Rabo-clubsupport leverde dit jaar 765,88 euro op. Allen die op ons stemden hartelijk dank! Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis |
Wilhelmus van Heeswijk (1911-1991)
| Broeder Wim van Heeswijk | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Wilhelmus van Heeswijk | |
| Roepnaam | broeder Wim | |
| Geboorteplaats | Uden | |
| Geboortedatum | 26 mei 1911 | |
| Overl.plaats | Bakel | |
| Overl.datum | 16 maart 1991 | |
| Beroep(en) | boerenknecht, tuinman, slager | |
Wilhelmus (Wim) van Heeswijk (1911-1991) had de kloosternaam broeder Christoffel en behoorde van 1954 tot 1990 tot de communiteit in het Missiehuis St. Willibrord in Deurne.
Wim was de zoon van de fabrieksarbeider Johannes Theodorus van Heeswijk (Uden 1880-1958 Uden) en Antonia Klotz (Uden 1885-1955 Uden). Het gezin Van Heeswijk telde elf kinderen, Wim was de vierde.
Na de lagere school heeft Wim een jaar bij een boer gewerkt voor kost en inwoning en kreeg daarbij een jaarloon van vijfendertig gulden.
Op 3 november 1933 meldde hij zich bij het Missiehuis om broeder-missionaris te worden. Vader Van Heeswijk begeleidde zijn zoon naar het missiehuis met op de kruiwagen de spulletjes van de nieuwe postulant. Het postulaatsjaar bracht hij in Teteringen door en werkte daar in de tuin. Op 7 november 1934 begon hij in Uden het noviciaat met Christoffel als kloosternaam. De kloosternaam raakte later in onbruik en vanaf dat moment kent iedereen hem als broeder Wim.
Na zijn eerste gelofte op 7 november 1936 werd hij geplaatst in Helvoirt en werkte er zes jaar op de boerderij.
In mei 1942 keerde hij terug in Teteringen en verbond zich door de eeuwige gelofte voor altijd aan het missiewerk. De missie heeft hij echter nooit gezien maar hij voelde zich diep met de missie en de missionarissen verbonden.
Wim keerde terug naar de boerderij in Helvoirt. Intussen had hij ook leren slachten, wat in de oorlog op een boerderij goed van pas kwam.
In mei 1944 kwam hij naar de boerderij in Uden. In september van dat jaar verhuisde hij naar Steyl. Daar kwam hij als slager in de keuken terecht. De goede kwaliteit van zijn worsten werd alom geroemd. Later leerde Wim modernere bereidingsmethoden op de slagerscursus waarvan hij in november 1951 het diploma behaalde.
Hij maakte de verhuizingen van de communiteit Sint-Willibrord uit Steyl naar Teteringen (januari 1951 tot november 1954) en vandaar naar het nieuwe Missiehuis St. Willibrord in Deurne in november 1954 mee. Hij bleef ook daar, tot aan het einde van zijn werkzame dagen, voor de vleesafdeling zorgen.
In de verre omtrek van het missiehuis was Wim bekend en met enig ontzag gerespecteerd om zijn feilloos taxeren van de dieren die hij wilde kopen. Omwille van de missie moest er echter op de prijs worden afgedongen en daar had hij alle tijd voor, meer dan de verkopers soms lief was.
In de jaren tachtig ging zijn gezondheid langzaam achteruit. Wim raakte geestelijk en lichamelijk zo verzwakt, dat een langer verblijf in de communiteit niet langer verantwoord was. Op 12 juli 1990 werd hij opgenomen in de Jan de Witkliniek in Bakel.
Op zaterdag 16 maart 1991 overleed hij daar op 79-jarige leeftijd. Broeder Wim werd begraven op het kerkhof van het missiehuis Sint-Willibrord te Deurne.
Bewoners van het Missiehuis[bewerken | brontekst bewerken]
Zie ook het overzicht van alle paters en broeders SVD die in het Missiehuis in Deurne woonden.