Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand kunt u ons van 10 tot 12 uur bezoeken in het heemhuis. |
Pieter van Wetten (1814-1867)
| Pieter van Wetten | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Pieter van Wetten | |
| Roepnaam | Peter | |
| Geboorteplaats | Deurne en Liessel | |
| Geboortedatum | 14 september 1814 | |
| Overl.plaats | Deurne en Liessel | |
| Overl.datum | 2 december 1867 | |
| Partner(s) | Guillielmine Manders (1812-1890) | |
| Beroep(en) | landbouwer | |
Pieter (Peter) van Wetten (1814-1867) was landbouwer in Deurne op de Hanenberg.
Hij was een zoon van Arnoldus van Wetten (1784-1864) en Helena van de Mortel (1771-1821).
Peter huwde op 15 april 1844 in Venray met Guillielmine (Willemina, Wilhelmina) Manders, (Venray 15 november 1812 - Deurne en Liessel 21 november 1890), een buitenechtelijke dochter van Sophia Manders (1784-1833).[1]
De volgende kinderen werden uit dit huwelijk geboren:
- Martinus, (Deurne en Liessel 13 februari 1845 - Deurne en Liessel 14 augustus 1845).
- Leonardus, (Deurne en Liessel 17 juli 1846 - Deurne en Liessel 24 februari 1924). Hij huwde met Johanna Catharina van Kuijlenburg (1843-1908).
- Francis, (Deurne en Liessel 25 oktober 1847 - Deurne en Liessel 17 april 1914). Hij huwde met Maria Elisabeth van Kuijlenburg (1847-1916).
- Arnoldus, (Deurne en Liessel 12 februari 1850 - Deurne en Liessel 11 december 1852).
- Henrica, (Deurne en Liessel 30 januari 1852 - Deurne en Liessel 16 april 1852).
- Arnoldus, (Deurne en Liessel 7 maart 1854 - Deurne en Liessel 29 oktober 1923). Hij bleef ongehuwd. Van 1879 tot na 1884 was hij inwonende dienstknecht bij de Liesselse smid Francis Fransen. Later was hij veenarbeider in dienst bij de turfstrooiselfabriek van Fedor Wolff & Co.. Hij woonde zelfstandig op het adres Merlenberg B.64, later gewijzigd in B.104 en B.126.
- levenloos geboren jongen, (Deurne en Liessel 24 november 1856).
Op 3 januari 1839 kreeg Peter van Wetten rond half elf 's avonds in het café van Johannes Brangers een woordenwisseling met een van de acht tot tien soldaten die in het café waren, over het omvallen van een kachel. Van Wetten kreeg vervolgens slaande ruzie met twee van hen en trok daarbij ook zijn mes.[2] Een van de dragonders, ene Richmond, liep daarbij aan de dij een snijwond op ter lengte van 15 Nederlandse duimen en het duurde ruim 15 dagen eer de wond genezen was. Op 26 maart werd Van Wetten voor dat vergrijp gedagvaard maar hij was toen voortvluchtig. Het hof beval hem vervolgens om op 16 mei te verschijnen en werd toen veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf, een geldboete van acht gulden en betaling van de proceskosten.[3]
Hij woonde na zijn huwelijk op het adres Hanenberg B.138, dat is ongeveer ter hoogte van het tegenwoordige adres Doctor Huub van Doorneweg 50.
Bronnen, noten en/of referenties
|