U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Josephus Andreas Baselaer (1776-1841)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Josephus Andreas Baselaar
Persoonsinformatie
Volledige naam Josephus Andreas Baselaer
Geboorteplaats 's-Hertogenbosch
Doopdatum 19 februari 1776
Overl.plaats Lith
Overl.datum 8 december 1841
Partner(s) Joanna Francisca Groenewaldt (1782-1844)
Beroep(en) chirurgijn, vroedmeester

Josephus Andreas Baselaer (1776-1841) was chirurgijn en vroedmeester in Deurne van circa 1805 tot circa 1811.


Josephus Andreas Baselaer was een zoon van Johannes Baselaar en Louise Macar ((Mackar). Hij was katholiek en vestigde zich in of kort voor 1805 in Deurne.

Hij huwde op 15 oktober 1809 in Deurne met de eveneens in 's-Hertogenbosch geboren Joanna Francisca Groenewaldt, ('s-Hertogenbosch 29 januari 1782 - Lith 7 juni 1844), dochter van Antonius Groenewaldt en Helena van Doorn.

Voor zover kan worden nagegaan werden uit het huwelijk Baselaar-Groenewaldt vijf kinderen geboren:

  1. Catharina Louisa, (Deurne 13 september 1810 - Waalwijk 18 november 1890. Zij huwde op 30 oktober 1844 in Waalwijk met Cornelis van Ree (Waalwijk 1808-1888 Waalwijk).
  2. Hubertus Leonardus, (Deurne 28 februari 1813 - Lith 3 maart 1824).
  3. Anna Louisa, (Bakel 3 oktober 1815 - Waalwijk 11 april 1879). Zij huwde op 27 januari 1847 in Waalwijk met Willem Antonius Pullens (Waalwijk 1805-1857 Waalwijk).
  4. Mechtilda Adriana, (Lith 28 maart 1819 - 's-Hertogenbosch 14 januari 1898). Zij bleef ongehuwd.
  5. Helena Francisca, (Lith 14 augustus 1822 -)


Wellicht heeft hij dus ook nog enige tijd in Bakel praktijk gevoerd, maar moet vandaar naar elders vertrokken zijn.

In 1807, 1808 en 1809 werden hem patent verleend tot het uitoefenen van zijn beroep als chirurgijn. Hij noemde zich soms ook vroedmeester.

Na de inlijving van Nederland bij Frankrijk, waarmee ook de Franse wetgeving van kracht werd, werden de eisen voor vakbekwaamheid opgeschroefd. Ook Baselaar en dokter d'Aumerie moesten in 1812 in Eindhoven hun diploma’s gaan tonen om als erkend chirurgijn respectievelijk medicinae doctor te kunnen blijven werken.

Chronologie[bewerken | brontekst bewerken]

  • In 1805 gaf Baselaer een verklaring af met betrekking tot de geestesziekte van Willem Verberne om hem voor de veiligheid te kunnen opsluiten.
  • In 1805 visiteerde hij, samen met de huisarts en apotheker Franciscus Bartholomeus Donckers, het lichaam van de vijfjarige Antonetta Kolen, die in de Wasberg in een put was verdronken.
  • In 1805 visiteerden Donkers en Baselaar ook het lichaam van de 15-jarige Pieter Jacobus Coolen, die in de Zeilbergse Peel, ter plaatse genaamd de Withorstse Kuijlen, was verdronken.
  • In 1808 visiteerde hij, samen met Donkers, het lichaam van het eenjarig kind Francis van Gog, verdronken in een sloot op het Vloeieind
  • In 1809 ontving hij 6 gulden voor het treeteere van een deslocasie an den arm van den soon van de weduwe Dirk Boumans. Ook een dislocatie van de onderarm van de dochter van J. van der Heijden was behandeld en Willem Manders was gebrandhijd aan het beenen verbonden en had geneesmiddelen ontvangen.
  • In 1811 behandelde hij de decubitus van Joannes, de zoon van de weduwe Johanna Fransen.

Zie ook de lijst van Deurnese huisartsen.