Franciscus van Moorsel (1791-1845)
| Franciscus van Moorsel | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Franciscus van Moorsel | |
| Geboorteplaats | Lierop | |
| Doopdatum | 30 juni 1791 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 25 april 1845 | |
| Partner(s) | Gertrudis de Lau (1799-1878) | |
| Beroep(en) | landbouwer, dagloner | |
Franciscus van Moorsel (1791-1845) was landbouwer en dagloner. Hij woonde op de adressen Kerkeind 224 en Pad 57.
Franciscus was een zoon van de landbouwer Anthonius van Moorsel (Lierop 1755-1821 Lierop) en Anna Govarts (Valkenswaard 1763-1813 Lierop).
Hij huwde op 15 mei 1824 in Deurne met Gertrudis de Lau, (Deurne 30 maart 1799 - Deurne 26 maart 1878), dochter van Laurentius de Lou (1771-1814) en Joannamaria van de Moosdeijk (1767-1838).
Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Antonius, (Deurne 8 februari 1825 - Deurne 22 maart 1845). Hij bleef ongehuwd.
- Lourens, (Deurne 9 augustus 1826 - Deurne 15 augustus 1826).
- Joannamaria, (Deurne 3 april 1828 - Deurne 31 juli 1904). Zij huwde met Antonius Timmermans (1828-1889).
- Lourens, (Deurne 16 november 1830 - Deurne 4 januari 1874). Hij huwde met Anna Maria Doenssen (1837-1914).
- Johannis, (Deurne 11 september 1833 - Deurne 17 december 1834).
- Johannis, (Deurne 29 januari 1835 - Deurne 9 maart 1914). Hij huwde met Maria Meulendijks (1833-1911).
- Anna Geertruida, (Deurne 5 juli 1837 - Deurne 2 januari 1914). Zij huwde met Antonie Strijbosch (1843-1880).
- Hendrina, (Deurne 16 februari 1840 - Deurne 1 juni 1874). Zij huwde met Francis van Moorsel (1842-1899).
- Pieter, (Deurne 4 januari 1843). Hij leefde één dag.
Frans van Moorsel en zijn zoon Antonie ontmoetten Willem Martens, toen deze over een heiveld naar de woning van zijn ouders liep. Zij spraken hem aan met: Willem, sta, ik moet U spreken. Martens bleef daarop staan en Francis zei: We zullen dien haat en nijd eens afleggen. Willem zei dat er geen haat en nijd was en terstond werd hij door de twee met dikke stokken geslagen. Martens probeerde zich af te weren met een dun stokje, maar toen hij aan zijn hoofd gewond werd en vreselijk bloedde, zette hij het op een lopen. Hij werd ingehaald door vader en zoon en opnieuw geslagen, waarop hij weer vluchtte en over een slootje sprong.
Op 25 januari 1844 moesten zij zich hiervoor verantwoorden in de rechtbank van Roermond. Ze werden veroordeeld tot ieder een jaar gevangenisstraf, een boete van 25 gulden en de betaling van de proceskosten van ƒ 38,49.[1]
Bronnen, noten en/of referenties
|