.jpg|thumb|400px|Jan Bouwmans: ''Eerst het vak goed leren.''<br><small>foto collectie Nellie van Wetten</small>]] | |||
In 1964 verscheen onder de titel ''Knapen kozen een vak'' een boek over de geschiedenis van de Helmondse ambachtsschool/lagere technische school. Daarin werd op de bladzijden 153 en 154 ook het volgende hoofdstuk over Jan Bouwmans opgenomen: | |||
:''EEN JEUGDIGE DIRECTEUR VERTELT | |||
:''"Er komt heel wat kijken om ruim dertig timmerlieden steeds de nodige produktie te laten maken. Maar ik meen, dat de meesten graag bij mij werken. Een van de redenen daarvan is dat ze weten, dat de baas zelf het vak in al zijn onderdelen kent. De grondbeginselen werden mij bijgebracht door de leraren houtbewerking op de A.B.S. te Helmond.<br>Meester Holten wist goed met zijn jongens om te gaan. Als je al eens een heetgedraaide boor, die veel gaten had gemaakt in beukehout voor wieltjes aan speelgoed, dat in de Sinterklaastijd werd gemaakt, in de nek van je maat duwde en er daarna ruzie ontstond, kreeg je wel een flinke schop onder je achterwerk, maar dat mocht de pret over het algemeen niet hinderen. Er heerste een goede geest in de klassen en er werd hard gewerkt. Op school heb ik eigenlijk nooit hoge cijfers gehaald maar ik geloof dat de beoordeling ook vaak moeilijk is, vooral voor praktijk. Ik neem nooit andere jongens, dan die van de A.B.S. komen, maar ik kijk meer naar de ijver dan naar de andere punten.<br>Ik moest van mijn ouders, waarvoor ik diep respect heb, want ze brachten tien kinderen groot, eigenlijk naar de U.L,O. omdat ik evenals mijn broers, waarvan er twee priester zijn en een studeert voor Duits aan de Nijmeegse Universiteit, goed kon leren. Dat vlot kunnen leren is mij toch wel van pas gekomen, immers ik heb al mijn diploma's: leerlingstelsel, gezel, middenstand en timmerfabrikant vlot gehaald.<br>Met mijn 24 jaar was ik in 1957 het jongste raadslid van Nederland (in Deurne).<br>Ik begon mee te verdienen in 1948, nadat ik mijn diploma had, Of eigenlijk is dat niet helemaal juist, want bijna mijn hele A.B.S.-tijd heb ik voor moeder f 5.- in de week verdiend. Ik molk namelijk elke morgen voor ik naar school treinde drie koeien bij een bevriende boer en 's avonds verrichtte ik dat werk weer.<br>Ik ben echt nooit bang geweest om aan te pakken. Ze hebben me op de gezelcursus daarvoor wel eens gehoond: „Laat dat diejen Deurnsen zwoeger maar doen", werd soms gezegd. Ik moet zeggen, dat de leraren dit gespot absoluut niet wilden. Zij wisten ijver van blokslepen te onderscheiden.<br>En die spotters zakten op hun examen.<br>Mijn verdere vakbekwaamheid heb ik opgedaan in diverse timmerwerkplaatsen te Mierlo-Hout, Deurne en Asten. Wel 't meest heb ik geleerd bij Jan Waals, die te Asten een aannemersbedrijf annex machinale timmerfabriek had. Daar heb ik vijf jaar gewerkt voornamelijk in de werkplaats.<br>In 1960 ben ik een eigen bedrijf begonnen, dat omschreven kan worden als: Fabriek voor machinale houtbewerking in algemene zin".<br>Het bovenstaande vernamen wij van de 30-jarige Jan Bouwmans Botim, Deurne.<ref>J.L. de Groof - ''Knapen kozen een vak - LTS Helmond 1911-1964.</ref> | |||
==Maatschappelijke functies== | ==Maatschappelijke functies== | ||
| Regel 47: | Regel 51: | ||
*Hij bekleedde tijdens zijn leven verschillende topfuncties in de hippische wereld. | *Hij bekleedde tijdens zijn leven verschillende topfuncties in de hippische wereld. | ||
{{Appendix}} | |||
{{DEFAULTSORT:Bouwmans,Johan}} | {{DEFAULTSORT:Bouwmans,Johan}} | ||
[[categorie:Bouwmans|Johan]] | [[categorie:Bouwmans|Johan]] | ||
Huidige versie van 16 mei 2019 om 18:42
| Johan Bouwmans | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johan Bouwmans | |
| Roepnaam | Jan | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 21 september 1933 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 22 april 2007 | |
| Partner(s) | Elisabeth Maria Kanters (1937-2018) | |
| Beroep(en) | timmerman, ondernemer, raadslid | |
Johan (Jan) Bouwmans (1933-2007) was de oprichter en eigenaar van timmerfabriek Botim en was van 1958 tot 1974 raadslid van de gemeente Deurne.
