Iedere eerste maandag- en woensdagochtend van de maand van 10 tot 12 uur kunt u ons bezoeken in het heemhuis Vanaf 1 januari 2025 wordt dat Iedere eerste maandagochtend en derde woensdagochtend van de maand. |
Martinetstraat 18-24
Martinetstraat 18-24 zijn voormalige adressen in Deurne. Op de plaats van de vroegere adressen Martinetstraat 24, 22 en 20 staat nu het pand van slagerij Van Goch, Martinetplein 74. Die verhuisde hierheen nadat de oude slagerij op Martinetstraat 8 voor de bouw van het gemeentehuis gesloopt moest worden. Op het stukje plein voor de huidige slagerij stond tot 1979 Martinetstraat 18, waar al sinds 1926 een slagerij gevestigd was.
Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Waarschijnlijk is het pand niet lang voor 1829 gebouwd.
In 1832 stond op een driehoekig perceel ter plaatse van het huidige Martinetplein een dubbele woning, die kadastraal bekend was als E 58 en E 58a. Het nummer op -a wijst erop dat er kort voor 1832 een deel moet zijn aangebouwd of het geheel werd gesplitst. Het dubbele blok met tuin hoorde toe aan Joannes van Hauts (1780-1845).[1] Bij een boedelscheiding na zijn dood gingen de twee huisjes over aan drie kinderen van Martinus van den Boomen (1778-1834).[2] Na een correctie vielen ze weer terug aan de erven Van Hauts, waarna ze rond 1870 (dj. 1871) definitief toevielen aan schoonzoon Jan Busscher (1828-1911).[3]
In die periode kregen ze de huisnummers A.222 (noordelijk deel) en A.221 (zuidelijk deel). De omschrijving van het noordelijk deel, E 58, veranderde toen ook naar huis, werkplaats en erf, het zuidelijk deel E 58a bleef huis. In 1898 (dj. 1899) werd het blok afgebroken en herbouwd. Daarbij werd het zuidelijk deel, het vroegere E 58a, ongeveer op de oude fundering herbouwd. Wat later bekend zou staan als Martinetstraat 24, ongeveer een kwart van het hele gebouw, kreeg nu de kadastrale aanduiding E 1778. Tegelijk werd het noordelijk deel onder een hoek herbouwd, waarbij alleen dat deel nu parallel aan de straat stond. Daardoor ontstaat er aan de straatzijde een knik in het pand. Driekwart van het gehele gebouw, nu omschreven als huis, stal, werkplaats en tuin, kreeg de kadastrale aanduiding E 1777. Kort daarna werd een stukje grond langs de straat aan de gemeente verkocht, waardoor dat grote deel veranderde naar E 1799.[4]
Na de dood van Busscher vond rond 1911 (dj. 1912) een verkoop van zijn bezit plaats. Het gehele huizenblok werd gekocht door Wilhelmus van Heugten (1867-1939), die ook al Martinetstraat 12 bezat en later nog Wiemel 14 zou kopen. Hij liet direct na de koop de panden schatten. Het noordelijke deel bestond nog altijd uit het rond 1898 gebouwde pand E 1799. Het zuidelijk deel was in verbouwing; het stond toen bekend als 2 huizen in aanbouw. Wat gebeurde er nu exact in het jaar 1912 ? Het nieuw gebouwde noordelijk deel, E 1799, bleef grotendeels staan. Het zuidelijk deel, dat op de oude plattegrond was herbouwd, werd volledig gesloopt. Daarbij werden er aan het bewaard gebleven noordelijk deel twee nieuwe huizen met bijgebouwen gebouwd, waardoor er een rij van drie woningen ontstond. Vanaf de straat gezien was de rechter woning dus het oudst, uit 1898, terwijl de twee linker in 1912 nieuw gebouwd werden. Op de foto's zien we deze terug als (van links naar rechts) de huizen Martinetstraat 24-22 (uit 1912) en Martinetstraat 20 (uit 1898). Nu stond de hele rij parallel aan de straat. Kadastraal kregen de huizen van links (zuid) naar rechts (noord) de kadastrale aanduidingen E 1896 (huis en tuin), E 1895 (huis, schuur en erf) en E 1894 (huis en tuin).[5] We behandelen deze huizen hierna los van elkaar.
Martinetstraat 24[bewerken | brontekst bewerken]
Dit huis werd rond 1922 (dj. 1923) verkocht aan Wilhelmus van Heugten en consorten, Van Heugten zelf dus.[6] Door een uitwisseling ging er rond 1923 (dj. 1924) enige grond naar een buurman voor de bouw van een huis. De rest bleef aan Van Heugten toebehoren.[7] In 1930 droeg het pand het huisnummer A.154. Toen woonde er Frederik Pardoel (1878-1959), die huurde van Van Heugten. Hij huurde ook in 1953 nog altijd. Het huis droeg het huisnummer Schoolstraat A.132.
Dit huis kreeg daarna de kadastrale aanduiding E 2088 (huis, schuur en tuin). Rond 1946 (dj. 1947) vond de boedelscheiding van de bezittingen van de weduwe Van Heugten plaats. Dit huis ging daarmee naar twee kleinkinderen, broer en zus Van de Laar.[8] Zij verkochten het huis E 2088 (huis, schuur, tuin) rond 1954 (dj. 1955) aan metselaar en dakdekker Martinus van der Weerden (1903-1987). Hij ging zelf ook in het pand wonen.[9] Na een hermeting kreeg het perceel de aanduiding K 319 (huis, schuur, tuin, ged. straat). Rond 1974 (dj. 1975) deed hij tenslotte het terrein van de hand aan de gemeente, voor uitvoering van het plan-Schuifelenberg.[10]
Martinetstraat 22[bewerken | brontekst bewerken]
Ook dit pand bleef dit pand eigendom van de familie Van Heugten. In 1930 droeg het het huisnummer A.155 en woonde er A. Manders, in 1953 Antonius Koolen (op Schoolstraat A.133). Rond 1946 (dj. 1947) vond de boedelscheiding van de bezittingen van de weduwe Van Heugten plaats. Dit huis ging daarmee naar dezelfde kleinkinderen als hiervoor.[11] Zij verkochten het huis E 1895 (huis, schuur, erf) in dj. 1956 aan Henricus Coolen (1918-1996).[12] Coolen woonde er zelf, in het pand dat uiteindelijk de kadastrale aanduiding K 320 (huis, schuur, tuin en ged. straat) droeg. Als laatste van de rij verkocht hij in dj. 1979 aan de gemeente Deurne voor uitvoering van het plan-Schuifelenberg.[13]
Martinetstraat 18-20[bewerken | brontekst bewerken]
Voorgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
Dit huis werd, net als Martinetstraat 24, rond 1922 (dj. 1923) verkocht aan Wilhelmus van Heugten en consorten, Van Heugten zelf dus.[14] Uiteindelijk hoorde het omliggende perceel bij dit huis, terwijl de twee buren elk maar een klein stukje grond hadden. Dit perceel met het huis kreeg de kadastrale aanduiding E 2087 (huis, tuin). Rond 1926 (dj. 1927) werd er nieuw gebouwd. Het betrof het latere pand Martinetstraat 18, dat tegen de vrije zijgevel van het oude pand Martinetstraat 20, uit 1898, werd gebouwd. Het was een smal diep pand, al direct gebouwd als slagerij. Voortaan stond dit kadastraal perceel bekend als 2 huizen, tuin, slagerij. Van Heugten was toen nog steeds de eigenaar. Door een ruiling in 1929 (dj. 1930) behield Van Heugten alleen de tuin achter de panden Martinetstraat 22-24, terwijl de panden afzonderlijk verkocht werden.[15] Nieuwe eigenaar van de panden met de latere adressen Martinetstraat 18 en 20 was de slager Hubertus Michaël van de Laar (1893-1955). Hij was een schoonzoon van Van Heugten. Kennelijk was hij al in 1925 de opdrachtgever voor de bouw van de slagerij op Martinetstraat 18, die door J. van de Mortel uit Deurne gebouwd werd.[16]
Na de dood van Van de Laar in 1955 werd het perceel hermeten en verkocht.[17]
Martinetstraat 20[bewerken | brontekst bewerken]
Van de Laar's zoon Wilhelmus Theodorus Theresia Maria van de Laar (1926-1989) kocht het linker pand, Martinetstraat 20. Dat werd in hetzelfde jaar hermeten en kreeg de aanduiding K 321 (huis, schuur, tuin, ged. straat). Al in dj. 1965 werd het perceel geveild.[18] Koper was de kruidenier F.H.G.M. Janssen uit Deurne. Rond 1965 (dj. 1966) liet hij het pand nog vernieuwen. In dj. 1974 verkocht hij het pand aan de gemeente Deurne voor uitvoering van het plan-Schuifelenberg.[19]
In dit pand woonde in 1930 de genoemde Hubertus van de Laar, toen op het huisnummer A.156. In 1953 woonde er nog altijd Van de Laar [20], maar ook Antonius L. Bakker. Beide delen hadden toen het adres Schoolstraat A.134.
Martinetstraat 18[bewerken | brontekst bewerken]
Vermoedelijk heeft Van de Laar hier vanaf de bouw in 1926 zijn slagerij zelf bedreven. In 1930 woonde op dit adres A.156a Henricus Hubertus Aloysius Driessen (1899-1964), in 1953 was dat G.J. Kohrman, op Schoolstraat A.135. De slagerij van Driessen was in dit pand tussen 1929 en 1932 gevestigd, vanaf het moment dat het door Van de Laar van Van Heugten gekocht was. Kennelijk woonde Van de Laar toen op Martinetstraat 20, en verhuurde hij Martinetstraat 18 tot 1932 aan Driessen. Van de Laar had in 1929 een advertentie in de krant geplaatst dat hij de slagerij wilde verhuren, met recht van koop, vanwege een sterfgeval.[21] Dat moet de dood van zijn vrouw in oktober 1928 geweest zijn.
Op 28 en 30 september werd die advertentie nogmaals geplaatst. Van de Laar had de beschikking over een auto van het merk Ford. Na het vertrek van Driessen bood Van de Laar de slagerij opnieuw te huur aan.[22]
Martinetstraat 18, het hoekpand, werd in 1955 gekocht door Cornelis Mulder (1922-1990), slager uit Helmond. Hij liet het perceel uitmeten, waarna het werd aangeduid als K 322 (winkelhuis, tuin en ged. straat). In hetzelfde jaar liet hij verbouwen, en rond 1958 (dj. 1959) voorlopig splitsen.[23] Dat had te maken met de bouw van de grote loods van het garagebedrijf Van Goch, achter op het perceel van Mulder. Martinetstraat 18 kwam daarbij in handen van slager Leonardus Maria Wouters (1917-2000). Het perceel werd toen bekend als K 431 (huis, tuin). Rond 1960 (dj. 1961) werd nog bijgebouwd. Uiteindelijk werd in 1974 de slagerij opgeheven en verkocht hij het pand in dj. 1975 aan de gemeente Deurne voor uitvoering van het plan-Schuifelenberg.[24]
Bronnen, noten en/of referenties
|