Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Johannes Henricus Antonius van de Ven (1911-1983)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Johannes Henricus Antonius van de Ven
32.405.jpg
Foto: collectie Willem Bos (Someren)
Persoonsinformatie
Volledige naam Johannes Henricus Antonius van de Ven
Roepnaam Jan
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 16 juni 1911
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 7 januari 1983
Partner(s) Louisa van de Mortel (1928-1998)
Beroep(en) slager
Stamboom.png Van de Ven

Johannes Henricus Antonius (Jan) van de Ven (1911-1983) was slager en woonde in de Martinetstraat 7.


Jan was een zoon van bakker Petrus Franciscus van de Ven (1875-1922) en Maria Petronella Wouters (1871-1947).
Hij kwam uit een echte bakkersfamilie en was met het kiezen van het slagersvak echt een buitenbeentje.

Hij huwde op 14 september 1962 met Louisa (Wies) van de Mortel, (Deurne 20 oktober 1928 - Deurne 5 december 1998), dochter van landbouwer Willem van de Mortel (1884-1941) en Johanna Pijnenburg (1885-1977).

Uit dit huwelijk werden minstens de volgende kinderen geboren:

  1. Willem,
  2. Marie-Louise,

Jan was eerst bakker maar werd later slager. Hij verhuisde vaak en verbleef op veel werkplaatsen om het vak te leren.

Hij vertrok in 1932 naar Tegelen en kwam via Geldrop en Helmond in 1935 weer terug naar Deurne, om in het zelfde jaar weer naar Venray te verhuizen. Na een periode van ruim zestien maanden in Venray vestigde hij zich definitief in Deurne bij zijn ouders in de Schoolstraat F.81. Na de wijziging Martinetstraat 7. Hij was als slager in loondienst bij slagerij Van Goch in de Martinetstraat.

Jan was waarschijnlijk ook degene die bedoeld werd in het lied Het Dorp dat door Friso Wiegersma (1925-2006) in 1965 geschreven werd. Het werd gezongen door zijn partner Wim Sonneveld, die er een evergreen van maakte.