Peter Reinard Achten (1912-1977)
| Peter Reinard Achten | ||
 Foto: collectie Nelly Hermans-van den Eijnde | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Peter Reinard Achten | |
| Roepnaam | Rein | |
| Geboorteplaats | Oirlo (Venray) | |
| Geboortedatum | 21 januari 1912 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 17 februari 1977 | |
| Partner(s) | Francisca Paulina van Bree (1918-2012) | |
| Beroep(en) | kruidenier | |
| Bidprentje | NBA man | |
Peter Reinard (Rein) Achten (1912-1977) had een kruidenierswinkel aan de Bakelseweg.[1]
Rein Achten was een zoon van de schoenmaker, later koopman, Peter Hubertus Achten (Well 1874-1946 Venray) en Gertruda Peters (Winnikensdonk (D) 1873-1955 Venray).
Hij leerde voor bakker en ontmoette in de Tweede Wereldoorlog Cisca van Bree. Haar vader had aan de Bakelseweg een kruidenierswinkel die later door Rein Achten werd voortgezet.
Zijn klanten waren de mensen uit de buurt. Maar ook werden boodschappen gebracht aan klanten die wat verder weg woonden. Dat gebeurde dan met paard en kar.
Ze hadden niet alleen een kruidenierswinkel, maar ook een klein bierhuis. Boeren en andere personen die naar Deurne gingen, of er juist vandaan kwamen, hielden daar aan, om even gezellig te verpozen met een lekker drankje en sigaartje. Ook had de familie Van Bree een kegelbaan, voor de sportievere klanten.
Rein Achten huwde in 1944 met Francisca Paulina (Cisca) van Bree, (Deurne 14 oktober 1918 - 6 december 2012), dochter van Pieter van Bree (1870-1952) en Henrica Godefrida van Moorsel (1874-1940).
Zij gingen wonen op enkele bovenkamers bij bakkerij Goossens in de Visser, ongeveer waar nu Residentie Visserhaeve is. Hier werd hun oudste dochter Riekie geboren.
Rond 1950 werd door het echtpaar het huis en de winkel van de ouders van Cisca gekocht. Samen kregen ze daar nog zeven kinderen:
- Riekie,
- Truus,
- Huub,
- Petra, (Deurne 18 september 1954 - Deurne 27 oktober 1992). Zij bleef ongehuwd. Zie bidprentje NBA
- Carien,
- Peter,
- René,
- Frank,
In de jaren zestig werd er naast de huishoudelijke artikelen en de rookwaren, steeds meer snoep verkocht. Ook ijs werd in die jaren goed verkocht. Hun klanten waren vooral de schoolgaande jeugd. Maar ook de leerling-verpleegsters, die in de verpleegstersflat van het Sint-Willibrordusziekenhuis woonden, kwamen graag bij hen over de vloer.
In de jaren zeventig bracht Reintje ook boodschappen per auto naar zijn klanten. Eerst werd vrijdags het boodschappenboekje opgehaald en daags erop werden de boodschappen in een kartonnen doos door Reintje afgeleverd. Voor zijn klanten bracht hij soms een sigaar of een flesje bier mee, en voor de kinderen een zakje snoepjes. Dat snoepzakje haalde hij uit zijn linker borstzakje van zijn jas en gooide dat altijd op tafel met de woorden Ga er maar mee onder de heg liggen.
Het werken aan klokken was zijn grote hobby.
In 1977 stierf Rein en Cisca ging alleen met de winkel verder.
Rond 1980 werd de weg Deurne–Bakel gereconstrueerd. De weg werd zo'n honderd meter westwaarts gelegd en via een tunnelbak kruiste die voortaan de weg van Helmond naar Venray. De oude weg van Deurne naar Bakel werd afgesloten.
Ook de verpleegsters gingen weg, omdat het Elkerliekziekenhuis na de fusie van het Sint-Willibrordusziekenhuis met het Helmondse Lambertusziekenhuis het beddenhuis in Deurne gesloten werd. Cisca besloot toen met haar kruidenierswinkeltje te stoppen.
Later werd het huis met de winkel gesloopt ten behoeve van de ontwikkeling van de Poort van Deurne. Op ongeveer op die plaats is daarna het gebouw van de Rabobank gezet.
De foto’s laten de winkel zien. De vrouw met de rode trui aan is dochter Truus.
Dochter Petra staat met haar moeder samen op de foto.
Vele klanten en voorbijgangers herinneren zich de winkel nog heel goed.[2]
foto's collectie Huub Achten
Bronnen, noten en/of referenties
|