Cornelis Johannes Verberne (1915-1983)
| Cees Verberne | ||
| Bestand:Cornelis Johannes Verberne (1915-1983).jpg | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Cees Verberne | |
| Roepnaam | Kiske | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 2 september 1915 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 10 september 1983 | |
| Partner(s) | [[PersoonPartner(s)::Maria Barbara Procházka]] | |
| Beroep(en) | direkteur Rabobank Deurne | |
.jpg){kind=link}
Cornelis Johannes (Cees) Verberne (1915-1983) werd met ingang van 26 juni 1942 benoemd tot kassier van Boerenleenbank Deurne.
Gezin en Familie
Cees was het vierde kind uit het gezin van de Astense landbouwer Johannes Verberne en de Deurnese Wilhelmina Seijkens. Hij was een oudere broer van Antoon Verberne, die door een motorongeluk om het leven kwam.
Hij huwde met de Oostenrijkse Maria Barbara Procházka (Guntramsdorf 31 juli 1913 - Deurne 8 mei 2003). Maria werd op 23 februari 1923 als pleegkind in het gezin van de veenarbeider Simon Manders en Francina van Moorsel geplaatst.
Cees kreeg samen met Maria de volgende kinderen:
Carriére en Maatschappij
Na onder frater Salesius in Deurne de Sint-Henricus Ulo te hebben doorlopen trad hij in 1932 in dienst bij zuivelfabriek Sint Isidorus, waar hij verantwoordelijk werd voor de melkafrekeningen. Daarnaast hielp hij mee bij het karnemelk tappen en het boter inpakken. In 1938 behaalde hij het diploma assistent-directeur zuivelfabriek.
Op 1 augustus 1942 trad hij officieel in dienst van Boerenleenbank Deurne toen hij de op 13 juni 1942 overleden Carel Henricus van den Eijnden (1884-1942) opvolgde als kassier. Daarnaast hield hij tot 1957 nog zijn eigen boekhoudbureau aan.
In 1952 werd de Wet Toezicht Kredietwezen ingevoerd. Vanaf dat ogenblik was de kassier de officieel aangewezen zaakvoerder van de bank. Onder de verantwoordelijkheid van het bestuur oefende "Kiske" de feitelijke leiding uit over de bank die op dat moment op het adres Stationsstraat 103 gevestigd was. In 1958 stootte Verberne, in overleg met de beheerders, zijn eigen boekhoudbureau af.
Onder de bekwame leiding van Verberne maakte de bank, vooral na de Tweede Wereldoorlog, grote en snelle ontwikkelingen door. Op 2 september 1980 nam hij, wegens het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd, afscheid van de bank.[1]
Cees Verberne was ook secretaris-penningmeester van de Stichting Sint-Willibrordus. Hij speelde in de jaren 1962-1966 een belangrijke rol bij de onderhandelingen met agrariërs voor de verwerving van gronden voor de bouw van het nieuwe Sint-Willibrordusziekenhuis.[2]
Hij was ook lid van de raad van toezicht van de coöperatieve zuivelfabriek Sint Isidorus en penningmeester van het gemeenschapshuis de Vierspan.
Onderscheidingen
Hij was ridder in de Orde van de Heilige Silvester en hij ontving de zilveren legpenning van de gemeente Deurne.
In 1976 werd hij benoemd tot ridder in de Orde van Oranje-Nassau.[3]
Referenties
|