U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Sophia Maria de Corte (1885-1973)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Versie door Everard (overleg | bijdragen) op 22 feb 2024 om 21:24
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Sophia Maria de Corte
32.068.jpg
Collectie Eugenie van der Vrande-de Corte
Persoonsinformatie
Volledige naam Sophia Maria de Corte
Roepnaam Sophie, Fieke
Geboorteplaats Eindhoven
Geboortedatum 21 juni 1885
Overl.datum na 1942
Beroep(en) onderwijzeres, winkelierster
Stamboom.png De Corte

Sophia Maria (Sophie, Fieke) de Corte (1885) was godsdienstonderwijzeres bij de Zusters van de Choorstraat in 's-Hertogenbosch, en later winkelierster op de Markt in Deurne.


Sophie ofwel Fieke was een dochter van Augustinus de Corte (1844-1920) en Anna van de Casteele (1851-1917).

Zij vertrok op 26 september 1899 naar 's-Hertogenbosch. In maart 1903 slaagde ze in Breda voor het examen Nuttige handwerken [1], en op 14 november 1903 slaagde ze in Nijmegen voor haar examen Vrije- en Orde-oefeningen der gymnastiek.[2][3] In april of mei 1905 slaagde ze tot slot in 's-Hertogenbosch voor het examen Lager onderwijs.[4] Daarop vertrok ze op 15 juni 1905 naar Beverwijk, als onderwijzeres aan een rooms-katholieke school. Op 4 oktober 1909 vertrok zij van Beverwijk naar Oude Tonge, waar ze met ingang van 10 oktober 1909 werd benoemd als onderwijzeres aan de rooms-katholieke jongens- en meisjesschool.[5] Die school was net nieuw gebouwd.[6] Per 1 maart 1911 werd zij, komend van Oude Tonge, benoemd tot onderwijzeres in Panningen.[7] Op 23 mei 1919 vertrok zij van Helden, waar Panningen onder viel, naar Ledeacker (gem. Oploo c.a.).

Op 8 augustus 1921 keerde zij terug naar Deurne, waarna zij een winkel startte. In 1930 woonde ze op het latere adres Molenstraat 21. Op 1 februari 1938 liet zij het huis en de inboedel op Helmondseweg 50 veilen, dat vermoedelijk in 1930 haar eigendom geworden was.[8] Op 1 februari 1938 verkocht ze ook haar nette meubilaire goederen, namelijk een goede piano, prachtige haardkachel, tafel, stoelen, fornuisketel, ledikant, vloerbedekking, beelden, keukengerief en nog meer.[9]

Eind januari of begin februari 1938 verhuisde Sophie naar Nuth.[10] In februari 1941 verhuisde ze van Sint-Michielsgestel naar Deurne.[11] In de week van 18 april 1942 verhuisde zij naar de gemeente Bakel en Milheeze.[12] Daarna ontbreken verdere gegevens over haar leven.

De Deurnese zanger, pianist en tekstschrijver Jules de Corte, zoon van haar jongere broer Peer, had kennelijk op jeugdige leeftijd een speciale band met zijn tante. Hij schreef namelijk in 1975 (toen ze kennelijk niet meer leefde) een lied over haar[13] met de navolgende liedtekst:


Strofe 1:
Dit is een lied voor tante Sophie,
Die in mijn leven een plaats heeft gehad,
Groter dan tientallen andere personen,
Groter welhaast dan mijn poes, liefste kat.


Strofe 2:
O, ze was heel bepaald geen genie,
Noch, naar ik aanneem, de schoonste van het land.
Nee, ze had niets van dat buitengewone,
Wel een goed hart en een helder verstand.
Strofe 3:
Niet zo’n fletse, :nieuwerwetse
Maar een tante om echt op te bouwen.
Zonder verve of reserve
Zonder flauwekul altijd gastvrij en gul
In alles te vertrouwen.


Strofe 4:
Tante was wel enorm katholiek:
Ziek als een hond of gezond als een vis
Zomer of winter: ze zat elke morgen
Prompt kwart voor acht in de kerk voor de mis.
Strofe 5:
Conservatief was haar politiek.
Het woord ‘socialisme’ verfoeide ze echt.
Rusland kon haar boze dromen bezorgen.
Ja, ze was streng in de leer, zogezegd.


Strofe 6:
Dikwijls zat ze :en dan bad ze
Rozenhoedjes en series gebeden
Wat soms uren scheen te duren
Tot ze ‘Amen’ zei, dan was het leed voorbij
En mocht ik mij vertreden.
Strofe 7:
Tante Sophie was heel muzikaal,
Speelde piano en ietsje viool.
Ook was ze groot in het bakken en koken.
Lang was ze mijn gastronomisch idool.


Strofe 8:
En haar vertelkunst: zo geniaal!
Als ze aan een van haar sprookjes begon
Dan werd er echt niet gezucht of gesproken
Niemand die mij zo goed stilhouden kon.
Laatste en 9e strofe:
Amusante, lieve tante
Al te erg alleen naar men moet vrezen
Heel haar leven braaf gebleven.
Zeker en gewis, als er een hemel is,
Moet tante daar nu wezen.
Bronnen, noten en/of referenties
  • Zuid-Willemsvaart van 15 en 22 januari 1938
  • In de door Willem Wijnen, bevriend met haar jongere broer Peer de Corte , uitgegeven weekblad Algemeen Belang, werden in alle edities van zaterdag 27 september 1924 t/m de laatste editie van zaterdag 14 maart 1925, haar winkelwaren aanbevolen in de vorm van advertenties.
  • Bi(bli)ografie Jules de Corte, Boek door Cees van der Pluijm) (2005) “ Ik zou wel eens willen weten”, pagina 104, 105 en 325 (ISBN90 388 14305)

  1. De Maasbode, 11 maart 1903
  2. PGNC, 14 november 1903
  3. De Nederlander, 16 november 1903]
  4. Land en Volk, 6 mei 1905
  5. Maas- en Scheldebode, 15 september 1909
  6. Maas- en Scheldebode, 9 oktober 1909
  7. Nieuwe Venlosche Courant, 24 januari 1911
  8. Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 6578, dienstjaar 1931
  9. De Zuid-Willemsvaart, 29 januari 1938
  10. De Zuid-Willemsvaart, 5 februari 1938
  11. De Zuid-Willemsvaart, 26 februari 1941
  12. De Zuid-Willemsvaart, 27 april 1942
  13. Te beluisteren op de B-kant van de LP "Bij leven en welzijn" (EMI 1976)