Zeilbergsestraat 31-31a-31b
Zeilbergsestraat 31-31a-31b zijn drie adressen in Deurne.
Het pottenbakkerserf van Munsters - Daniëls[bewerken | brontekst bewerken]
De pottenbakkers Petrus Munsters (1774-1834) en Henricus Munsters (1784-1856) bezaten in 1832 op de hoek van de huidige Zeilbergsestraat en Hagelkruisweg een pottenbakkerij op het kadastraal perceel E 421. Het pand stond achter het huidige pand Zeilbergsestraat 31, ongeveer ter hoogte van Hagelkruisweg 84. Waar nu onder meer de woonhuizen met de adressen Zeilbergsestraat 29-29a en Zeilbergsestraat 31 staan, lag de kruising, eerder een plein en dus veel groter dan de huidige weg. Rondom die kruising stonden panden, waarvan de pottenbakkerij ter plaatse van Hagelkruisweg 84 er dus één was. Op de plek van het huidige Zeilbergsestraat 31 stond een schuur midden op de weg, kadastraal bekend als E 420. De schuur zelf was van de broers Munsters, de ondergrond van de gemeente Deurne. De grote boerderij van de twee broers, waar ze zelf woonden, stond aan de andere zijde van de kruising, het huidige Zeilbergsestraat 33. Enkele decennia later wijzigde de bestemming, en werd de pottenbakkerij veranderd in een schuur, en kadastraal bekend als E 1101. Rond 1854 werd het een zogenaamd landgebouw, een bijgebouw voor de landbouw. Rond 1872 vond de scheiding van de bezittingen van de al lang overleden broers plaats.[1]
De nieuwe eigenaar van de voormalige pottenbakkerij en bijbehorend land was Francis Munsters (1817-1904), de zoon van Henricus. Het landgebouw werd rond 1880 uitgebreid met een stal, en kreeg als adres B.130. Waarschijnlijk werd het toen al tot boerderij met woongedeelte omgebouwd. Kadastraal werd het landgebouw met stal daarna bekend als E 1573, het westelijk daar aan grenzende perceel E 1574. Het kruispunt had nog steeds zijn oude omvang, en op de plek van het huidige huis Zeilbergsestraat 31 was dus nog geen sprake van bebouwing, maar van een plein.[2] De gemeente Deurne was mede-eigenaar van het erf E 1573, omdat de bijgebouwde stal voor een klein stukje op de weg stond. Rond 1904 werd de boedel van Francis gescheiden.[3]
De gezamenlijke kinderen werden nu eigenaar, met Henricus Munsters (1859-1935), zoon van Francis, namens hen allen. Henricus woonde er in 1930 ook zelf. Het landgebouw was inmiddels ook formeel omgevormd naar een huis, schuur, erf, en rond 1905 werd er bijgebouwd. Rond 1913 werd er opnieuw bijgebouwd, en werd het perceel met de naastgelegen tuin E 1574 kadastraal verenigd. Kadastraal werd het daardoor bekend als E 1913. Nog altijd was het kruispunt ruim en was geen grond daarvan geprivatiseerd. Rond 1923 werd het perceel gesplitst als gevolg van de aanpassing van het profiel van de Hagelkruisweg. Een reepje in het noorden werd van het huiskavel afgehaald. Kadastraal werd het perceel met het huis nu bekend als E 2118. Rond 1936 vond een veiling van het perceel plaats.[4]
Koper van het perceel E 2118 op de Peelklamp was Gerardus Johannes Daniëls (1905-1981), schoonzoon van Henricus Munsters. Hij bracht het perceel rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in, en kreeg het als L 116, gelegen aan de Parallelweg (Hagelkruisweg) weer terug. Wezenlijk anders werd het perceel daar niet door. Rond 1961 werd op het perceel een nieuw bouwwerk gesticht, waarschijnlijk een berging met garage naast de oude boerderij. Inmiddels werd het oude huis aangeduid met het adres Zeilbergsestraat 31, in de plaats van Z.232 en eerder D.205. Rond 1964 werd er enige grond geruild met de gemeente, waardoor het huis kadastraal werd aangeduid als L 1614 huis, berging, garage, tuin. Rond 1973 deed de oude Daniëls het huis van de hand.[5]
De koper, zoon G.J. Daniëls, verkocht een deel van zijn perceel L 1614 aan een broer, terwijl hij de rest behield. Kadastraal werd die rest bekend als L 3785. Rond 1983 verkocht hij dit grote huiskavel aan de gemeente Deurne.[6] Rond 1986 werd het perceel verkaveld.[7]
De geprivatiseerde kruising[bewerken | brontekst bewerken]
Inmiddels was de grote kruising ook geprivatiseerd en het gemeentelijk eigendom beperkt tot het wegprofiel alleen. Rond 1957 kocht Sjaak Coppus van de gemeente Deurne een bouwterrein, ter plaatse van het huidige Zeilbergsestraat 31. Na hermeting werd dit L 1092, erf. Rond 1964 verkocht Coppus een klein stukje terug aan de gemeente; de rest werd nu aangeduid als L 1613. Rond 1973 deed hij het nog lege erf van de hand aan bovengenoemde G.J. Daniels, en die verkocht het rond 1983 door aan de gemeente Deurne.[8]
Nieuwbouw[bewerken | brontekst bewerken]
Nadat de gemeente Deurne de grond op de hoek van Hagelkruisweg en Zeilbergsestraat had gekocht, werd hier in 1985 een serie nieuwe huizen op gebouwd. Het betreft Zeilbergsestraat 31-31a-31b en Hagelkruisweg 84-88. Ook Hagelkruisweg 80-82 (1985) en Hagelkruisweg 78 (1986) stammen uit dit bouwproject. Merk op dat de plek van het huidige Zeilbergsestraat 31 dus al rond 1957 als bouwterrein was uitgegeven, maar het toen nog 28 jaar en meerdere eigenaren zou duren voor er ook echt een huis stond!
Bronnen, noten en/of referenties
|