Wilhelmus Johannes Dings (1918-2009)
| Wilhelmus Johannes Dings | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Wilhelmus Johannes Dings | |
| Roepnaam | Willem | |
| Geboorteplaats | Liessel | |
| Geboortedatum | 23 juli 1918 | |
| Overl.plaats | McGill, Hawkesbury, Ontario Canada | |
| Overl.datum | 29 juni 2009 | |
| Partner(s) | Petronella Verspeek (1920-1987) | |
| Beroep(en) | landbouwer | |
Wilhelmus Johannes (Willem) Dings (1918-2009) was landbouwer aan het Sloot 56 in Liessel. Hij emigreerde in 1950 naar Canada.
Hij was een zoon van landbouwer Hendrik Dings (1886-1980) en Gertrudis Verschaeren (1891-1990). Zijn moeder en zijn zus waren bij hun overlijden de oudste inwoner van de gemeente Deurne.
Willem huwde op 30 april 1946 in Liessel met Petronella (Nel) Verspeek, (Asten 10 augustus 1920 - Saint Philippe d-Argenteuil 1987), dochter van de landbouwer Godefricus Verspeek (Asten 1892-1971 Asten) en zijn eerste vrouw Allegonda van Bommel (Asten 1893-1945 Asten). Ze hielden een gecombineerd huwelijksfeest. Jeannette, de zus van Willem trad op dezelfde dag in het huwelijk met Marinus van der Putten (1918-1983).
Uit dit huwelijk werden elf kinderen geboren, drie in Liessel:
- Alda, (Liessel 1947).
- Henry, (Liessel 1948).
- Fred, (Liessel 1950).
- Caroline, (Massawippi Cuebec Canada 1951),
- William Gerardus (Bill) Dings, (Lachute Argenteuil 12 mei 1953 - Saint Philippe d-Argenteuil 29 juni 2010 [1]). Hij huwde met Kathy MacDonald.
- Nelly,
- John,
- Johanne,
- Gerard,
- Henriette,
- Jackie,
Emigratie[bewerken | brontekst bewerken]
Willem en Nel emigreerden op 16 mei 1950 met hun drie kinderen naar Canada en kwamen op 25 mei 1950 aan op hun plaats van bestemming, Pier 21 in Halifax provincie Quebec in Canada. Daar vertrokken ze met een emigrantentrein naar Elmer/A.ylmer Quebec, hun eerste verblijf, in die tijd een treinreis van 72 uur. Willem en Nel hadden gekozen voor Quebec, waar het meest Frans werd gesproken. Het echtpaar had om die reden Franse les gevolgd. Bij aankomst bleek dat ze Engels spraken. Ze moesten nu Engels gaan leren.
Ze werkten beide. Eerst bij de familie Pink, een tuinder met enkele melkkoeien. In 1951 verhuisden Willem en zijn gezin naar Massawippi, een afstand van ongeveer 350 km. Hij kreeg een baan bij de familie Webster, een melkveehouderij. Daar werd ook hun vierde kind geboren. Ze verbleven maar een jaar bij de Websters. In 1952 verhuisden ze weer, nu 230 km en vestigden het gezin zich in Saint Philippe d-Argenteuil waar hun vijfde kind geboren werd. Hij boerde succesvol in de nabijheid van het Mirabel vliegveld, 50 kilometer buiten Montreal, waar ze een eigen boerderij konden kopen. Daar werden de andere zeven kinderen geboren.
Na zijn pensioen maakte Willem en Nel nog minstens 30 trips terug naar Nederland.
Vijf van hun kinderen (Alda, Henri, John, Johanna en Gerard) bleven in Quebec wonen, vier kinderen verhuisden naar Ontario (Fred, Caroline, Bill en Henriette) en twee kinderen (Nelly en Jackie) naar Alberta.
Hij zou drie talen leren spreken: Nederlands, Frans en Engels alsmede het Lijssels dialect.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |