U steunt de heemkundekring door lid of vriend te worden.
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis.

Abdij van Binderen

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

De abdij van Binderen had bezittingen onder Vlierden en Deurne.


De adellijke abdij van cisterciënzerinnen of bernardinessen ten noorden van Helmond stond onder de geestelijke leiding van de abdij van Villers. In 1244 is deze abdij door Maria van Brabant, de dochter van Hendrik I de hertog van Brabant en de weduwe van keizer Otto IV, gesticht.

Al vroeg bezat dit convent rijke bezittingen in de omgeving waaronder in Deurne de hoeve de Bottel en onder Vlierden de hoeven Hazeldonk, Kerkhofhoeve, Ruth en Vorst.

In 1525 telde het klooster dertig jonkvrouwen. Elisabeth van Doerne was vele jaren van 1495 tot 1530 abdis. Na haar dood kozen de zusters een eigen abdis tegen de zin van de abt van Villers, die een ander had aangewezen en daarop alle nonnen excommuniceerde. De zusters wendden zich tot de keizer en de paus, welke laatste de vrije verkiezing van Agnes van Amelrode bekrachtigde. Een nieuwe verkiezing onder leiding van de abt-generaal van Citeaux had hetzelfde resultaat, waarmee uiteindelijk ook de keizer akkoord ging. Omdat men in de abdij tegen het doorvoeren van de voorgeschreven reformatie van toen was werden in 1533 de abdis en twintig zusters door de landvoogdes verdreven en werden er twaalf andere zusters ingebracht. De abdis en twee zusters gingen naar de norbertinessen in Keizerbosch (Neer). De abdis keerde in 1543 terug en nam de abdij weer in bezit, maar dat was slechts van korte duur. Nog in de 17e eeuw werden de kloosterzusters verdreven. In 1680 overleed de laatste abdijzuster.

Lit: Beijers & Koolen 149-152; D'n Uytbeyndel 19 10-15; Brabants Heem 1955 67-71.