Pesjónkele

Pesjónkele was het verdienen van meerdere aflaten met Allerzielen door na de voorgeschreven reeks van vijf Onze Vaders, vijf Wees Gegroetjes en vijf Eer aan de Vaders de kerk te verlaten en opnieuw binnen te komen. Men bad dit ter intentie van de Paus en verkreeg daarmee de toties-quoties aflaat: iedere aflaat redde een ziel uit het vagevuur.

Het woord pesjónkele zou afkomstig zijn van het Latijnse woord portiuncula, wat deurtje zou betekenen. Een probeem met deze theorie is evenwel dat portiuncula in het Latijn niet deurtje betekent. Het woord is een verkleinwoord van portio en betekent klein deel, kleine portie.

...saturdag den 2e Augustij 1783 zijnde portiuculadag ter secretarie alhier zal vaceeren tot het ontfangen ...
(Oud adm. arch. Deurne RHCE toeg.nr. 3181 inv.nr. 81)

Een andere theorie is dat het een verbastering is van portiunculen, het verdienen van de Portiuncula-aflaat, die men op 2 augustus kan verkrijgen, de feestdag van de inwijding van de Basiliek van Portiuncula te Assisi. Portiunculadag was in Deurne vroeger een bekend begrip want in een publicatie uit 1783, waarbij de (protestantse) secretaris meedeelde dat hij een zitdag hield, gebruikte hij het woord portiunculadag (zie afbeelding).