Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Cornelis Antonius Bekkers (1888-1969)
| Cornelis Antonius Bekkers | ||
 1960 | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Cornelis Antonius Bekkers | |
| Roepnaam | Kees, Kiske | |
| Geboorteplaats | Deurne | |
| Geboortedatum | 23 april 1888 | |
| Overl.plaats | Deurne | |
| Overl.datum | 21 januari 1969 | |
| Partner(s) | Johanna Meulendijks (1895-1984) | |
| Beroep(en) | huisschilder | |
| Bidprentje | NBA man NBA vrouw | |
Cornelis Antonius (Kees, Kiske) Bekkers (1888-1969) was huisschilder in de Molenstraat.
Kees was een zoon van Peter Johannes Bekkers (1856-1930) en Henrica Fransen (1855-1934).
Hij huwde op 24 januari 1920 te Deurne met Johanna Meulendijks, (Deurne 8 mei 1895 - 27 december 1984), dochter van Hendricus Meulendijks (1864-1897) en Catharina van Hoek (1869-1936).
Uit het huwelijk van Kees Bekkers en Hanneke werd een kind levenloos geboren op 23 februari 1924 te Deurne.
De eerste jaren van zijn huwelijk werkte Kees bij de Carp-fabrieken in Helmond maar spoedig koos hij, evenals zijn broers Nol, Piet en Jan (alias Jantje de snor), het huisschildersvak en had een eigen bedrijfje zonder personeel. Hij was meester van het schildersgilde uit die tijd.
Kiske liep altijd met een lange ouderwetse witte schilderskiel, die tot over z'n knieën reikte, door het dorp. Met zijn markante kop en grijs-witte kuif was hij een bekende verschijning. Hij was veelvuldig betrokken bij het onderhoud van de Sint-Willibrorduskerk en kon daarbij verhalen hoe hij met zijn broer Nol over de nok van de kerk had gelopen, tot aan het Angelusklokje! Niet alleen met een ladder over de schouder, maar zelfs op de handen, als een waar circusacrobaat!
Hij woonde op het adres Molenstraat 23 waar tevens een winkeltje gevestigd was waar onder andere verf, borstels en schoonmaakartikelen verkocht werden. Zijn vrouw Hanneke hield zich hoofdzakelijk met de winkel bezig. Het was een winkeltje waar tot het laatst toe artikelen te verkrijgen waren die elders al lang niet meer voorhanden waren. Te denken valt dan aan het zogenaamde "zakje blauw" van Reckits voor de was, Tante Blanc velletjes schuurpapier in een zakje die speciaal bedoeld waren om de platen van een fornuis schoon te schuren als bijvoorbeeld weer eens de melk overgekookt was.
In 1932 schonk Kees een mik aan de terugkerende Lourdes-gangers.
Het graf van Kees Bekkers op het oude r.-k. kerkhof van Deurne-centrum is bewaard gebleven.