Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Antonius van Hoek (1870-1962)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Antonius van Hoek
32.483.jpg

Foto collectie: Hans van Hoek
Persoonsinformatie
Volledige naam Antonius van Hoek
Roepnaam Toontje
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 6 november 1870
Overl.plaats Deurne
Overl.datum 26 september 1962
Partner(s) (1) Johanna Maria van den Berkmortel (1877-1918)
(2) Helena Noldina Koppens (1883-1954)
Beroep(en) jachtopziener, gemeenteopzichter
Bidprentje NBA man
Stamboom.png Van Hoek
Helena Noldina van Hoek-Koppens (1883-1954)

Antonius (Toontje) van Hoek (1870-1962) was jachtopziener van baron De Smeth en later gemeenteopzichter.


Hij was het derde kind van Francis van Hoek (1838-1910) (Ciske de jager) en Francina Berkers (1837-1875). Hij was evenals zijn opa Arnoldus van Hoek (1801-1871) jachtopziener bij baron De Smeth.

Toontje huwde op 1 februari 1902 in Deurne met Johanna Maria (Hanneke) van den Berkmortel, (Deurne 25 november 1877 - Deurne 12 maart 1918), dochter van Johannis van den Berkmortel (1827-1896) en Johanna Kuunders (1832-1900).

Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:

  1. Francina Johanna (Siena), (Deurne 21 december 1902 - Eibergen 17 juli 1988). Zij huwde op 8 juli 1937 in Eibergen met Abraham de Marie (Utrecht 1906-1988 Eibergen).
  2. Johanna Francisca (Jans), (Deurne 12 februari 1905 - Deurne 14 april 1918).
  3. Francisca Maria (Ciska), (Deurne 2 oktober 1906 - Eindhoven 10 januari 1994). Zij huwde met Hubert Jakob Teuwen (1904-1966).
  4. Johanna Maria (Miet), (Deurne 25 maart 1909 - Waalre 24 februari 2001).
  5. Leonardus (Leonard), (Deurne 21 februari 1911 - Ubbergen 21 december 1994). Hij bleef ongehuwd.
  6. Petrus Antonius, (Pietje), (Deurne 28 mei 1913 - Deurne 4 december 1915).
  7. levenloos kind, (Deurne 27 augustus 1915).
  8. Petrus Antonius (Piet), (Deurne 29 oktober 1916 - Deurne 2 november 1989). Hij huwde met Maria Manders (1922-2009).

Hij hertrouwde op 20 februari 1935 in Deurne met Helena Noldina (Dien) Koppens, (Deurne 28 maart 1883 - Deurne 29 april 1954), dochter van Leonardus Koppens (1843-1924) en Petronella Cornelissen (1841-1910). Zij was weduwe van Antonius van Moorsel (1871-1933).

Het fluitje[bewerken | brontekst bewerken]

Het was ongeveer 1880. Toontje van Hoek ging met zijn vader Ciske de jager 's zondags naar de grote kerk op de Markt in Deurne. Pastoor Brox stond voor het altaar met zijn rug naar het volk. Toontje zat naast zijn vader in de kerkbanken. In zijn broekzak brandde een fluitje dat hij ergens op de kop getikt had.
Toch maar even uitproberen: Midden onder de consecratie klonk er een snerpend Fieieiep !!! door de kerk. Ciske kreeg zowat een rotberoerte, greep zijn zoon het fluitje uit zijn mond en de rest volgde later thuis. Voortaan moest Toontje, voordat ze naar de kerk gingen, zijn broekzakken leeg maken.

Te voet[bewerken | brontekst bewerken]

Nölleke (opa), Ciske (vader) en Toontje waren jager bij de baron. De baron woonde 's zomers op het kasteel in Deurne en 's winters op het Lange Voorhout in den Haag. Toontje moest, toen hij 18 jaar was (1888), met Ciske de jager op jacht. Ze liepen daartoe naar de Peel bij Ospel en Nederweert. De hele dag werd er gejaagd en 's avonds beladen met jachtbuit te voet naar huis. Toontje was zo moe dat hij zijn teen stiet tegen elk graspolletje dat hij tegenkwam. Doodmoe kwam hij thuis: eten en naar bed.

Voor dag en dauw kwam Ciske kijken hoe het met zijn jachtgezel was, trommelde hem eruit en ze vertrokken te voet met het wild naar Den Bosch. Daar ging de jachtbuit met de boot naar Den Haag, waar het wild weer ter tafel kwam.

De jachtgezellen keerden daarop huiswaarts en na een stevige dagmars konden ze weer naar bed.

Taai[bewerken | brontekst bewerken]

Op zijn 85e zakte Toontje van Hoek tijdens het jagen 's winters door het ijs. Hij bleef met zijn geweer op het wak hangen, klom eruit en moest nog een half uur naar huis lopen. Stijf bevroren kwam hij thuis, kroop met een pot zwarte koffie achter de kachel en werd er zelfs niet verkouden van.