Bewerken van Kruisstraat 14-14a
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 6: | Regel 6: | ||
De stucadoor [[Johan Martens (1893-1963)]] kocht rond 1922 het perceel bouwland aan de [[Kruisstraat]], kadastraal bekend als C 2037. Rond 1924 splitste hij het perceel. Op de ene helft liet hij zijn woonhuis [[Kruisstraat 12]] bouwen, dat vervolgens kadastraal als C 2126 werd aangeduid. De andere helft verkocht hij.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5761, dienstjaren 1923 en 1925</ref> | De stucadoor [[Johan Martens (1893-1963)]] kocht rond 1922 het perceel bouwland aan de [[Kruisstraat]], kadastraal bekend als C 2037. Rond 1924 splitste hij het perceel. Op de ene helft liet hij zijn woonhuis [[Kruisstraat 12]] bouwen, dat vervolgens kadastraal als C 2126 werd aangeduid. De andere helft verkocht hij.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5761, dienstjaren 1923 en 1925</ref> | ||
De verkochte helft ging naar [[Franciscus Henricus van den Einden (1887-1971)]], timmerman, die het perceel (bekend als C 2125) eerst als tuin gebruikte en er rond 1928 een woonhuis liet bouwen. Rond 1929 werd er nog bijgebouwd. Na een kadastrale hermeting rond 1936 kreeg het perceel de nieuwe aanduiding K 103. Rond 1956 vond een grote verbouwing plaats, waarbij het pand in twee woningen werd gesplitst. Doordat enkele jaren daarvoor al doorlopende huisnummers vergeven waren, waarbij het huis oorspronkelijk nummer 14 werd, kregen de twee woningen nu de huisnummers 14 en 14a. Rond 1962 werd één van de twee woningen verkocht. De ander behield Van den Einden, en na een verkoop van een stukje grond aan de gemeente Deurne rond 1966 werd dit K 584. <ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5822, dienstjaren 1929, 1930, 1937, 1957, 1963 en 1967</ref> Rond 1975 werd de boedel verdeeld, waarna het huis naar de | De verkochte helft ging naar [[Franciscus Henricus van den Einden (1887-1971)]], timmerman, die het perceel (bekend als C 2125) eerst als tuin gebruikte en er rond 1928 een woonhuis liet bouwen. Rond 1929 werd er nog bijgebouwd. Na een kadastrale hermeting rond 1936 kreeg het perceel de nieuwe aanduiding K 103. Rond 1956 vond een grote verbouwing plaats, waarbij het pand in twee woningen werd gesplitst. Doordat enkele jaren daarvoor al doorlopende huisnummers vergeven waren, waarbij het huis oorspronkelijk nummer 14 werd, kregen de twee woningen nu de huisnummers 14 en 14a. Rond 1962 werd één van de twee woningen verkocht. De ander behield Van den Einden, en na een verkoop van een stukje grond aan de gemeente Deurne rond 1966 werd dit K 584. <ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 4, artikel 5822, dienstjaren 1929, 1930, 1937, 1957, 1963 en 1967</ref> Rond 1975 werd de boedel verdeeld, waarna het huis naar de omgehuwde dochters Petronella Henrica (1922-2009) en Antonia Catharina (1926) ging. Zij behielden het pand tot na 1989.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 5822, dienstjaar 1976</ref> | ||
De andere helft, 14a, werd rond 1962 verkocht aan Van den Einden's schoonzoon [[Jan Lodewijk Kleuskens (1928-1992)]]. Ook hij verkocht rond 1966 een stukje grond aan de gemeente, waarna het perceel bekend kwam te staan als K 583. Kleuskens behield het perceel tot na 1989.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10139, dienstjaren 1963 en 1967</ref> | De andere helft, 14a, werd rond 1962 verkocht aan Van den Einden's schoonzoon [[Jan Lodewijk Kleuskens (1928-1992)]]. Ook hij verkocht rond 1966 een stukje grond aan de gemeente, waarna het perceel bekend kwam te staan als K 583. Kleuskens behield het perceel tot na 1989.<ref>Kadastrale leggers Deurne, reeks 5, artikel 10139, dienstjaren 1963 en 1967</ref> | ||