Vlierdenseweg 18 en 20
Vlierdenseweg 18 en 20 zijn adressen in Deurne met een gedeelde geschiedenis.
Gemeenschappelijke geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Harrie Lutters kocht rond 1928 een perceel heide aan de latere Vlierdenseweg, kadastraal bekend als B 1592, en liet daar rond 1930 en 1931 twee identieke vrijstaande huizen bouwen. Deze huizen staan er nog altijd en worden gekenmerkt door een mansardedak, met de nok haaks op de weg. De huizen werden gebouwd op een leeg bouwkavel, dat deel uitmaakte van een groter bouw- en verkavelingsproject op de hoek van de Industrieweg en de Vlierdenseweg van Harries broer Tjeu Lutters. Voor meer informatie, zie onder Vlierdenseweg 14-16.
Beide huizen werden door hem verhuurd. Vlierdenseweg 20 stond er het eerst, en kreeg nog korte tijd het huisadres C.215. De eerste huurders van Vlierdenseweg 20 waren de kinderen P. van Helmond. In 1930 werd het adres van dat huis gewijzigd in J.260. Kort daarna kreeg het nieuw gebouwde Vlierdenseweg 18 het adres J.261. Rond 1954, na de dood van Harries echtgenote, werd het perceel met de twee huizen gesplitst en werden beide huizen van de hand gedaan. Op het buurperceel had Harries broer Grard Lutters trouwens ook een huis voor de verhuur laten bouwen, Vlierdenseweg 22.[1]
Vlierdenseweg 18[bewerken | brontekst bewerken]
Koper van Vlierdenseweg 18 was Harries dochter Truus Lutters, met vader Harrie als levenslang vruchtgebruiker. Die woonde er zelf niet, maar kreeg dus wel de huuropbrengsten. De huurder toen was Christianus Terheijden (1892-1973). Na een kadastrale hermeting werd het pand bekend als N 293. Rond 1961 verkocht Truus het huis.[2] De nieuwe eigenaar was de ongehuwde Piet Terheijden, die er zelf ook woonde en zoon was van de vroegere huurder. Piet verkocht het huis rond 1981.[3] De nieuwe eigenaar was W. Bloemendal, die het tot na 1989 behield.[4] Dit huis heeft in grote lijnen nog het gevelbeeld uit de bouwperiode.
Vlierdenseweg 20[bewerken | brontekst bewerken]
Vlierdenseweg 20 werd gekocht door Harries schoonzoon Theodorus Munsters (1913-1961), met een levenslang vruchtgebruik door zijn schoonvader. Die woonde er zelf niet, maar kreeg dus wel de huuropbrengsten. Door een hermeting rond 1959 had het perceel de kadastrale aanduiding N 294 gekregen. Rond 1960 verkocht Munsters het huis.[5] De koper was Johannes van Houts (1913-1978), de jarenlange huurder, al zeker in de vroege jaren vijftig. Hij dreef er een slijterij. Rond 1961 liet hij het huisperceel met aangrenzende grond kadastraal verenigen tot N 396. Rond 1963 werd het pand gedeeltelijk vernieuwd, en rond 1973 verkocht hij het tenslotte.[6] Hij werd als eigenaar opgevolgd door zijn zoon Bernard Joseph van Houts (1941), die het pand rond 1985 verkocht.[7] Koper waren Driek Althuizen en zijn vrouw, die er jarenlang hun vishandel Vis van Driek dreven. Hij bezat het pand tot na 1989.[8] In augustus 2010 stond het pand te koop. Daarna had het nog diverse commerciele functies. Door het gebruik als winkel is de voorgevel in de loop der tijd sterk verbouwd. De gevel is wit geschilderd, en het onderste deel van de gevel is uitgebroken, waarvoor een serre is gebouwd waarin een entree is aangebracht.
Bronnen, noten en/of referenties
|