U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Grote Hoornkruik

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Grote hoornkruik, 1979.
Foto: collectie Els Coppens-van de Rijt
De Grote hoornkruik, gemaakt naar het voorbeeld van de eerste versie in 1986.
Foto: collectie Bert Beulens

Grote hoornkruik is de naam van een tweetal bronzen plastieken, gemaakt door Joep Coppens uit Vlierden.


De interesse van de beeldhouwer voor de oude Grieken en Romeinen is meermalen terug te vinden in zijn beeldhouwwerken. Hij maakte diverse studiereizen naar o.a. Griekenland, Italie (Rome met name), Frankrijk, Duitsland, Engeland, Egypte, Mexico en Amerika, waar hij veel musea en andere historische monumenten bezocht en maakte daar studie van. Die reizen zijn een bron van kennis en inspiratie voor hem. Naast de westerse kunst interesseert Joep Coppens zich in het bijzonder voor de oude Afrikaanse beeldhouwkunst. Dat ook die voor hem een belangrijke inspiratiebron is, is terug te vinden in een aantal van zijn kunstwerken. De vruchtbaarheidssymboliek en de monumentale, krachtige beeldtaal speelt hierin een belangrijke rol.

1979

Het eerste kunstwerk uit 1979 is gemaakt uit brons en heeft de afmetingen 58 x 49 x 21 cm (hoogte x breedte x diepte). Het kunstwerk werd in 1984 via de BKR eigendom van de gemeente Deurne en in 1996 geplaatst bij de flats aan de Parkhof in Deurne. Het beeld is een model voor de tweede versie van de Grote Hoornkruik.

1986

Het tweede kunstwerk uit 1986 is eveneens gemaakt uit brons maar is aanzienlijk groter, namelijk 200 x 170 x70 cm. Opdracht eveneens via de BKR voor de nieuwbouw van de scholengemeenschap Peellandcollege aan de Burgemeester Roefslaan.[1]

In het beeld Grote hoornkruik heeft Joep opnieuw het motief van horens en sikkels gebruikt en dit gecombineerd met holle vormen, die overgaan in smalle, taps toelopende kruiken (verwijzend naar de hoorn van overvloed), die door een centraal hol vat (dat verwijst naar de moederschoot) met elkaar verbonden zijn. Hier is een ronde sikkelvorm aan toegevoegd, waardoor het beeld compositorisch volkomen in evenwicht is. Ook hier heeft de beeldhouwer dus natuurlijke vormen gebruikt, gevat in een krachtig symmetrisch patroon. Het brons is zowel gebruikt om volume te creëren als om lege ruimte te omvatten. Positieve en negatieve vormen werken hierin harmonisch samen en versterken elkaar.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Sinds 2006 het onderkomen van het Alfrinkcollege.