Petrus Noije (1758-1795)
| Petrus Nooijen | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Petrus Nooijen | |
| Roepnaam | Peter | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 11 juni 1758 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 30 juni 1795 | |
| Partner(s) | Henrica Laurensen (1760-1831) | |
| Beroep(en) | landbouwer | |
Petrus (Peter) Nooijen (1758-1795) was het tweede kind en oudste zoon uit het eerste huwelijk van Hermanus Nooijen (1719-1783) met Joanna Mennen (1734-1765).
Zijn vader hertrouwde later met Maria van Doorne (1723-1814) en kreeg in totaal acht kinderen. Peter Nooijen huwde met Henrica Laurensen (1760-1831) en zij kregen tenminste vier kinderen, allen geboren te Deurne:
- Joannes, (geb. 17 oktober 1782)
- Hermanus, (geb. 7 juni 1784)
- Petrus, (geb. 17 februari 1786)
- Joannes, (geb. 26 oktober 1792), huwde Arnolda Heesmans (1798-1848).
Waarschijnlijk woonde hij met zijn gezin in 't Derp, waar hij een huis had in de Beender, maar in 1831 bezat zijn weduwe ook een huis in Zeilberg op de Veghel. Na zijn overlijden hertrouwde Henrica Laurensen met Lambert van de Kerkhof (1760-1804).
Stroper
Peter Nooijen werd op 1 december 1787 in Gemert op de Kranenbraken betrapt. De gemeentedienaar had hem met een snaphaan zien schieten en vervolgens de akker op zien lopen om het geschoten wild op te pakken. Toen was Peter zelf het haasje. De veldwachter achtervolgde hem tot in het huis waarheen hij gevlucht was en beboette hem. Maar Peter had het geld voor de boete niet op zak, en moest als borg zijn paard en kar met klot afgeven.
Een paar dagen later werden de Gemertse schepenen naar de stal van de gereformeerde koster geroepen. Ze moesten constateren dat de kram van de kleine deur, daar waar die deur met een slot gesloten wordt, eruit was en dat dat het slot zelf met geweld in stukken was gebroken. De twee grendels aan de binnenzijde van de grote deur waren waarschijnlijk, nadat de kleine deur was opengebroken, opengeschoven en vervolgens was het paard van Peter Nooijen uit Deurne, dat daar als onderpand gestald stond, gestolen. Ook de kar met klot, die bij een andere Gemertenaar gestald stond, bleek verdwenen. Peter Nooijen had de procedure blijkbaar niet willen afwachten en is de rest van zijn leven ongetwijfeld met een wijde boog om de Commanderij heengereden.[1]
Waarschijnlijk vond Peter zijn Gemertse excercitie niet zonder gevaar en daarom verzekerde hij zich van een "bewijs van goed gedrag" dat hij in geval van nood tevoorschijn zou kunnen toveren. Op 18 december 1787 liet hij de schepenen verklaren dat hij in Deurne geboren was uit eerlijke ouders en zich nooit met jagen of stropen had beziggehouden.[2]
| Bronnen, noten en/of referenties |