Sint-Willibrordusparochie (Neerkant)
De oprichting van de parochie Neerkant werd in april 1886 door Mgr. Godschalk, bisschop van ’s Hertogenbosch, opgedragen aan de heer Petrus Alphonsus van Iersel (1847-1924), in die tijd kapelaan te Liessel.
Deze opdracht kon kapelaan Van Iersel echter niet volbrengen omdat er een hevige strijd ontstond tussen enkele kapitaalverschaffers uit Meijel. Men kon het niet eens worden over de plaats waar de kerk moest komen staan: Op de Moostdijk of op de Heitrak, twee uithoeken van Neerkant. Beide partijen wilden zich niet neerleggen bij een beslissing hierover door het bisdom. Daarmee was de taak van kapelaan Van Iersel beëindigd en als dank voor zijn bewezen diensten werd Van Iersel kort daarop benoemd tot pastoor te Breugel.
De pogingen om in Neerkant tot een zelfstandige parochie te komen werden doorgezet en in maart 1889 werd de Mierlose kapelaan Van Erp tot bouwpastoor benoemd. Hem lukte het wel om de nieuwe parochie te stichten. Hij bouwde de Sint-Willibrorduskerk in 1889 tussen de twee gehuchten in en daar ontstond toen het dorp.
De nieuwe parochie telde bij aanvang 480 zielen uit Liessel en 120 uit Asten. De nieuwe parochiegemeenschap werd voordien grotendeels bediend door de geestelijken uit Meijel.
Sinds 1 mei 2001 vormen de drie voormalige parochies van het dorp Helenaveen, Liessel en Neerkant in één pastorale eenheid met een uniebestuur en een pastoor.