Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Industrieweg 47-49
Industrieweg 47-49 zijn twee adressen in Deurne.
Gemeenschappelijke geschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De vroegste geschiedenis van het huizenblokje Industrieweg 47-49 maakt deel uit van het bouwproject Industrieweg-Vlierdenseweg. Zie daarvoor onder Vlierdenseweg 14-16. Beide huizen kregen het adres C.215. Dit gedeelte van de grotere ontwikkeling werd rond 1924 gekocht door diens broer Grard Lutters. Zijn aankoop kwam bekend te staan als B 1595, 2 huizen, erf. Rond 1928 liet hij hier nog een derde huis bijbouwen (Industrieweg 45), en rond 1937 verviel de vrijstelling van grondbelasting die na de ontginning was verkregen. In 1930 waren de huisadressen gewijzigd in Grote Bottel J.257 (links) en Grote Bottel J.258 (rechts). Huurders waren toen respectievelijk J. van de Kerkhof en Hendricus Arnoldus van Zeelandt (1896-1958), en in 1950 waren dat respectievelijk Willem Lodewijk Dat (1908-1996) en Franciscus van Wetten (1905-1986). De huisadressen werd toen Grote Bottel 30 en Grote Bottel 31. Na de dood van Grard werd rond 1954 de boedel gescheiden.[1]
Erfgenamen waren de kinderen Lutters, terwijl hun (stief)moeder het vruchtgebruik van de huurinkomsten behield. Zij woonde zelf op Stationsstraat 77. In 1955 werden de huisadressen gewijzigd in Industrieweg 47 en Industrieweg 49. Rond 1956 werd het kavel gesplitst en Industrieweg 45 verkocht. Het huizenblok Industrieweg 47-49 werd kort daarna kadastraal hermeten en bekend als N 297. Rond 1960 werd het perceel gesplitst, beide woningen separaat verkocht en ook nog stukken tuin aan buren verkocht.[2]
Industrieweg 47[bewerken | brontekst bewerken]
Koper van Industrieweg 47 was Johannes Antonius Cornelis Mijberg (1935-1997), die het direct liet hermeten, waarna het kadastraal bekend werd als N 398. Rond 1961 werd het pand gedeeltelijk vernieuwd, en rond 1970 door hem verkocht.[3] Zijn broer Toon Mijberg kocht het pand van hem. Die deed het al rond 1973 weer van de hand.[4] W.J. Janssen werd toen de nieuwe eigenaar; hij behield het pand tot na 1989.[5]
Industrieweg 49[bewerken | brontekst bewerken]
Industrieweg 49 werd verkocht aan Johannes Antonius Mijberg (1899-1961), vermoedelijk voor de huurinkomsten. Rond de tijd van zijn overlijden werd het perceel hermeten, en bekend als N 399. Rond 1962 werd de boedel verdeeld.[6] Zijn weduwe liet het pand rond 1962 gedeeltelijk vernieuwen en verkocht het rond 1972.[7] Koper was de timmerman C.H. Verbakel, die het bewoonde, maar al rond 1973 weer verkocht.[8] De nieuwe eigenaar, M.C.M. Koolen, behield het pand tot na 1989.[9]
De gedeeltelijke vernieuwing van beide panden rond 1961 bestond eruit, dat de voorgevel hoger werd opgetrokken en het oorspronkelijke mansardedak naar een zadeldak werd omgevormd. In de zijgevel van beide huizen is deze verbouwing nog zeer goed zichtbaar in de vorm van bouwsporen.
Bronnen, noten en/of referenties
|