Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 9-11
Zeilbergsestraat 9-11 zijn twee adressen in Deurne.
Bouw- en eigendomsgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De tuinier en landbouwer Johannes Alphons van Ooij (1904-1991) liet op het perceel bouwland E 2294 op de Peelklamp in 1934 een nieuw dubbel woonhuis bouwen. Hij verhuurde deze huizen, en bracht ze rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in. Het perceel met het blok van twee woningen kreeg hij als L 121 weer terug. In 1955 werd Z.225a, later Zeilbergsestraat 9, gehuurd door Alphonsus Petronella Johanna Smits (1926). De huurder van Z.225b, later Zeilbergsestraat 11, was Francis van de Kerkhof. Rond 1956 werd het perceel gesplitst en werden de huizen afzonderlijk verkocht.[1]
Zeilbergsestraat 9[bewerken | brontekst bewerken]
De linker helft, Zeilbergsestraat 9, werd verkocht aan de landarbeider Antonius Munsters (1887-1977). Zijn deel kreeg na de hermeting de nieuwe kadastrale aanduiding L 1099. Door verkoop van grond langs de straat aan de gemeente rond 1964 werd dat L 1626, en door opnieuw een verkoop rond 1969 L 2040. Rond 1973 verkocht hij huis, tuin.[2] De nieuwe eigenaren waren P.H. Maas en zijn echtgenote H.M.G. Elbers, maar het bejaarde echtpaar Munsters behield het recht om een deel van de begane grond te bewonen. Het echtpaar Maas-Elbers behield het huis tot na 1989.[3]
Zeilbergsestraat 11[bewerken | brontekst bewerken]
Koper van de rechter helft, Zeilbergsestraat 11, was de landbouwer Arnoldus Manders (1894-1978). Zijn gedeelte van het oude perceel werd L 1098, huis, tuin, schuur. Rond 1964 werd een klein deel van het perceel als weg afgesplitst. Het huis kreeg de nieuwe aanduiding L 1624. Rond 1970 verkocht Manders het huis.[4] Het werd gekocht door zijn zoon, de bouwvakker Theodorus Marinus Manders (1934). Hij deed het nog in hetzelfde jaar van de hand [5], en wel aan Peter Jacobus Knapen (1928). Het stukje weg verkocht hij aan de gemeente Deurne, het perceel met het huis werd met verder aangekochte grond verenigd tot het nieuwe perceel L 2114. Rond 1971 werd het gedeeltelijk vernieuwd en werd er een garage bijgebouwd. Rond 1983 verkocht hij het huis.[6]
Het huis werd daarop gekocht door de fysiotherapeut J.A.M.J. Matheij en zijn echtgenote. Zij bezaten het pand tot na 1989.[7]
Het pand[bewerken | brontekst bewerken]
Het dubbele woonhuis bestaat uit één woonlaag met kap, waarbij de kap net als bij het naastgelegen Zeilbergsestraat 13 als mansardedak is uitgevoerd. Op de nok staan twee hoekschoorstenen, voor elke woning één.
Bronnen, noten en/of referenties
|