Gezin[bewerken | brontekst bewerken]
Jan was een zoon uit het gezin van elf kinderen van Petrus (Piet) Bouwmans (1904-1990) en Johanna van den Akker (1906-1999). Hij groeide op aan de Leemskuilenweg 19 in Deurne.
Hij huwde in 1958 te Vlierden met Elisabeth Maria (Lies) Kanters, (Vlierden 29 januari 1937 - Bakel 30 december 2018), dochter van Franciscus Mathijs Kanters (1908-1983) en Wilhelmina Berkers (1908-1980).
Uit dit huwelijk werden geboren:
- Peter, (Deurne 1958)
- Frank, (Deurne 1960)
- Hanneke, (Deurne 1962)
- Helmien, (Deurne 11 mei 1964 - Eindhoven 11 augustus 2001). Zij huwde met Herman Mandigers.
- Els, (Deurne 1966)
- José, (Deurne 1967)
Carrière[bewerken | brontekst bewerken]
Nadat Jan de Helmondse ambachtsschool (ABS) houtbewerking doorlopen had haalde hij ook nog de diploma’s voor het leerlingstelsel, gezel, het middenstandsdiploma en timmerfabrikant. Bijna zijn gehele ABS-tijd verdiende hij vijf gulden per week voor zijn moeder bij. Hiervoor moest hij elke morgen, voordat hij naar school treinde, bij een bevriende boer drie koeien melken en ’s avonds ook weer. In 1948 "begon hij met verdienen” en deed hij zijn vakbekwaamheid bij diverse timmerwerkplaatsen in Mierlo-Hout, Deurne en in Asten op.
In 1960 begon hij met vier personeelsleden zijn eigen timmerfabriek voor machinale houtbewerking aan de Industrieweg in de Sint-Jozefparochie op te bouwen onder de naam NV Botim. In de normale woningbouw zag Jan niet zoveel brood. Hij was voornamelijk werkzaam in de interieurverzorging bij grote instellingen en in villa's.
Zaterdag 31 juli 1965 opende burgemeester Hoebens, na inzegening door pastoor Van Abeelen, de nieuwe fabriekshal van NV Botim.
Bij alles wat hij deed waren zijn gevleugelde woorden: "waarum zou da nie kannen"? Met deze slogan, zijn dadendrang en zijn passie groeide hij uit van een "volksjongen" tot een zeer succesvol zakenman, in Deurne beter bekend als "Jan d’n Botim". In 1970 kreeg hij de opdracht om het houtwerk van Paleis 't Loo bij Apeldoorn te restaureren, een klus waar het bedrijf zes jaar aan gewerkt heeft. Een ander bijzonder project was de flinke opknapbeurt van de Sint-Jan in Den Bosch. In 1978 breidde hij zijn activiteiten uit met een keukencentrum en een bouwmarkt en had hij in totaal 75 medewerkers. In 1997, na bijna veertig jaar, verkocht hij zijn bedrijf aan het Eindhovense bedrijf Gielissen Interiors Exhibitions".
