Bewerken van Bronweg 10

[[Bestand:27.578.jpg|thumb|350px|Voorzijde van het voormalige "kasteeltje" aan de Bronweg 10 in Vlierden, 1 november 1963. Foto: Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Amersfoort.]]

Op 10 mei 1796 was jonkheer [[Ignatius Xaverius Josephus de Maurissens (1759-1852)]], officier in het regiment dragonders van het legioen de Mattha in dienst van de keizer van Oostenrijk, de eerste die het in weelderige Franse stijl gemeubileerde en gestoffeerde huis aan de [[Baarschot]] in Vlierden betrok. Het huis op die plek was in de jaren 1736, 1741, 1751 en 1791 eigendom van de familie Van den Boomen. Van hen kochten De Maurissens het terrein. Of het huis in de periode Van den Boomen al bestond, of dat het kort vóór 1796 in opdracht van De Maurissens werd gebouwd, is onduidelijk. In 1832 was het kadastraal bekend als Vlierden C 628, later omgenummerd tot Vlierden C 1135/1136.

Het buitenhuis bleef lang in handen van de familie De Maurissens. Nog tot februari 1883 bewoonde [[Johanna Theresia de Maurissens (1802-1883)|Johanna Theresia de Maurissens]] het huis. Het huis droeg toen huisnummer A.12, waar dat eerder, toen haar zus [[Lucia Ernestina Allegonda de Maurissens (1799-1878)|Lucia Ernestina Allegonda]] er nog woonde, A.13 was. Na de dood van de freule vertrok ook het personeel Nog datzelfde jaar, op 12 december 1883, betrok het gezin van [[Arnoldus van de Mortel (1836-1918)|Arnoldus en Hendrica van de Mortel-Verberne]]), komend uit Mierlo, het huis. In 1903 verhuisde het gezin Van de Mortel naar Asten en  werden [[Christiaan van den Boomen (1843-1922)|Christiaan van den Boomen]] en zijn gezin de nieuwe bewoners.

In de [[Tweede Wereldoorlog]] was het huis in gebruik als onderduikadres, waarvan het relaas is vastgelegd in een typoscript met de titel ''Onderduiken op de Baarschot''. Het is een uitgewerkte versie van een dagboek van de schrijver Eric Schiff.<ref>Eric Schiff was een kleinzoon van de oprichter van de Vredestein-bandenfabriek, zie [https://nl.wikipedia.org/wiki/Eddie_Jonker Biografie Eddie Jonker op Wikipedia]</ref>. Het document bevat ook een handgetekende plattegrond van het huis. Hieruit blijkt, dat het feitelijk een gewone boerenwoning was geworden, waaraan een zogenaamde herenkamer was gebouwd. De opkamer werd door de onderduikers het ''jonkheerlijk vertrek'' genoemd.  

Het relaas gaat over de periode 1942-1943. De onderduikers waren Govert van den Bosch, Jan Bosma, Hans Weygers, Piet Schrikker, Frederik Trip (1923-1999), Wolter Trip (1921-na 1987), Carel van Rossum en Eric Schiff (de schrijver). Zij waren jongemannen; een aantal van hen was nog student. Frederik Trip, zoon van Jhr. Herman Trip, koopman te Amsterdam, en Govert van den Bosch hadden in oktober 1941 met twee vrienden een poging gedaan naar Engeland te ontkomen om van daaruit tegen de bezetter te strijden, maar hun vluchtmateriaal werd ontdekt.<ref>[https://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_Trip Artikel op Wikipedia]</ref>. Twee van hun vrienden vertrokken al eerder. Daarna kozen Van den Bosch en Trip, kennelijk met een aantal anderen, ervoor om via Spanje te ontkomen. Om aan de razzia's van de Duitsers te ontkomen kozen ze voor een tijdelijk onderduikadres op de Baarschot. Frederik Trip was degene die het buitenhuis op de Baarschot kende, en hij stelde het als onderduikadres voor. Hij en zijn oudere broer Wolter moeten de omgeving goed gekend hebben, want zij waren kleinzonen van Jhr. Carel Frederik Wesselman van Helmond (1859-1918). Hun grootmoeder woonde nog op het kasteel van Helmond.

Ten tijde van de huisnummerwijziging van 1950-1955 waren [[Cornelius Reinier Kivits (1929-2007)|Cor]] en [[Antonia Wilhelmina Claassen (1930-2014)|Tonny Kivits-Claassen]] de bewoners van het oude buitenhuis.

Het kasteeltje is in 1964 afgebroken in het kader van de ruilverkaveling 'De Astense Aa'. Het was toen erg verwaarloosd en de laatste jaren in gebruik door [[Hendricus Martinus Kuunders (1895-1963)|Hendricus Martinus (Tinus) Kuunders (1895-1963)]] die het pand als stal voor kleinvee gebruikte. Mogelijk werd het door het jonge echtpaar Kivits na de Tweede Wereldoorlog in verband met de woningnood bewoond.

De firma Bakens uit Asten heeft het pand gesloopt en het puin geruimd. Alleen een heuveltje achter op het erf, met een oude boom erbij, is blijven liggen. De nog tastbare bewijzen van de familie [[De Maurissens]] in Vlierden zijn de [[grafkapel De Maurissens]] aan de [[Oude Torenweg]] en de steen met het wapen van de Maurissens in [[Huize De Vliert]].