Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Theodorus van der Vrande (1890-1970)
| Theodorus van der Vrande | ||
 1953 Foto: collectie Peter van de Westerlo | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Theodorus van der Vrande | |
| Roepnaam | Dorus, Theo | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 19 februari 1890 | |
| Overl.plaats | Helvoirt | |
| Overl.datum | 13 mei 1970 | |
| Beroep(en) | kloosterling, missionaris | |
| Bidprentje | NBA | |
Theodorus (Dorus, Theo) van der Vrande (1890-1970) uit Deurne was kloosterling bij de missionarissen van Scheut.
Dorus was geboren als zoon van de landbouwer Hubertus van de Vranden (1859-1934)[1] en Johanna Maria Koolen (1866-1935).
In 1911 werd hij aangenomen in Scheut (B).
Op 8 februari 1913 vertrok hij naar Congo (Bokoro) en zette een grote plantage op van koffie, cacao en rubber. Kennis hierover deed hij op door zelfstudie. De plantage werd de grootste financiële bron van het bisdom.
Hij is enige tijd kapitein geweest op de boot van de missie, de Stella Maris. Ook had hij 2½ jaar de leiding over een plantage in Taketa die hij weer tot grote bloei bracht. De verdere tijd verbleef hij in Bokoro. Hij werd gezien als een goede werkgever. Hij hielp als een van de arbeiders ziek was of als er problemen waren in de gezinnen.
Tijdens de oorlog verzwakte zijn gezichtsvermogen en dreigde hij blind te worden. Hij kon niet naar Europa reizen voor een operatie. In Eville (Congo) was een arts die zonder dat hij specialist was zijn ogen durfde te opereren. Dat lukte.
Na meer dan 56 jaar (een recordperiode onder de Scheutisten in Congo) moest hij op 15 september 1969 terug naar Europa. Hij moest afscheid nemen van zijn beste vriend P. Schellens.
Hij zou kunnen gaan wonen in Schilde, maar de zusters hadden het daar te druk. Lekenverpleegsters wilde men destijds niet aannemen voor het wassen en kleden van de geestelijke bejaarden.
Hij had de laatste 20 jaar van zijn leven last van maagzweren.
Op 13 mei 1970 stierf hij te Helvoirt. Hij ligt begraven op Sparrendaal.
Bronnen, noten en/of referenties
|