In 1964 verscheen onder de titel Knapen kozen een vak een boek over de geschiedenis van de Helmondse ambachtsschool/lagere technische school. Daarin werd op de bladzijden 153 en 154 ook het volgende hoofdstuk over Jan Bouwmans opgenomen:
- EEN JEUGDIGE DIRECTEUR VERTELT
- "Er komt heel wat kijken om ruim dertig timmerlieden steeds de nodige produktie te laten maken. Maar ik meen, dat de meesten graag bij mij werken. Een van de redenen daarvan is dat ze weten, dat de baas zelf het vak in al zijn onderdelen kent. De grondbeginselen werden mij bijgebracht door de leraren houtbewerking op de A.B.S. te Helmond.
Meester Holten wist goed met zijn jongens om te gaan. Als je al eens een heetgedraaide boor, die veel gaten had gemaakt in beukehout voor wieltjes aan speelgoed, dat in de Sinterklaastijd werd gemaakt, in de nek van je maat duwde en er daarna ruzie ontstond, kreeg je wel een flinke schop onder je achterwerk, maar dat mocht de pret over het algemeen niet hinderen. Er heerste een goede geest in de klassen en er werd hard gewerkt. Op school heb ik eigenlijk nooit hoge cijfers gehaald maar ik geloof dat de beoordeling ook vaak moeilijk is, vooral voor praktijk. Ik neem nooit andere jongens, dan die van de A.B.S. komen, maar ik kijk meer naar de ijver dan naar de andere punten.
Ik moest van mijn ouders, waarvoor ik diep respect heb, want ze brachten tien kinderen groot, eigenlijk naar de U.L,O. omdat ik evenals mijn broers, waarvan er twee priester zijn en een studeert voor Duits aan de Nijmeegse Universiteit, goed kon leren. Dat vlot kunnen leren is mij toch wel van pas gekomen, immers ik heb al mijn diploma's: leerlingstelsel, gezel, middenstand en timmerfabrikant vlot gehaald.
Met mijn 24 jaar was ik in 1957 het jongste raadslid van Nederland (in Deurne).
Ik begon mee te verdienen in 1948, nadat ik mijn diploma had, Of eigenlijk is dat niet helemaal juist, want bijna mijn hele A.B.S.-tijd heb ik voor moeder f 5.- in de week verdiend. Ik molk namelijk elke morgen voor ik naar school treinde drie koeien bij een bevriende boer en 's avonds verrichtte ik dat werk weer.
Ik ben echt nooit bang geweest om aan te pakken. Ze hebben me op de gezelcursus daarvoor wel eens gehoond: „Laat dat diejen Deurnsen zwoeger maar doen", werd soms gezegd. Ik moet zeggen, dat de leraren dit gespot absoluut niet wilden. Zij wisten ijver van blokslepen te onderscheiden.
En die spotters zakten op hun examen.
Mijn verdere vakbekwaamheid heb ik opgedaan in diverse timmerwerkplaatsen te Mierlo-Hout, Deurne en Asten. Wel 't meest heb ik geleerd bij Jan Waals, die te Asten een aannemersbedrijf annex machinale timmerfabriek had. Daar heb ik vijf jaar gewerkt voornamelijk in de werkplaats.
In 1960 ben ik een eigen bedrijf begonnen, dat omschreven kan worden als: Fabriek voor machinale houtbewerking in algemene zin".
Het bovenstaande vernamen wij van de 30-jarige Jan Bouwmans Botim, Deurne.[1]
Maatschappelijke functies[bewerken | brontekst bewerken]
- Naast zijn zakelijke beslommeringen was hij vanaf de raadsperiode 1958-1962 tot 1970-1974 16 jaar onafgebroken lid van de raad van de gemeente Deurne, waarvan de laatste vier jaar namens de Politieke groepering Gemeentebelangen. Met zijn 24 jaar was hij in 1958 het jongste raadslid van Nederland.
- In de jaren zeventig was hij voorzitter van Theatergroep De Peelcomedianten, de vereniging waar hij eerder als amateur toneelspeler actief was.
- Hij bekleedde tijdens zijn leven verschillende topfuncties in de hippische wereld.
Bronnen, noten en/of referenties
|