Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Adrianus Brakeboer (1907-1998)
| broeder Eventius Brakeboer | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Adrianus Brakeboer | |
| Roepnaam | broeder Eventius | |
| Geboorteplaats | Medemblik | |
| Geboortedatum | 4 november 1907 | |
| Overl.plaats | Teteringen | |
| Overl.datum | 6 augustus 1998 | |
| Beroep(en) | tuinman | |
Adrianus Brakeboer (1907-1998) had de kloosternaam broeder Eventius en was van augustus 1964 tot augustus 1965 tuinman op het Missiehuis St. Willibrord in Deurne.
Adrianus was een zoon van de tuinder Nicolaas Brakeboer (Medemblik 1879-1942 Medemblik) en Maartje Meesters (Andijk 1878-1968 Medemblik).[1] Hij was de derde in de rij van hun negen kinderen, drie zussen en vijf broers. Na de lagere school leerde hij thuis het tuinders vak, waarvoor hij later ook het diploma behaalde.
Ruim 23 jaar oud kwam tuinder Adriaan op 24 oktober 1931 naar het missiehuis St. Willibrord te Uden om broeder missionaris te worden. Pater Simon Buis (1892-1960), de pionier van de missie op Bali, was zijn heeroom. Deze imponerende missionarisfiguur zal wel de oorzaak zijn geweest dat Adriaan zich bij de SVD wilde aansluiten.
Bij het begin van het noviciaat op 7 november 1932 kreeg hij de kloosternaam Eventius. Hij heeft zijn kloosternaam heel zijn leven bijgehouden, ook toen na het 2e Vaticaans Concilie de broeders hun doopnaam konden gaan gebruiken.
Twee jaar later legde hij in Uden de eerste geloften af en op 7 november 1941 volgden de eeuwige geloften.
In de eerste jaren kon Eventius in Heide zijn beroep als tuinder uitoefenen. Later kwam hij in Uden terecht. Na de bevrijding echter verhuisde hij in 1945 met de communiteit van Uden naar Steyl. Het missiehuis in Uden was namelijk in de oorlog vernield en werd pas in de jaren 1952-1954 in Deurne herbouwd.
In het najaar van 1948 volgde zijn benoeming voor Flores en op 8 februari 1949 ging hij in Genua aan boord van de 'Tabinta' met als reisdoel Indonesië. Ofschoon voor Flores benoemd ging Eventius op verzoek van zijn heeroom pater Buis eerst naar Bali. Pater Buis was daar een landbouwproject begonnen en had daarvoor een kundig en ijverig vakman nodig. Deze benoeming voor Bali bleek ondanks het vakmanschap en de grote ijver van broeder Eventius helaas een vergissing. De moeilijke Balinese taal en het zelfstandig leiden van een groot landbouwproject ging zijn krachten te boven.
In 1950 vertrok hij naar het Grootseminarie Ledalero en kreeg er de kans om zich te gaan bekwamen in tropische groenteteelt. Eventius leerde zijn Florinese helpers tuinieren waardoor ze later, terug in hun dorp, het aandurfden zelfstandig te beginnen met de groenteteelt. Zo is door zijn invloed de groenteteelt alom verspreid onder de bevolking tot in verafgelegen dorpen. Vele jaren heeft broeder Eventius op deze manier in Ledalero gewerkt.
In de jaren 1960 tot 1962 werkte hij nog op het eiland Lomblen op een klein boerderijtje en van 1962 t/m 1963 op de grote copra-plantage en boerderij te Maumere.
In augustus 1964 volgde zijn overplaatsing naar Nederland en hier verbleef hij eerst een jaar in Deurne. Ten slotte bleek Overijse een betere plaats voor hem.
Zijn gezondheid ging echter langzaam achteruit en in 1976 verhuisde broeder Eventius naar het bejaardenhuis Sint Jozef te Wervershoof, dichtbij zijn familie.
Na overleg met de directie van Sint Jozef vertrok hij op 28 maart 1984 naar Zuiderhout te Teteringen en woonde daar tot 1998.
Op donderdag 6 augustus 1998 is hij daar op 90 jarige leeftijd overleden. Hij werd begraven op het kerkhof van het Missiehuis St. Franciscus.
Bewoners van het Missiehuis[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook het overzicht van alle paters en broeders SVD die in het Missiehuis in Deurne woonden.
Bronnen, noten en/of referenties
|