Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Oude Liesselseweg 70 en 72-74
Oude Liesselseweg 70 en 72-74 zijn drie adressen in Deurne.
Ligging[bewerken | brontekst bewerken]
De drie adressen horen bij twee panden. Het linker pand, met de adressen 74 en 72, bestaat uit een bouwvolume uit twee delen. Het linker deel ligt naar achter ten opzichte van het rechter. Zoals hieronder te lezen is, is dit rechter bouwdeel het enige deel van het oorspronkelijke huis uit 1878, dat er nog staat. Het rechter pand is een vrijstaand woonhuis, vermoedelijk uit 1939.
Gemeenschappelijke geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De lange bouw- en verbouwgeschiedenis van deze locatie begon rond 1878, toen de steenbakker Antonij van den Eijnden hier op het perceel bouwland E 1147 een huisje aan de huidige Oude Liesselseweg liet bouwen. Huis en erf werden kadastraal bekend als E 1465, het achterliggende land als E 1464. Het huisje kende een uitbouw aan de achterzijde en een uitbouw schuin achter het pand. Rond 1881 werd aan de rechterzijde van het huisje een stal bijgebouwd, waardoor de uitbouw schuin achter het pand volledig aan het pand vast kwam te zitten. Kadastraal werd het huis met de stal daardoor bekend als E 1578, het bouwland erachter als E 1577. Rond 1894 liet hij het huis schatten, en rond 1895 andermaal verbouwen. De stal werd verbouwd en rechts ervan, en erachter, verrees opnieuw een bouwvolume, waardoor het huis groter werd. Het huis met achterliggend land werd nu bekend als E 1759, het aangrenzende perceel bouwland, waarvan een stuk werd afgesnoept om het huis te kunnen uitbreiden, werd E 1758. Rond 1898 liet Van den Eijnden het huis opnieuw schatten, en rond 1899 met aangrenzend land verenigen. Daardoor werd het kadastraal bekend als E 1801. Hierbij was ook het bouwdeel verrezen dat nu nog steeds aanwezig is, en aan de linkerzijde van het pand wat terugligt. Rond 1900 werd er opnieuw bijgebouwd. Nu ging het om opnieuw een verlenging naar rechts. Het huis was toen veel langer dan 72-74 in de huidige situatie. Het huis werd daardoor kadastraal bekend als E 1817. Rond 1908 werd het pand door Van den Eijnden nóg een keer naar rechts verlengd, waardoor het pand zijn maximale lengte bereikte. Rond 1911 werd het testament van Van den Eijnden geopend.[1]
Nieuwe eigenaresse waren de weduwe en kinderen. Het huis E 1817 werd rond 1924 samen met de boedel verdeeld.[2] Drie ongehuwde kinderen, te weten Johan, Anna en Henrica, werden samen de nieuwe eigenaren. Het huisadres A.116 veranderde rond 1930 in Liesselscheweg A.104. Rond 1937 werden de bezittingen, waaronder het huis, geveild.[3] Kopers waren Tinus van de Mortel en zijn kinderen, die zelf op het tegenwoordige adres Gerard Bildersstraat 9 woonden. Rond 1938 lieten zij het huis verbouwen en rond 1939 nogmaals verbouwen. Daarbij werd het in twee woningen gesplitst, ongetwijfeld voor de verhuur. Kadastraal was het daarna bekend als E 2369. In die tijd huurde Johannes Petrus Berkhout (1888-1976) de woning A.104a, het latere Oude Liesselseweg 72 dus. Tot 1949 woonde hier ook zijn schoonzoon Wim Scharroo. Die verhuisde daarna naar het latere adres Oude Liesselseweg 49.
Aan de achterzijde van het rechter, nu niet meer bestaande deel ter plaatse van Oude Liesselseweg 70 werd toen een smalle uitbouw gebouwd. Rond 1944 volgde andermaal een verbouwing. In dit geval was de verbouwing groter. De volledige rechterhelft van het pand werd gesloopt, waarvoor een nieuwe vrijstaande woning werd gebouwd. In het linker, gehandhaafde deel waren kennelijk twee woningen aanwezig, het vrijstaande gebouw werd een derde woning. Hiermee werd door de familie Van de Mortel de huidige situatie gerealiseerd. Rond 1955 werden de drie woningen separaat verkocht.[4] Van links naar rechts veranderden de adressen A.104, A.104a en A.104b in Liesselseweg 74, 72 en 70.
Oude Liesselseweg 70[bewerken | brontekst bewerken]
Het vrijstaande pand, Liesselseweg 70, werd gekocht door Petrus Josephus Adriaans (1932-1985). Hij verving als bewoner de zittende huurder Henricus A. Martens. Na hermeting werd het huiskavel kadastraal bekend als N 194, en door herhaaldelijke verkoop aan de gemeente als achtereenvolgens N 1103 en N 1344. Zijn erfgenamen behielden het pand tot na 1989.[5] Het adres was toen inmiddels gewijzigd in Oude Liesselseweg 70.
Vóór 2010 werd het pand ingrijpend verbouwd en gemoderniseerd, waarbij alle gevels werden aangepast. Tussen 2010 en 2022 werd de gevels vervolgens wit geschilderd, met een zwarte plint. Datzelfde gold voor de garage, die al in 2010 aanwezig was.
Oude Liesselseweg 72-74[bewerken | brontekst bewerken]
Het rechter deel van het pand, Liesselseweg 72, werd gekocht door Marinus Honings. Hij verving als bewoner de zittende huurder Martinus L. Hoeben. Na kadastrale hermeting kwam het pand bekend te staan als N 195, en na verkoop van wat grond als N 1104. Rond 1977 verkocht hij het huis.[6] Koper was een zoon, die zelf het huis bewoonde, maar drie vertrekken ter bewoning aan zijn ouders moest laten. Deze situatie bleef tot na 1989 bestaan.[7]
Het linker deel van het pand, Liesselseweg 74, werd gekocht door Toon van Dam, die het pand al huurde. Na hermeting kwam dit perceel bekend te staan als N 196. Door verkoop van wat grond aan de gemeente veranderde de kadastrale aanduiding naar N 1105 en daarna N 1346. Van Dam behield het huis tot na 1989.[8] Het adres was toen inmiddels gewijzigd in Oude Liesselseweg 74.
Bronnen, noten en/of referenties
|