Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis
Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand.

Johannes Adrianus Henricus van Kalken (1898-1940)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
(Doorverwezen vanaf Margaretha Maria Tieges (1903))
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johannes Adrianus Henricus van Kalken
Persoonsinformatie
Volledige naam Johannes Adrianus Henricus van Kalken
Geboorteplaats Ubbergen
Geboortedatum 14 april 1898
Overl.plaats Bakel en Milheeze
Overl.datum 29 mei 1940
Partner(s) Margaretha Maria Tieges (1903)
Beroep(en) sergeant-majoor-instructeur
Bidprentje NBA
Collega-militairen hielden de erewacht bij de baar van de sergeant-majoor-instructeur Van Kalken.
Foto collectie Theo Nouwen
Collega-militairen begeleidden sergeant-majoor-instructeur Van Kalken naar diens (voor)laatste rustplaats op het kerkhof in Deurne.
Foto collectie Theo Nouwen
Artikel in het weekblad Peel en Maas van 8 juni 1940 met de foutieve achternaam en locatie. Op genoemde locatie werden destijds ook mijnen geruimd.

Sergeant-majoor-instructeur Johannes Adrianus Henricus van Kalken (1898-1940) was vanaf de voormobilisatie op 11 april 1939 als militair bij het in Deurne gelegen 27e Regiment Infanterie ingedeeld en kwam iets meer dan een jaar later op 29 mei 1940 bij het opruimen van mijnen om het leven.


Afkomst en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Johannes was de zoon van Franciscus Daniel van Kalken (Oirschot 1847-1925 Amsterdam) en Maria Alphonsa Theresia van Meurs (Ubbergen 1855-1922 Amsterdam).

Hij huwde in Utrecht op 29 augustus 1924 met Margaretha Maria Tieges, (Utrecht 17 januari 1903)[1], dochter van Wouter Tieges (Utrecht 1879-1945 Utrecht) en Grietje Kraaikamp (De Bilt 1881-1958 Utrecht).

Uit dit huwelijk werd één kind geboren:

  • Maria Johanna van Kalken, (1929-).

Het gezin woonde vanaf 3 april 1939 op de Amersfoortsestraatweg 29 in Soest, later op de Vleutenscheweg 399 in Utrecht.

Militaire loopbaan[bewerken | brontekst bewerken]

  • Hij was vrijwillig verbonden als geniesoldaat bij het regiment genietroepen voor 4 jaar, ingaande op 10 april 1917.
  • Op 1 mei 1918 werd hij bevorderd tot soldaat der 1e klasse.
  • Op 28 april 1919 werd hij bevorderd tot korporaal.
  • Hij engageerde zich opnieuw, nu voor een jaar, met ingang van 10 april 1921.
  • Op 21 april 1921 werd hij bevorderd tot sergeant.
  • Hij engageerde zich opnieuw voor een jaar met ingang van 10 april 1922.
  • Hij engageerde zich opnieuw voor twee jaar, met ingang van 10 april 1923.
  • Hij engageerde zich opnieuw voor een jaar met ingang van 10 april 1925
  • Hij engageerde zich opnieuw voor een jaar met ingang van 10 april 1926
  • Hij engageerde zich opnieuw voor vijf jaar met ingang van 10 april 1927
  • Op 10 april 1929 ontving hij een bronzen onderscheidingsteken voor langdurige, eerlijke en trouwe dienst.
  • Op 10 april 1932 verbond hij zich voor onbepaalde tijd als vrijwilliger bij de Landmacht.
  • Op 1 juni 1936 werd hij bevorderd tot sergeant-ondermagazijnmeester.
  • Op 1 november 1937 werd hij bevorderd tot sergeant-ondermagazijnmeester der 1ste klasse.
  • Op 1 november 1938 werd hij bevorderd tot sergeant der 1e klasse en tevens overgeplaatst naar het 1e regiment genietroepen.
  • Op 25 april 1939 werd hij bevorderd tot sergeant-majoor-instructeur.

Fataal ongeluk[bewerken | brontekst bewerken]

Tijdens de mobilisatie lagen de genietroepen, onder wie Van Kalken, ingekwartierd in huize St. Joseph in de Kruisstraat, daarna in tenten aan de Zeilbergseweg en tijdens de winter wederom in één van de kloostergebouwen van Sancta Maria.

Na de inval van de Duitsers en de Nederlandse capitulatie werd, zoals het grootste deel van de krijgsmacht, ook Van Kalken krijgsgevangen gemaakt door de Duitsers. Zij moesten landmijnen verwijderen op bekende mijnenvelden.

Op woensdagmorgen 29 mei 1940 omstreeks 9 uur gebeurde er een fataal ongeval. Een aantal genisten was in de Ripse bossen onder de gemeente Bakel en Milheeze landmijnen aan het ruimen toen één van de mijnen plotseling ontplofte, waardoor de sergeant-majoor-instructeur Van Kalken van het 1e Regiment genietroepen om het leven kwam.[2][3][4][5]

De aangifte van overlijden werd gedaan op 30 mei 1940 bij de burgerlijke stand van de gemeente Bakel en Milheeze en wel door de eerste officier van gezondheid Kaas Jan van Dijk die ook de persoonlijke lijkschouwing had verricht.

Johannes Adrianus Henricus van Kalken werden begraven op de R.K. Begraafplaats in de oude parochie van Deurne vanwaar de stoffelijke resten na de Tweede Wereldoorlog naar het Nederlands Ereveld in Loenen werden herbegraven in vak E, grafnummer 104.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Op zijn bidprentje staat de naam van zijn weduwe verkeerd weergegeven (Maria W. Fieges in plaats van Tieges). Bovendien staat er vermeld dat hij in Deurne overleden zou zijn.
  2. Achtung Minen - Danger Mines “Het ruimen van landmijnen in Nederland 1940-1947”.
  3. Berichtkaart omtrent gewonden, zieken of overledenen van de Koninklijke Landmacht bij mobilisatie, ook wel "witte beroepskaart" genoemd.
  4. Verklaring van overlijden.
  5. Gemeentearchief Gemert-Bakel