U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Michaël Adrianus Jansen (1880-1944)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Michaël Adrianus Jansen
Kapelaan Jansen.JPG
Persoonsinformatie
Volledige naam Michaël Adrianus Jansen
Roepnaam Michaël
Geboorteplaats Boekel
Geboortedatum 5 juni 1880
Overl.plaats Maashees
Overl.datum oktober 1944
Beroep(en) kapelaan

Michaël Adrianus (Michaël) Jansen (1880-1944) was van 1920 tot 1925 kapelaan in de Sint-Willibrordusparochie te Deurne.


Michaël was een zoon van hoofdonderwijzer Josephus Jansen (Bergeijk 1850-1918 Sint-Michielsgestel) en Antonetta Coppens (Boekel 1843-1911 Boekel).

Hij werd in 1904 tot priester gewijd en werkte van november 1904 tot februari 1905 als assistent in Kerkdriel. Achtereenvolgens was hij vanaf februari 1905 tot maart 1910 kapelaan te Sint-Michelsgestel, van maart 1910 tot april 1915 kapelaan te Tilburg, en van april 1915 tot mei 1920 kapelaan te Nijmegen.

In mei 1920 werd hij als kapelaan benoemd in de Sint-Willibrordusparochie in Deurne waar hij werkte in het pastorale team van pastoor Henricus Wilhelmus Roes (1864-1941)

Op 26 februari 1925 werd hij benoemd als pastoor in Vierlingsbeek. Tijdens de Tweede Wereldoorlog op 2 oktober 1944 zag hij met tranen in de ogen hoe zijn kerk in Vierlingsbeek door Duitse militairen werd opgeblazen. Tien dagen later werd hij door Duitse militairen gearresteerd en verdween vervolgens spoorloos.

In 1969, vijfentwintig jaar na zijn verdwijning, werd op het kerkhof van Vierlingsbeek een gedenkplaat ter nagedachtenis van deze pastoor onthuld. Drie jaar later, in oktober 1972 werden tijdens graafwerkzaamheden in een weiland in Maashees menselijke resten aangetroffen. Een vestzakhorloge en andere zaken met de initialen van de pastoor bevestigden de vermoedens die menigeen had over de aard van zijn verdwijning. Hij bleek van achteren te zijn neergeschoten en met het hoofd naar beneden in een schuttersput gegooid.

Pastoor Jansen kreeg, 28 jaar na zijn verdwijning, alsnog een waardig afscheid en werd aan de voet van zijn Calvarieberg in Vierlingsbeek begraven.