Hendricus van de Mortel (1827-1884)
| Hendricus van de Mortel | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Hendricus van de Mortel | |
| Roepnaam | Broeder Valenus | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 10 april 1827 | |
| Overl.plaats | Tilburg | |
| Overl.datum | 11 oktober 1884 | |
| Beroep(en) | Geestelijke | |
Hendricus van de Mortel (1827-1884) was een broeder Kapucijn en architect. Hij heeft voornamelijk religieuze opdrachten gerealiseerd en verwierf onder de naam "Broeder Valenus van Deurne" bekendheid met zijn ontwerpen.
Hendricus werd geboren als vierde kind uit het gezin van tien kinderen van timmerman Johannes Wilhelmus van de Mortel, gedoopt (rk) op 27 november 1801 te Deurne – Deurne 06 januari 1872 en Elisabeth Fransen gedoopt (rk) op 13 februari 1799 te Vlierden.
Hij trad in augustus 1852 als broeder Tertiaris te Handel in het klooster, hij was de eerste bewoner en kreeg de kloosternaam Broeder Valenus van de Mortel. Op 31 juli 1855 werd hij ingekleed bij de Orde van Minderbroeders Kapucijnen en op 31 juli 1856 werd hij geprofest.
Hij was een kundig timmerman en bekwaamde zich tot architect en combineerde dit leven als architect met het kloosterleven en verwierf grote bekendheid onder de naam "Broeder Valenus van Deurne". Hij vestigde zich in Tilburg in de nieuwe communiteit op 26 april 1882.
Zijn oeuvre
Bij verdere nieuwe stichtingen was hij de bouwmeester van de provincie en werd hij belast met de bouw van verschillende kloosters:
België
- Klooster en kerk der Kapucijnen in de Sint-Clarastraat in Brugge (1869)
- Klooster van de paters Kapucijnen aan de Boeveriestraat in West-brugge in (1871)
Nederland
- Kapucijnenklooster/kerk/werkhuizen aan de Korvelseweg 165-167 in Tilburg. De Neo-barokke kerk behoort tot en is vastgebouwd aan het capucijnenklooster op nummer 165. De stijl grijpt terug op die van de achttiende eeuw. De kerk is gebouwd in 1880-1882 en heeft een voor deze orde zeldzame kruisvorm.
- Klooster te Slikgat (1874) .
Gedurende zijn laatste werkzaamheden werd hij getroffen door een ernstige ziekte, waaraan hij op 11 oktober 1884 op 57-jarige leeftijd in Tilburg in het klooster overleed. Op 13 oktober werd hij als eerste op het pandhof aan het klooster te Tilburg begraven.