Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Zeilbergsestraat 55-55a-57
Zeilbergsestraat 55-55a en 57 zijn drie adressen in Deurne.
Johannes Munsters (1870-1970) liet op het perceel weiland E 323 op de Peelklamp, aan de Zeilbergsestraat, rond 1948 een noodwoning bouwen. Kort daarvoor was, rond 1941, aangrenzend een oude schuur op E 324 gesloopt die al in 1832 bestond en dus meer dan 110 jaar oud was. Munsters bracht noodwoning, bouwland en erf rond 1948 in de Ruilverkaveling "Deurne" in. Hij kreeg het perceel terug als L 108, toen omschreven als tuin, werkplaats, noodwoning. Rond 1953 werd de boedel gescheiden vanwege de eerdere dood van Johannes' echtgenote.[1] De noodwoning had vermoedelijk als adres Zeilbergschestraat Z.257a, werd in 1955 Zeilbergsestraat 55, en werd bewoond door Theodorus Manders.
Zijn zoon Petrus Antonius Munsters (1920-1987), landbouwer, was de nieuwe eigenaar. Rond 1953 liet hij op het perceel een huis bouwen, dat als adres Zeilbergschestraat Z.257b kreeg. Hij bewoonde het zelf. Rond 1954 werd er opnieuw gesloopt en gebouwd; nu verdween de werkplaats. Rond 1961 werd er wat van de grond verkocht, waardoor het perceel werd veranderd naar L 1374. De noodwoning werd rond 1964 mogelijk omgebouwd naar bergplaats. Door opnieuw verkoop rond 1964 werd de nieuwe aanduiding L 1602. Op dat moment was er ook van een bergplaats geen sprake meer. Omstreeks 1968 werd er een garage bijgebouwd. Dit pand kreeg in 1955 de adresaanduiding Zeilbergsestraat 57.
Rond 1971 werd er een blok van twee woningen bijgebouwd, Zeilbergsestraat 55-55a, die dus het oude adres van de noodwoning overnamen. De linker helft, Zeilbergsestraat 55, werd door Munsters verkocht, terwijl Zeilbergsestraat 55a deel bleef uitmaken van het perceel waarop ook Zeilbergsestraat 57 stond. Het perceel met het vrijstaande Zeilbergsestraat 57 en de rechter helft van de blok van twee, Zeilbergsestraat 55a, werd L 2154. De linker helft van de blok van twee, Zeilbergsestraat 55, werd L 2153.[2]
Zeilbergsestraat 55-55a[bewerken | brontekst bewerken]
Na de bouw werd de linker helft van de blok van twee, Zeilbergsestraat 55, gekocht door P.J. van den Akker, schilder. Na hermeting werd dit bekend als L 2702. Door een boedelscheiding ging het rond 1979 in andere handen over.[3] Die nieuwe eigenaresse werd P.H.W.M. Munsters, vermoedelijk de weduwe van Van den Akker. Zij verkocht het huis rond 1980.[4] Nieuwe eigenaren werden het echtpaar Van Deursen-Nooijen. Zij behielden het pand tot na 1989.[5]
De rechter helft, Zeilbergsestraat, 55a bleef in handen van P.A. Munsters, en kreeg na de splitsing de nieuwe kadastrale aanduiding L 2702. Hij verkocht het huis met tuin en garage rond 1982.[6] Nieuwe eigenaren werden zijn zoon en schoondochter, die het pand tot na 1989 behielden. De ouders hielden het recht om er te blijven wonen.[7]
Zeilbergsestraat 57[bewerken | brontekst bewerken]
Rond 1975 werd Zeilbergsestraat 57 gekocht door J.H.M.M. Munsters, waardoor het oude perceel gesplitst werd en dit huiskavel de nieuwe aanduiding L 2701. Hij behield het huis tot na 1989.[8]
Bronnen, noten en/of referenties
|