Bewerken van Sint-Willibrorduskerk van Vlierden

[[Gps::{{#geocode:pastoriestraat 22 vlierden}}|]] <!-- dit zorgt er voor dat de kerk op een categoriepagina op een kaart kan worden getoond -->
<!-- Alternatief: {{kaart | Gerardus Noutspad deurne(zet goede adres) }}            waarbij dan ook een kaart op deze pagina zelf wordt getoond  -->[[Bestand:09.644.jpg|thumb|400px|De kerk vóór 1930.<br> foto collectie gemeente Deurne]]
[[Bestand:28.374.JPG|thumb|400px|De kerk in de periode 1930-1957.<br> Foto collectie KDC Nijmegen]]
[[Bestand:05.376.jpg|thumb|400px|De kerk met de in 1957 vernieuwde voorgevel met het kunstwerk de [[Vier evangelisten]] boven de ingang.]]
[[Bestand:05.345.jpg|thumb|400px|Parochiekerk [[Vlierden]] interieur 1994,de biechtstoel linksachter in de kerk.Foto collectie r.k. parochie Vlierden]]
De '''Sint-Willibrorduskerk van Vlierden''' aan de [[Pastoriestraat]] [[Pastoriestraat 22|22]] werd in 1846 door bouwpastoor [[Jacobus Bruijsten (1799-1886)|Jacobus Bruijsten]] gebouwd. 


Twee jaar daarvoor, in 1844, liet hij al een nieuwe [[Oude pastorie van Vlierden|pastorie]] bouwen; het nog steeds bestaande monumentale pand op het huidige adres [[Pastoriestraat]] 23. De kerk van 1846 verving de naastgelegen [[schuurkerk]] waarin vele generaties Vlierdenaren gekerkt hadden. 

Het nieuwe gebouw was een eenvoudig, eenbeukig zogenaamd ''waterstaatkerkje'', dat wil zeggen volgens de richtlijnen die destijds door de ambtenaren van Rijkswaterstaat aan de kerkenbouwers werden verstrekt. Het Vlierdense gebouw werd ontworpen door de Geldropse architect Adriaan van Gaal. Het metselwerk werd aangenomen door de Pieter Marten van Bussel uit Asten voor 350 gulden en het timmerwerk leverde Jan van de Berkmortel voor 275 gulden. Voor die bedragen hoefden ze niet zelf voor de materialen te zorgen.

Op 17 november 1846 werd de nieuwe kerk, toegewijd aan [[Willibrord|Sint-Willibrordus]], in gebruik genomen met een plechtige mis opgedragen door de [[Deurne]]se [[Justinus de Louw (1784-1860)|pastoor De Louw]], geassisteerd door pastoor Bruijsten.

Al in 1874 was het geheel bouwvallig en moesten er grote trekstangen worden aangebracht omdat de linkerzijgevel uit het lood raakte. 

Op maandag 2 augustus 1880 vond de plechtige consecratie van de kerk plaats door monseigneur Godschalk. Volgens een krantenbericht wapperde er van ieder huis in [[Vlierden]] wel een vlag en waren op meerdere plaatsen erebogen opgericht. De bisschop werd al op zondagmiddag vanaf de gemeentegrens met [[gemeente Deurne en Liessel|Deurne]] opgehaald met een feestelijke optocht waaronder een veertigtal bruidjes.

Als [[Hendrikus Gijzels (1874-1938)|pastoor Gijzels]] zijn zin had gekregen was de Vlierdense kerk rond 1930 afgebroken en vervangen door een groter en hoger neogotisch godshuis. Hij vond in de persoon van [[Hendrik Wiegersma]] een fel tegenstander van zijn plannen  en bovendien was de [[gemeente Deurne]] niet bereid en in staat om een ruime subsidie te verlenen. In 1930 werd daarom de bestaande kerk volgens de mode van die tijd uitgebreid. De fraaie voorgevel viel daarbij ten offer. Ook bij de herstelwerkzaamheden van 1957 werd toegegeven aan de smaak van die tijd.<br>
In 1879 werd het [[kerkorgel van Vlierden|orgel]], een geschenk van de familie [[De Maurissens]], geplaatst.<br>
Het barokaltaar dat aanvankelijk de kerk sierde, moest in 1948 verwijderd worden, omdat het door houtwormvraat onherstelbaar was beschadigd. 

De kerk bezit nog schenkingen uit de beginjaren, zoals een missaal uit 1842 dat werd aangeboden door Allegonda Goossens, de weduwe van de eerste Vlierdense burgemeester [[Petrus Fransen (1770-1841)|Petrus Fransen]]. Achter op het boek is een zilveren beslag met de beeltenis van [[Willibrord|Sint-Willibrordus]]. Uit die tijd zijn ook andere giften bewaard gebleven, zoals een ciborie, een zilveren schaal met bijbehorende ampullen, een wierookvat met standaard en scheepje.

Kerk en kerkhof zijn al geruime tijd beschermd als gemeentelijk monument. Niettemin zijn er in het eerste decennium van de 21e eeuw nog meerdere voor- en naoorlogse graven en grafmonumenten verdwenen, zoals dat van voormalig raadslid [[Hendrikus van Rooij (1861-1933)]].

[[categorie:kerkgebouw]]
[[categorie:gemeentelijk monument]]