Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Johannes Marinus Bennenbroek (1927-2002)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
(Doorverwezen vanaf Mies Bennenbroek)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johannes Marinus Bennenbroek
Mies bennenbroek.jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam Johannes Marinus Bennenbroek
Roepnaam Mies
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 26 maart 1927
Overl.plaats Tilburg
Overl.datum 7 mei 2002
Beroep(en) geestelijke
Stamboom.png Bennenbroek

Johannes Marinus (Mies) Bennenbroek (1927-2002) was missionaris in Merauke (Nieuw Guinea). Hij was een van de vele priesters afkomstig uit Deurne.


Hij was het tweede kind en oudste zoon van de landbouwer Henricus Bennenbroek (1898-1975) en Francina Henrica van Dinther (1896-1973). Hij groeide op aan de Hanenbergweg en vertrok op 13-jarige leeftijd naar Tilburg voor zijn priesteropleiding.

Mies werd geprofest op 20 september 1947 te Berg en Dal en in Stein op 6 september 1953 tot priester gewijd. Hij werd pater van het H. Hart MSC.

In oktober 1955 vertrok Mies naar Merauke Nieuw-Guinea en kreeg daar de zorg over het internaat voor onderwijzers toegewezen.

Vervolgens werd hij als missionaris overgeplaatst naar Badé. Daarna werd hij pastoor van de kathedraal in Merauke en aalmoezenier van de daar gelegerde Nederlandse militairen.

Later werd hij regionaal overste van de MSC Irian. Deze functie ambieerde hij niet. Liever reed hij te paard naar de parochianen in de dorpjes rond Merauke.

In 1980 ging hij weer missiewerk doen in Muting, eerst met een vliegtuigje, later met een motorfiets en een gemotoriseerde prauw. Vanwege zijn afkomst kon hij landbouwonderricht geven aan de dorpelingen. Ook ging hij werken met de transmigranten (als gevolg van gedwongen landverhuizing) uit Java.

Met zijn gezondheid ging het steeds slechter. Daarom ging hij werken in het dorp Buti bij Merauke en in 1996 keerde Mies om gezondheidsredenen terug naar Nederland. Hij probeerde hier nog te werken als rector van het rectoraat van de H. Anthonius van Padua te Veulen, maar het ging niet meer.

Na enkele hersenbloedingen kwam hij in augustus 1998 in een verzorgingshuis in Tilburg terecht. Toen hij bij een val een been brak, wist hij dat dit het laatste stuk van zijn leven was. Mies overleed op 2 mei 2002 op 75-jarige leeftijd.