Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis
Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand.

Franciscus van Bakel (1922-1997)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Franciscus van Bakel (1922-1997)
30.785.jpg
Foto: collectie Conny Velthoven
Persoonsinformatie
Volledige naam Franciscus van Bakel
Roepnaam Frans
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 4 april 1922
Overl.plaats Veldhoven
Overl.datum 10 januari 1997
Partner(s) Riet van den Hout (1922-2003)
Beroep(en) vakbondsbestuurder

Franciscus (Frans) van Bakel (1922-1997) was secretaris en vicevoorzitter van het Nederlands Katholiek Vakverbond (NKV) en voorzitter van de Raad van Arbeid te Eindhoven. Hij speelde een belangrijke rol bij de vorming en bijstelling van de identiteit van de vakbeweging in de naoorlogse periode.


Afkomst en gezin[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was het oudste kind uit een gezin van twaalf kinderen van de Zeilbergse steenovenarbeider, venter en landbouwer Theodorus van Bakel (1898-1970) en Helena Koppens (1899-1977). Hij huwde in 1953 met Riet van den Hout, (Tilburg 21 juni 1922 - Eindhoven 16 september 2003). Hun huwelijk bleef kinderloos.

Carrière[bewerken | brontekst bewerken]

Na de lagere school ging hij aan het werk als landarbeider. Met enkele avondcursussen schoolde hij zich bij.

In 1946 ging hij bij Philips aan de lopende band werken en kwam daardoor ook in contact met de vakbond. Hij doorliep de Gewestelijke Sociale School, een avondschool in Hel­mond. Vervolgens bood de katholieke vakbeweging hem in 1947 de gelegenheid om een opleiding te volgens aan de sociale hogeschool in het A.C. de Bruijn-Instituut in Doorn. Die opleidingen bracht hem bij het werk van de diocesane bonden, waar hij de leiding kreeg van het zogeheten kernen­werk, dat onder de naam 'Cr­edo-Pugno' ('ik geloof, dus ik strijd') bekend stond. Dit richt­te zich op het vormings- en ontwikke­lingswerk op gods­dienstig en maatschappelijk gebied in de paro­chiële KAB-afde­lin­gen.

Na de oprichting van het NKV in 1963 spande hij zich in om het beleid van de katholieke vakbeweging vanuit de kerkelijke betrokkenheid met een nieuw elan te bezielen dat de behartiging van groepsbelangen overstijgt. Hij voelde zich juist vanwege die betrokkenheid sterk aangetrokken tot het socialisme.

Tijdens zijn opleiding in Doorn verbleef hij in een kosthuis bij de familie Van der Doef in Driebergen. Hij had daar een goed contact met zoon Jaap van der Doef, die in de vakanties wel eens met hem mee naar Deurne ging en later achtereenvolgens bestuurder en vice-voorzitter bij de Vervoersbond-NKV, Tweede Kamerlid van de PvdA en staatssecretaris werd.

Bronnen, noten en/of referenties