Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Huize De Vliert: verschil tussen versies
(Pieter K heeft pagina Huize De Vliert hernoemd naar Pastoriestraat 26 over een doorverwijzing) |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (8 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:29.949.jpg|thumb|450px|Feestelijke opening van de Huize De Vliert in 1966.<br>Foto: collectie Heemkundekring Deurne]] | |||
[[Bestand:10.433.jpg|thumb|400px|De deelnemers aan dagbesteding in huize De Vliert in 1976. foto Ton Hartjens]] | |||
'''Huize De Vliert''' aan de [[Pastoriestraat]] [[Pastoriestraat 26|26]] in [[Vlierden]] was gevestigd in het voormalige [[Sint-Lambertusklooster]] en bood van april 1966 tot december 2010 dagopvang voor verstandelijk gehandicapten. | |||
Het dagbestedingscentrum, ook wel het Lambertushuis genoemd. Na een succesvolle actie met de naam ''Een huis voor hen'', georganiseerd door de ouderverenigingen ''Voor het Zorgenkind'' uit Helmond, Deurne, Asten-Someren en Gemert en het bestuur van de stichting Sociaal Pedagogische Dienst, werd het gebouw op 1 april 1965 aangekocht. [[Johannes Matthijs Lips (1909-1984)|Pater Othmaris Lips]] en de toenmalige stichtingsdirecteur Van Dijk waren de bezielende krachten achter de actie die ruim 100.000 gulden opbracht. Aanvankelijk bood het huis uitsluitend opvang aan kinderen tot 15 jaar, later kwamen er ook volwassenen bij. | |||
Bij gelegenheid van het koperen jubileum van huize De Vliert in oktober 1977 werd een tentoonstelling ingericht met handvaardigheidswerkstukken van de gebruikers van het huis. Bij het veertigjarig bestaan in 2005 was er een straatmanifestatie in de Pastoriestraat, waarbij men kon genieten van een kunstmarkt, een expositie, straatspelen, huifkartochten en live muziek. | |||
Het huis bood dagelijks onderdak en bezigheid aan zo'n 50 tot 70 gebruikers. [[Ad Heijligers]] was vele jaren directeur van het tehuis. Later was [[Pieter Bloksma]] manager dagbesteding. | |||
Het huis, dat aanvankelijk onder de stichting Sociaal Pedagogische Dienst viel, kwam later in handen van de [[stichting ORO]]. | |||
==Literatuur== | |||
*Henk Beijers - ''Huize de Vliert onder Vlierden (1907-1987)'' in [[D'n Uytbeyndel]] nummer 13 (1987) pagina 24-32. | |||
[[categorie:huizen met een naam|Vliert]] | |||
Huidige versie van 29 mei 2016 om 14:13
Huize De Vliert aan de Pastoriestraat 26 in Vlierden was gevestigd in het voormalige Sint-Lambertusklooster en bood van april 1966 tot december 2010 dagopvang voor verstandelijk gehandicapten.
Het dagbestedingscentrum, ook wel het Lambertushuis genoemd. Na een succesvolle actie met de naam Een huis voor hen, georganiseerd door de ouderverenigingen Voor het Zorgenkind uit Helmond, Deurne, Asten-Someren en Gemert en het bestuur van de stichting Sociaal Pedagogische Dienst, werd het gebouw op 1 april 1965 aangekocht. Pater Othmaris Lips en de toenmalige stichtingsdirecteur Van Dijk waren de bezielende krachten achter de actie die ruim 100.000 gulden opbracht. Aanvankelijk bood het huis uitsluitend opvang aan kinderen tot 15 jaar, later kwamen er ook volwassenen bij.
Bij gelegenheid van het koperen jubileum van huize De Vliert in oktober 1977 werd een tentoonstelling ingericht met handvaardigheidswerkstukken van de gebruikers van het huis. Bij het veertigjarig bestaan in 2005 was er een straatmanifestatie in de Pastoriestraat, waarbij men kon genieten van een kunstmarkt, een expositie, straatspelen, huifkartochten en live muziek.
Het huis bood dagelijks onderdak en bezigheid aan zo'n 50 tot 70 gebruikers. Ad Heijligers was vele jaren directeur van het tehuis. Later was Pieter Bloksma manager dagbesteding.
Het huis, dat aanvankelijk onder de stichting Sociaal Pedagogische Dienst viel, kwam later in handen van de stichting ORO.
Literatuur[bewerken | brontekst bewerken]
- Henk Beijers - Huize de Vliert onder Vlierden (1907-1987) in D'n Uytbeyndel nummer 13 (1987) pagina 24-32.