Sophia Maria de Corte (1885-1973)

Sophia Maria de Corte
Collectie Eugenie van der Vrande-de Corte
Persoonsinformatie
Volledige naam	Sophia Maria de Corte
Roepnaam	Sophie, Fieke
Geboorteplaats	Eindhoven
Geboortedatum	21 juni 1885
Overl.datum	na 1942
Beroep(en)	onderwijzeres, winkelierster

Advertentie uit weekblad Algemeen Belang van 11 november 1924 (collectie Digitaal Krantenarchief Deurne

Sophia Maria (Sophie, Fieke) de Corte (1885) was rooms-katholiek onderwijzeres, en later winkelierster op de Markt in Deurne.

Zij was een dochter van Augustinus de Corte (1844-1920) en Anna van de Casteele (1851-1917), en kwam met hen op 31 augustus 1892 vanuit Gestel en Blaarthem in Deurne terecht.

Loopbaan als onderwijzeres

Sophie ofwel Fieke vertrok op 26 september 1899 van haar ouderlijk gezin in Deurne naar 's-Hertogenbosch. In maart 1903 slaagde ze in Breda voor het examen Nuttige handwerken , en op 14 november 1903 slaagde ze in Nijmegen voor haar examen Vrije- en Orde-oefeningen der gymnastiek. In april of mei 1905 slaagde ze tot slot in 's-Hertogenbosch voor het examen Lager onderwijs. Daarop vertrok ze op 15 juni 1905 naar Beverwijk, als onderwijzeres aan een rooms-katholieke school. Op 4 oktober 1909 vertrok zij van Beverwijk naar Oude Tonge, waar ze met ingang van 10 oktober 1909 werd benoemd als onderwijzeres aan de rooms-katholieke jongens- en meisjesschool. Die school was net nieuw gebouwd.

Per 1 maart 1911 werd zij, komend van Oude Tonge, benoemd tot onderwijzeres in Panningen. Daar woonde zij aanvankelijk vanaf haar komst op 28 februari 1911 op Panningen 406 (in de kost bij kleermaker Frencken), van 1917 tot 1918 op Panningen 393a (bij de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid), vanaf 1918 op Panningen 393 (in de kost bij huisschilder Ueberbach) en vanaf een later moment in 1918 op Panningen 324 (in de kost bij onderwijzer Claessen).

Op 29 april 1919 vertrok zij vanuit de gemeente Helden, waar Panningen onder viel, naar Ledeacker (gem. Oploo c.a.), waar zij een betrekking als onderwijzeres zal hebben gekregen. Daar werd ze op 23 mei 1919 ingeschreven, in de kost bij koster Van Kemenade, op het adres Kerkhoek C.3, later C.11.

Sophie als middenstander in Deurne

Op 8 augustus 1921 keerde zij vanuit Ledeacker terug naar Deurne, waarna zij een winkel in kleding aan de Markt startte. In 1930 woonde ze op het latere adres Molenstraat 21. Op 1 februari 1938 liet zij het huis en de inboedel op Helmondseweg 50 veilen, dat vermoedelijk in 1930 haar eigendom geworden was. Op 1 februari 1938 verkocht ze ook haar nette meubilaire goederen, namelijk een goede piano, prachtige haardkachel, tafel, stoelen, fornuisketel, ledikant, vloerbedekking, beelden, keukengerief en nog meer.

Eind januari of begin februari 1938 verhuisde Sophie naar Nuth. Op 20 juni 1938 kwam ze van Veldhoven naar Sint-Michielsgestel, ze was toen zonder beroep en woonde daar vermoedelijk bij de zusters. In februari 1941 verhuisde ze van Sint-Michielsgestel terug naar Deurne. In de week van 18 april 1942 verhuisde zij naar de gemeente Bakel en Milheeze. Daarna ontbreken verdere gegevens over haar leven.

Een lied over haar leven

De Deurnese zanger, pianist en tekstschrijver Jules de Corte, zoon van haar jongere broer Peer, had kennelijk op jeugdige leeftijd een speciale band met zijn tante. Hij schreef namelijk in 1975 (toen ze kennelijk niet meer leefde) een lied over haar met de navolgende liedtekst:

Strofe 1: Dit is een lied voor tante Sophie, Die in mijn leven een plaats heeft gehad, Groter dan tientallen andere personen, Groter welhaast dan mijn poes, liefste kat. Strofe 2: O, ze was heel bepaald geen genie, Noch, naar ik aanneem, de schoonste van het land. Nee, ze had niets van dat buitengewone, Wel een goed hart en een helder verstand.	Strofe 3: Niet zo’n fletse, :nieuwerwetse Maar een tante om echt op te bouwen. Zonder verve of reserve Zonder flauwekul altijd gastvrij en gul In alles te vertrouwen. Strofe 4: Tante was wel enorm katholiek: Ziek als een hond of gezond als een vis Zomer of winter: ze zat elke morgen Prompt kwart voor acht in de kerk voor de mis.
Strofe 5: Conservatief was haar politiek. Het woord ‘socialisme’ verfoeide ze echt. Rusland kon haar boze dromen bezorgen. Ja, ze was streng in de leer, zogezegd. Strofe 6: Dikwijls zat ze :en dan bad ze Rozenhoedjes en series gebeden Wat soms uren scheen te duren Tot ze ‘Amen’ zei, dan was het leed voorbij En mocht ik mij vertreden.	Strofe 7: Tante Sophie was heel muzikaal, Speelde piano en ietsje viool. Ook was ze groot in het bakken en koken. Lang was ze mijn gastronomisch idool. Strofe 8: En haar vertelkunst: zo geniaal! Als ze aan een van haar sprookjes begon Dan werd er echt niet gezucht of gesproken Niemand die mij zo goed stilhouden kon.
Laatste en 9e strofe: Amusante, lieve tante Al te erg alleen naar men moet vrezen Heel haar leven braaf gebleven. Zeker en gewis, als er een hemel is, Moet tante daar nu wezen.

Bronnen, noten en/of referenties Zuid-Willemsvaart van 15 en 22 januari 1938 In de door Willem Wijnen, bevriend met haar jongere broer Peer de Corte , uitgegeven weekblad Algemeen Belang, werden in alle edities van zaterdag 27 september 1924 t/m de laatste editie van zaterdag 14 maart 1925, haar winkelwaren aanbevolen in de vorm van advertenties. Bi(bli)ografie Jules de Corte, Boek door Cees van der Pluijm) (2005) “ Ik zou wel eens willen weten”, pagina 104, 105 en 325 (ISBN90 388 14305)