Bewerken van Liesselseweg 177

Het pand '''Liesselseweg 177''' is een [[gemeentelijk monument::gemeentelijk monument]].  

Bij de invoering van het [[kadaster]] in 1832 was het perceel van het huidige pand een weiland met kadastrale aanduiding E 831 ter grootte van 3.850 m², eigendom van de weduwe van [[Arnoldus van den Berck (1752-1820)|Arnoldus van den Berk]]. Via haar erfgenamen en veldwachter [[Lubertus Hendrik Baas (1794-1871)|Lubbert Hendrik Baas]] kwam het in handen van [[Pieter Elsing (1821-1896)|Peter Elsing]]. Elsing verkocht het weiland rond 1874 aan de Liesselse winkelier en venter [[Hendrik Kwarten]], die er kort daarna een huisje op liet bouwen. In 1883 werd het huis aanzienlijk vergroot en rond 1887 werd het gekocht door de koopman [[Johannes van Gogh (1850-1911)|Johannes van Gogh]]. In 1920 werd de boerderij opnieuw aanzienlijk in zuidelijke richting uitgebreid. De weduwe Van Gogh-Spanjers en haar kinderen verkochten de boerderij rond 1925 aan zoon/broer Johannes van Goch. Ook moest in de jaren tussen de voorgevel van de boerderij en de openbare weg een strook grond worden afgestaan voor de aanleg van de [[tramlijn Deurne-Roermond]]. Rond 1964 werd zoon Martinus Joseph (Ties) van Goch eigenaar van de boerderij.

Het werd bewoond door de familie van [[Johannes van Goch (1894-1972)|Johannes van Goch]], het laatst door een ongetrouwde zoon [[Martinus Joseph van Goch (1930-2008)|Ties van Goch]] en zijn ongetrouwde zus [[Johanna Maria van Goch (1927-2000)|An]]. Het interieur is sinds de vijftiger jaren nauwelijks gewijzigd. Het pand is sinds de dood van Ties in bezit van de erfgenamen. Sindsdien is weinig onderhoud gepleegd. In het dak zijn inmiddels gaten gevallen.

Het pand had vroeger als adresaanduiding respectievelijk Vreewijkseweg 5 en Vreewijkseweg 177.