Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Hendrik van den Broek (1842-1874)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Hendrik van den Broek
Persoonsinformatie
Volledige naam Hendrik van den Broek
Geboorteplaats Vlierden
Geboortedatum 25 november 1842
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 11 augustus 1874
Partner(s) Arnoldina Meulendijks (1841-1910)
Beroep(en) wever
Stamboom.png Van den Broek

Hendrik van den Broek (1842-1874) was wever, aanvankelijk op het Vloeieind en later in de Wasberg.


Hendrik was het oudste kind uit een gezin van acht kinderen, waarvan éen kind jong overleed, van de in Mierlo geboren landbouwer Joannes van den Broek (1809-1864) en Willemijna van de Kerkhof (1818-1882). Zijn moeder was in Deurne geboren.

Hij huwde op 22 april 1868 in Deurne met Arnoldina Meulendijks, (Deurne 29 augustus 1841 - Deurne 6 juni 1910), dochter van de Deurnese landbouwer Wilhelmus Meulendijcks (1802-1868) en Wilhelma Hoeijmakers (1803-1865). Ook haar moeder was in Deurne geboren.

Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

  1. Johannis, (Deurne 26 mei 1869 - Deurne 5 mei 1949). Hij huwde met Wilhelmina Strijbosch (1872-1948).
  2. Wilhelmus, (Deurne 27 november 1870 - Deurne 1 september 1940). Hij huwde met Johanna Strijbosch (1869-1948).
  3. Wilhelmina, (Deurne 6 oktober 1873 - Zeilberg 3 oktober 1916). Zij huwde met Leonardus Honings (1875-1927).

Hij trouwde anderhalve maand na het overlijden van zijn schoonvader en stichtte een gezin in diens huis op het Heieind B.210, later hernoemd naar Vloeieind B.210.

Rond 1869 verhuisde het jonge gezin van het Vloeieind naar de Wasberg op het adres A.27a, later achtereenvolgens gewijzigd in A.38 en A.41. Daar woonde ook haar tante Joanna Maria Meulendijks, de weduwe van Josephus van Vosselen in. Martinus Mikkers bood van 1869 tot 1879 als knecht ook hulp aan het gezin.

Later moesten haar drie kinderen, ook haar dochter, al op jonge leeftijd als veenarbeiders de kost voor het gezin verdienen.