U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Deurne's lied

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Het toneeldecor van de Peelrevue Merdimme toch evvelsie.

Het Deurne's lied, ook wel bekend als Ken d'oew eige plaots? en Ken uw eigen plaats, werd voor het eerst ten gehore gebracht in de Peelrevue Merdimme toch evvelsie, die werd opgevoerd door de leden van de Katholieke Arbeiders Beweging (KAB) bij hun veertigjarig jubileum in april/mei 1947.


De schrijver van deze revue, en dus ook van het betreffende lied, was P. Vermeltfoort uit Venray.[1] De muziek werd gecomponeerd door C.G. van Bregt en W.J. Willems SVD.[2] De revue bestond uit een twaalftal taferelen. Bij het tiende tafereel werd onder de titel Ken Uw eigen plaats het lied ten gehore gebracht. In de latere gedrukte versie zijn enkele regels veranderd.

De tekst en muziek van het Deurne's lied werd in 1983 door Jan van Ooij gepubliceerd.[3] Er was toen al een gedrukte versie van de tekst in omloop, die op sommige plaatsen afweek van de oorspronkelijke tekst.

Deurne's Lied

ken dóew eige ploats?

Terecht is Deurne hil beroemd
Om al die schon gezegden
Die g'enkel in 't Peelland heurt
Umde 't zich nooit liet knechten
Zochte g'ok oew heil op Kriekenbeek
Wanneier ge't af gingt pikke
Dan bende van goei Deurens bloe
Dan bende net als ikke.


En kend 't Kerkeind, Kol of Kwai
Dè ligt in de richting Baokel
En makte ge op 't Honseind of
Den Bottel ooit spektaokel
Of laogde in de Klotterkuilen of
Bai het Clarinet zowa te stikke
Dan ...


En vreejde g'ok gér en straf
In't Post- of Bismarckpejke
Op d'Alve Maon of Helleman
In Kwik- of Wiemelstraôtje
En gingde in't Derp of Craijenhut
Wa borrele en rikke
Dan ...


De Kulert, 't Riet of den Hanenberg
Dè zijn zo van die naome
Die honderd jaor gelejen al
In't woordeboek veurkwaome
De Leieg Kerk en de Panneschop
De Griebus; kaande't slikke
Dan ...


En as g'over hoewke praot
De Mugge, den Hawte, de Kaauwe
En durbai zitte dan nog mee
Ene Kôje Staart te haauwe
Op't Haog-, 't Vloei-, 't Heieind en
't Vreek daor is't goe bikke
Dan ...


En witte wa ne kráájge is
'n wimmeske, 'n sijntje
'n Bonkert, slobleif, hósbengel
Hózze of 'n offerwijntje
E koehertje, e poereske
Te veul um van te kikke
Dan ...


En deede altijd ’n önterke
En gaode dan tem blákke
En gaode'm dan wir ’s pèère
Ne móffel koffie pakke
En praotte van temèèntje
Van tááftere en verdikke
Dan ...


En moetege as't zôndag is
Altaid den hèrd òjtkère
En zette goew blök ok alteid schôn
Bai 't deurgat op den ère
En laagde ok ooit in de graof
Um ne flap te strikke
Dan ...


Ons Deurze is de schônste plaots
Van heel 't donkere zuije
Mi heel zun schôn historie waor
'n Ander nao kan fluite
En ôk Maria's schôn kapel
Op dè doel moette mikke[4]
Dan ...

Bronnen, noten en/of referenties
  1. In de publicatie die Jan van Ooij in D'n Uytbeyndel aan dit lied wijdde, noemde hij Vermeltfoort als de auteur. Mogelijk werd hij wel door Jan van Ooij en andere Deurnenaren geholpen met de dialectwoorden.
  2. Deze twee namen worden vermeld in een gedrukte losse tekst van dit lied, aanwezig in de collectie heemkundekring 10.07.
  3. Jan van Ooij - Volksmuziek in onze streek - in: D'n Uytbeyndel nummer 2 zomer 1983 blz. 8-12
  4. In de oorspronkelijek tekst, die in 1983 nog in het bezit was van Johan Engels, stond de tekst iets anders: En mé Maria's schón kapel naor dè doel moete mikke.