Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Anna Maria Agnes Koolen (1919-2011)
Anna Maria Agnes Koolen (Anna) (1919-2011) was onder meer dienstbode bij de Deurnese notabelen notaris De Leeuw en dierenarts Van den Akker.
Jeugd[bewerken | brontekst bewerken]
Ze werd geboren op 5 januari 1919 te Vlierden en was een dochter van Frans Koolen (1873-1960) en Maria Catharina Elisabeth Verberkt. Zij werd vernoemd naar haar toen nog in leven zijnde grootmoeder Anna Maria Agnes Matheij (1850-1919) die later dat jaar stierf.
Anna groeide op in Vlierden, ging daar naar school, maar verhuisde in 1925 naar Deurne naar de Helmondseweg 112. Anna was daar onder meer dienstbode bij notaris De Leeuw, bij veearts Jan van den Akker (1897-1968) en later bij een welgestelde dame in Eindhoven (Stratum).
Anna overleefde ternauwernood het bombardement op 6-12-1943 in Eindhoven, door eenvoudig toeval bleef zij ongedeerd.
Na de Tweede Wereldoorlog huwde zij te Deurne op 27 mei 1952 (r.-k. huwelijk oktober 1951) met de uit Horst afkomstige (en verre achterneef) Peter Mathijs (Mathieu/Jeu) Geurts, (Horst 5 november 1920 - Venlo 26 augustus 2001). Jeu was NS-beambte (veiligheidsman) met als standplaats Venlo. De verre verwantschap tussen Jeu en Anna was bekend maar leverde geen problemen op bij het kerkelijk huwelijk.
In 1952 vertrokken Anna en Jeu naar Venlo waar zij tijdelijk inwoonden bij Jeu's zuster An op de Ruijsstraat te Blerick, daarna vertrokken zij naar Venlo (Straelseweg 127) om een kamer te huren bij mevr. Renkens. Kort daarna vestigden zij zich definitief in Blerick op het adres Herman Gorterstraat 5.
Emigratie naar Nieuw Zeeland[bewerken | brontekst bewerken]
In 1952 vertrok Anna's zus Wilhelmina (Mien) Johanna Aloysia Koolen (1913-2002) naar Nieuw-Zeeland, vier jaar later gevolgd door haar broer Gerardus (Gerrit) Antonius Koolen (1912-1992). Aangestoken door de succesverhalen en het groeiende aantal familieleden en vrienden in Nieuw-Zeeland besloten ook Anna, Jeu en dochter om te vertrekken. Zij vestigden zich in september 1958 op 15, Onslow Street in Huntly, Waikato alwaar Jeu als bakker aan de slag ging. De emigratie werd door omstandigheden al snel een teleurstelling. De familie besloot, met verschillende redenen, om weer naar Nederland terug te keren. Om de terugreis te bekostigen vertrok Anna in 1959 naar Wellington om daar samen met haar zus Mien te werken als maaltijdserveerster in het "Wellington Hospital". Eind 1959 kwam het gezin definitief terug in Nederland. Na een korte tijd in Horst te hebben gewoond, vestigde het gezin zich weer te Blerick alwaar Anna de zorg voor haar ouders op zich zou nemen (te weten Frans Koolen en Elisabeth Verberkt woonden vanaf dat moment in bij de familie).
Periode 1960-2011[bewerken | brontekst bewerken]
Eenmaal teruggekomen in Nederland woonde het gezin Geurts-Koolen tijdelijk in Jeu's ouderlijk huis aan de Venloseweg te Horst maar al snel kregen zij een flat toegewezen in Blerick (Lod. van Nassaustr. 28) waar zij in 1960 Anna's ouders Frans Koolen en Maria Catharina Elisabeth Verberkt in huis namen. In 1969 verhuisden zij naar een andere woning te Blerick.
Op 26 augustus 2001 overleed Anna's echtgenoot Jeu Geurts. In 2007 verhuisde Anna naar een aanleunwoning in Blerick. Zij deed alles nog zelf totdat zij ziek werd in 2010 en overleed te Venlo op 3 juli 2011. Zij werd 92 jaar, achterlatende haar dochter, drie kleinkinderen en twee achterkleinkinderen.
Een vrouw van levensverhalen en anekdotes[bewerken | brontekst bewerken]
Anna Koolen had haar hele leven een bijzondere interesse voor haar familie en oude verhalen en anekdotes in die richting. Haar geheugen was tot op het laatst buitengewoon helder en ze kon enthousiast vertellen over gebeurtenissen die zich zelfs ver voor haar geboorte hadden afgespeeld. Van 2000 tot 2010 werkte zij dan ook intensief mee aan het realiseren van de genealogie van haar voorouders Koolen en Verberkt, die werd geschreven door haar kleinzoon. Zonder haar had deze genealogie nooit zo verrijkt kunnen worden met verhalen.