Heeft u correcties, aanvullingen of foto's bij een artikel dan kunt u die hier mailen.
Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank!
Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis

Petrus Johannes Brouwers (1914-1945)

Uit DeurneWiki, de historische encyclopedie voor groot-Deurne.
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Petrus Johannes Brouwers
29.751.JPG
Foto: Collectie Dorus Brouwers (Rips)
Persoonsinformatie
Volledige naam Petrus Johannes Brouwers
Roepnaam Piet
Geboorteplaats Deurne
Geboortedatum 26 december 1914
Overl.plaats Venray
Overl.datum 14 april 1945
Partner(s) Gertruda Cornelia van Geneijgen (1919-2014) (verloofde)
Beroep(en) landbouwer, militair, grenswachter
Bidprentje man
Stamboom.png Brouwers
Piet Brouwers en zijn verloofde Truus van Geneijgen.
Foto: collectie Jacques Swinkels
Gedenksteen in het portaal van de Sint-Willibrorduskerk (Deurne).
Foto: collectie gemeente Deurne

Petrus Johannes (Piet) Brouwers (1914-1945) in 1939 als militair gemobiliseerd en een van de vele oorlogsslachtoffers uit de gemeente Deurne.


Algemeen[bewerken | brontekst bewerken]

Hij was de oudste zoon van Theodorus Brouwers (1881-1967) en Tonnake Dielissen.

Tijdens de mobilisatie 1939-1940 was Piet als gemobiliseerd militair, in de rang van sergeant, in Limburg gelegerd en had hij als taak de brug over de Tungelroyse beek tussen Stramproy en Tungelroy te beschermen. In die periode leerde hij de in Tungelroy geboren Gertruda Cornelia (Truus) van Geneijgen, (Tungelroy (Weert) 8 juni 1919 - 24 augustus 2014), kennen en bloeide er een liefde tussen hen op.

Na de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog raakte Piet, en zijn verloofde Truus met hem, betrokken bij het verzet. Samen boden ze hulp aan piloten die Piet Brouwers via Horst / Sevenum of via De Zwarte Plak doorverwezen kreeg. Piet en Truus moesten, samen met nog zes anderen, bij pastoor Witlox een eed afleggen en beloven dat ze elkaar nooit zouden verraden. Nadat het zuiden bevrijd was diende Piet als grenswacht bij de grensovergang bij Well in Noord-Limburg. Niet ver daar vandaan op Duits grondgebied was het pas aangelegde Engelse vliegveld, nu "Airport Weeze" genoemd. Zijn verloofde Truus heeft hem daar een aantal keren opgezocht.

Na de oorlog wilde het stel gaan trouwen maar het liep allemaal anders want tijdens een feestje met Engelse militairen hebben ze, zonder het te weten, methylalcohol gedronken. Dit resulteerde in een aantal doden en blinden. Piet werd nog naar het ziekenhuis in Venray gebracht waar hij een aantal uren later overleed. Zijn familie en verloofde hebben hem niet meer levend kunnen zien.

Het oorlogsgraf van Piet Brouwers is op het oude r.-k. kerkhof van Deurne-centrum bewaard gebleven.

Deurnesche Courant[bewerken | brontekst bewerken]

In de Deurnesche Courant van 20 April 1945 stond:

Tragisch overlijden[bewerken | brontekst bewerken]

Woensdag 18 April 1945 j.l. heeft de plechtige uitvaartdienst plaats gehad van P. Brouwers, sergeant bij de Grenswacht. Het was een indrukwekkende stoet, die hem volgde bij dezen laatsten gang. Verschillende militaire autoriteiten waren aanwezig alsook de mannen van zijn detachement, die hun sergeant ten grave droegen. Na de gebruikelijke gebeden bij het graf sprak zijn kapitein eenige welgemeende afscheidswoorden.

In Memoriam[bewerken | brontekst bewerken]

Indrukwekkend was deze plechtigheid in de zonnigheid van den morgen, waarin een vunzige mist wegzweefde in helderheld van licht. Deurne bewees de laatst eer aan een soldaat, die zijn leven liet in de wereldworsteling van dit oogenblik. Zijn ouders, zij, die hem lief en dierbaar waren, die talloos velen, die hem kenden als een trouw vriend, geleiden hem. Zijn makkers, soldaten, zooals hij, die stonden in dezelfde levenssfeer met gelijke verlangens en herinneringen aan wat zij verlieten als hij, droegen hem naar zijn laatste rustplaats, het gewijde stukje grond van het vaderland, waarvoor hij viel. Wij stonden rond het graf en wij hebben de woorden gehoord van zijn kapitein. Hij schetste hem als een goed soldaat, als een fijn sergeant, die zijn plichten wist, die een broeder was voor allen. Hij bad met zijn mannen elken avond het rozenkransgebed, hij was een voorbeeld in den godsdienst. Er was een stilte rond het graf en in de bloesems der bomen was het zoete lokken van den merel. Wij hebben tezamen geknield en gebeden. Soldaat van het kleine vaderland, gij zijt nu een prins in Uw eeuwige vaderland, wij brengen U onzen laatsten groet. Rust zacht ! ..... De herinnering aan U zal voortleven in allen, die U lief waren, in Uw makkers, in allen, die stonden rond Uw graf ...
In paradisum deducant te angeli H. S.

Externe Link[bewerken | brontekst bewerken]

Bronnen, noten en/of referenties
  • "Een droevig afscheid", Het Licht van zaterdag 28 april 1945
  • Archief familie Swinkels-van Geneijgen Maastricht[1].

  1. Geen familie van de familie Van Geneijgen die vroeger een elektrotechnisch installatiebureau hadden in de Stationsstraat in Deurne


Bronnen, noten en/of referenties